Τα γεγονότα που διαδραματίζονται από τον περασμένο Οκτώβριο στην Παλαιστίνη και οι τελευταίες αντιδυτικές εκδηλώσεις στο εσωτερικό των κοινωνιών της Δύσης και στα γνωστότερα αμερικανικά πανεπιστήμια, μας έκαναν κοινωνούς για ακόμα μια φορά με την επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίζονται κάποια σημαντικά γεγονότα που αφορούν και επηρεάζουν μεγάλο μέρος του πληθυσμού του πλανήτη μας.
Ακούσαμε συνθήματα άναρχα, αποτρόπαια, που εκτοξεύονταν χωρίς πολλή περίσκεψη όχι μόνο από νεαρούς διαδηλωτές αλλά και από επίσημα χείλη πολιτικών, δικών μας και ξένων, και μάλιστα σε δελτία ειδήσεων σε τηλεοπτικά κανάλια, που σε πολλά θύμιζαν εκείνα τα αξέχαστα και αισχρά, από κάθε πλευράς, «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» κάποιων ανεκδιήγητων πολιτικών που σημάδεψαν τη ζωή του τόπου μας με την ασχετοσύνη, την επιπολαιότητα, την εμπάθεια, το μίσος και τους άκρως επικίνδυνους πολιτικούς τους πειραματισμούς και ερασιτεχνισμούς, μια δεκαετία πριν.
Είναι έτσι άξιο απορίας, πως πολίτες της Δύσης, φοιτητές μεγάλων πανεπιστημίων της Αμερικής οι οποίοι σε λίγα χρόνια με την αποφοίτησή τους θα αποκτήσουν ζηλευτές επαγγελματικές θέσεις στο κατεστημένο διεθνώς, εκφέρουν σήμερα γνώμη και μάλιστα δημοσίως για τα τεκταινόμενα σε μακρυνές χώρες όπως την Παλαιστίνη ή τη Μέση Ανατολή, χώματα τα οποία κατά πάσα πιθανότητα ουδόλως γνωρίζουν γεωγραφικά, ιστορικά και πολιτιστικά, ούτε το πιθανότερο έχουν επισκεφτεί ή ασχοληθεί με κάποιο τρόπο στο παρελθόν.
Βεβαίως αναφερόμενοι στο φοιτητικό κίνημα των ΗΠΑ, αυτό έχει βαθιές ρίζες, από την εποχή ήδη του πολέμου στο Βιετνάμ, πριν από πολλές δεκαετίες. Και τότε οι φοιτητές ξέσπασαν εναντίον των χειρισμών της αμερικανικής κυβέρνησης, αλλά εδώ υφίσταται μια σημαντική ειδοποιός διαφορά, την οποία είτε αγνοούν, είτε παραβλέπουν προκλητικά.
Γιατί όλοι αυτοί οι νέοι ηλικιακά οι οποίοι χρησιμοποιούν τις ελευθερίες που τους προσφέρει απλόχερα σήμερα ο δυτικός πολιτισμός θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι με τις ενέργειές τους στρέφονται στην πραγματικότητα εναντίον των κοινωνιών που τους μεγάλωσαν και τους έδωσαν την άδεια να εκφράζονται ανοιχτά, και ότι υποστηρίζοντας αλλότρια συμφέροντα ουσιαστικά έρχονται εναντίον των συμφερόντων των ίδιων των χωρών τους.
Αναμφίβολα θεμιτό είναι η συμπαράσταση κατατρεγμένων ανθρώπων σε όποιο μετερίζι της γης, αλλά το μέτρο και η σωφροσύνη στις ενέργειές τους είναι ο χρυσός κανόνας. Στα παλαιστινιακά εδάφη αυτό που διακυβεύεται είναι πολύ σοβαρό κι έχει τις ρίζες του πολύ πίσω χρονικά.
Ίσως να υποθέσει κανείς ότι οι όποιες αντιδράσεις των πολιτών απανταχού του πλανήτη πρόσφεραν το κατάλληλο ερέθισμα, το έναυσμα ώστε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες να εκφραστούν υπέρ ανεξάρτητης Παλαιστίνης.
Όμως εδώ θα μπορούσε κανείς να φέρει στο προσκήνιο μια σειρά σοβαρών επιχειρημάτων με πρώτο και καλύτερο την πρόσφατη και απροσδόκητη επίθεση της Χαμάς στα σύνορα με το Ισραήλ και την σύλληψη ομήρων ή την θανάτωση πολλών εξ αυτών, τα οποία αποτέλεσαν την αφορμή να συνεχίσει το κακό και να φτάσει στο σημείο που βρίσκονται τα πράγματα σήμερα.
Όσοι νέοι εκφέρονται με απόλυτο και αυταρχικό τρόπο σε δυτικές ενέργειες ή ακόμα και στη θρησκεία των περισσότερων πολιτών στις πατρίδες τους, αγνοούν πρωτίστως ότι πολλές καθημερινές διαδικασίες οι οποίες είναι αυτονόητες στη Δύση, σε κάποιες άλλες γωνιές της γης δεν υπάρχουν.
Άλλωστε κατά καιρούς έρχονται στη δημοσιότητα βίαιες ενέργειες καθεστώτων εναντίον πολιτών που δεν συμπεριφέρονται όπως εκείνα επιθυμούν, κι εδώ δεν απαιτούνται χαρακτηριστικά παραδείγματα, ότι κάπου αλλού δεν υφίσταται ο όρος ‘φεμινίστρια’, και ότι το να ανήκεις σε ακραίες, πολιτικά, κοινωνικά ή σεξουαλικά, κοινότητες, είναι άκρως επιλήψιμο και επικίνδυνο.
Η δημοκρατία λοιπόν που απολαμβάνουμε στις δυτικές κοινωνίες είναι καλό πολίτευμα, ελλείψει καλύτερου, αλλά δυστυχώς στις μέρες μας η έννοιά του συμπίπτει με εκείνη της πολυποίκιλης εκμετάλλευσής της, της διάχυτης ασυδοσίας, της αναρχίας, της αυθαιρεσίας και της όποιας παραβατικότητας.
Κάτι το οποίο το σημερινό πολιτικό σύστημα δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει θέτοντας στοιχειώδεις φραγμούς στην ανεξέλεγκτη βία και την αψυχολόγητη ακρότητα!
Ο Γεώργιος Σχορετσανίτης είναι δ/ντής Χειρουργικής-συγγραφέας