Ενώ στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση των πρόσφατων εκλογών για την αυτοδιοίκηση, πολλά πράγματα είχαν προεξοφληθεί, αίφνης στη δεύτερη Κυριακή τα περισσότερα ανατράπηκαν. Ταυτόχρονα αναδύθηκαν πληθώρα μηνυμάτων σε όλους τους εμπλεκόμενους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Νικητές και ηττημένους όλων των πολιτικών παρατάξεων, όπως επίσης και των διαφόρων στελεχών του χώρου της αυτοδιοίκησης.
Εν πρώτοις το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής του εκλογικού σώματος, ειδικά στη δεύτερη Κυριακή, και την επαναληπτική διαδικασία, φανερώνει ότι πολλοί είτε θεώρησαν αυτή περιττή, είτε θέλησαν τώρα να στείλουν πολλούς δημάρχους και περιφερειάρχες, υπηρετούντες ή φιλόδοξους να ανεβούν σε αυτούς τους θώκους, στο περιθώριο, πιθανώς λόγω της αλαζονικής τους συμπεριφοράς, ειδικά τις τελευταίες εβδομάδες, ή της αδιαφορίας των νυν υπηρετούντων. Ίσως το εκλογικό σώμα να μην κατανόησε σε βάθος ότι οι δήμαρχοι και περιφερειάρχες στη χώρα, είναι εξίσου σημαντικοί για τη λειτουργία των κοινωνιών τους όσο και το κεντρικό κράτος της πρωτεύουσας.
Πιθανόν η εξήγηση να εδράζεται στην οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, όταν άρχισε μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων να αποσύρει το ενδιαφέρον του από τις εκλογές για διάφορους λόγους. Κι’ ακόμα ίσως το ποσοστό αποχής να φαίνεται πλασματικά μεγαλύτερο, λόγω της μετανάστευσης σε άλλες χώρες κάπου μισού εκατομμυρίου συμπολιτών μας. Ό,τι και αν ισχύει πάντως, το βέβαιο είναι ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν σύμπτωμα απογοήτευσης και ανεπάρκειας από τους πολιτικούς, δυσαρέσκειας, και αποτυχίας στην εκτέλεση του έργου τους ή αδιαφορίας, σε ορισμένες περιπτώσεις.
Τα μηνύματα αγγίζουν όλους, είτε πρόσκεινται στον κυβερνητικό σχηματισμό, είτε στην αντιπολίτευση. Και φυσικά όλοι οφείλουν να προβούν σε σχετική ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων, ειδικά της δεύτερης Κυριακής.
Για την μεν μείζονα αντιπολίτευση, δεν υπάρχουν πολλά να πει κανείς, με δεδομένο το γεγονός ότι δεν κατάφερε για λόγους που μόνο εκείνη γνωρίζει να αποκτήσει τα απαραίτητα ερείσματα στην κοινωνία. Το ΠΑΣΟΚ, φαίνεται ότι αρχίζει να ανακάμπτει αριθμητικά σε αυτό μόνο το επίπεδο, της αυτοδιοίκησης. Εάν τώρα αυτό θα μεταφραστεί και σε γενικότερο ποσοστό αποδοχής, θα αποδειχτεί από τις μελλοντικές δημοσκοπήσεις οι οποίες πιθανότατα βρίσκονται εν εξελίξει. Για τη ΝΔ, υπάρχουν πολλά να πει και να προσάψει κανείς.
Αναμφίβολα όμως η εμφανής και προκλητική στήριξη πολλών υποψηφίων από αυτή, όχι μόνο δεν ωφέλησε, αλλά μάλλον έβλαψε. Και ετούτη η Κυριακή, αποδείχτηκε η δεύτερη ήττα της κυβέρνησης! Η πρώτη της ήταν εκείνη με την μη αποπομπή του υπουργού Κικίλια, μετά τα τραγικά γεγονότα της πλημμύρας του θεσσαλικού κάμπου. Τότε προφανώς θα ζητήθηκε απ’ αυτόν να θέσει την παραίτησή του στη διάθεση του πρωθυπουργού. Εκείνος μάλλον δεν το έκανε, αλλά και ούτε παραιτήθηκε παρά τις πιέσεις που πιθανότατα θα δέχτηκε από το Μέγαρο Μαξίμου. Φυσικά όλα αυτά δεν ήρθαν ποτέ στο φως της δημοσιότητας, αλλά είναι εύκολα να τα υποθέσει και να τα φανταστεί κάποιος.
Τώρα αυτό που μένει, δημοσκοπικά πάντα, για την κυβέρνηση είναι να στρέψει το βλέμμα της προς τις ευρωεκλογές του επόμενου χρόνου. Μέχρι τότε όμως οι πολίτες απαιτούν να ασχοληθεί κάποιος με τα καθημερινά τους προβλήματα. Πέρα από τις ανεξέλεγκτες αυξήσεις σε πολλά είδη, το πρόβλημα της υγείας είναι καυτό, και παρά τις υποκριτικές εξαγγελίες και ανήμπορες υποσχέσεις, οι οποίες δεν πείθουν πλέον κανένα, η κατάσταση βαίνει ολοένα και χειρότερη.
Τα νοσοκομεία καταρρέουν, το ένα πίσω απ’ το άλλο, και το μόνο που ανακοινώνεται είναι υποσχέσεις που δεν υλοποιούνται με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης! Στο κυβερνητικό ιερατείο δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι κυβερνούν πέντε σχεδόν χρόνια και όχι πέντε μήνες, και γι’ αυτό θα έχουν ακέραιη την ευθύνη για όσα θα εισπράξουν στο μέλλον. Αλλά την κατάρρευση του συστήματος υγείας, δεν θα εισπράξει μόνο η κυβέρνηση, αλλά ο ίδιος ο ελληνικός λαός!