Δεν ξέρω πως θα ανταποκρίνονταν οι Ιατήρες Άγιοι που η εκκλησία μας τιμά ιδιαιτέρως αυτό το μήνα, τον Ιούλιο, βλέποντας την κατάσταση αυτή που ήδη επικρατεί στα νοσοκομεία μας.

Τους ασθενείς στοιβαγμένους ο ένας πάνω στον άλλο και το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό να δουλεύει σε εξαντλητικούς ρυθμούς, με βαρύτατη υποστελέχωση, αναγκάζοντάς τους σε διπλοβάρδιες προκειμένου να κρατήσουν όρθιο το νοσοκομείο και φυσικά το σύστημα υγείας.

Οι εφημερίες σε τακτά χρονικά διαστήματα και αυτές και πολλές φορές να παρατηρείται και έλλειψη εξοπλισμού. Δεν πιστεύω ότι όλα αυτά θα περνούσαν απαρατήρητα από τους τιμώμενους Αγίους και φυσικά από τον αρμόδιο στην εποχή τους υπουργό Υγείας!

Κάτι θα έκαναν, κάποια μέτρα θα έπαιρναν, σε κάτι θα μεριμνούσαν. Ιούλιος! Ο δεύτερος μήνας του καλοκαιριού, με τις ιδιαίτερα αυξημένες θερμοκρασίες, αλλά και με τις πολλές γιορτές και τα πανηγύρια του που έχουν μεταφερθεί από τον χειμώνα, προκειμένου η καλοκαιρία να επιτρέψει την διεξαγωγή τους, μήνας με δημοφιλείς θυσίες και κουρμπάνια (συνεστιάσεις), χορούς, λατρευτικές συνήθειες που συχνά συνεχίζουν αρχαίες λατρείες.

Ο λαός μας τον λέει Αλωνάρη γιατί αυτή την εποχή στα περισσότερα μέρη της χώρας μας ήταν ο καιρός του αλωνισμού. Τότε που οι άνθρωποι αλώνιζαν, γιατί σήμερα το έχουμε ρίξει στις εισαγωγές προϊόντων και φυσικά ένα από αυτά είναι και το σιτάρι. Ο Ιούλης όμως έχει και άλλες ονομασίες.

Στα νησιά του Αιγαίου κυρίως τον αποκαλούν Γυαλινό και Γυαλιστή, αφού τότε ωριμάζουν τα σταφύλια και γυαλίζουν. Στα μέρη του Πόντου το λένε χορτοκόπο, γιατί τότε εκεί κόβουν το χόρτο.

Τα παλιά χρόνια ο μήνας αυτός θεωρούνταν μήνας επιβίωσης, αφού η σωρός του καθαρού σταριού ορθώνονταν στη μέση του αλωνιού, δημιουργώντας αυτή η εικόνα για την κάθε γεωργική οικογένεια ελπίδα και ανακούφιση, αφού το φάσμα της πείνας εκείνους τους δύσκολους καιρούς παραμόνευε διαρκώς.

Πολλοί, γι’ αυτό το μήνα, γεωργοί, έλεγαν ότι «σμίγουν τα δύο ψωμιά», το παλιό και το καινούργιο. Στη σμίξη των δύο ψωμιών υπήρχε και ο φόβος πολλές φορές, μήπως μείνουν και χωρίς αλεύρι οι οικογένειές τους.

Θ’ αφήσω όμως τις λαογραφικές μου σημειώσεις και θα ‘ρθω στο προκείμενο θέμα, στους Αγίους θεραπευτές μας. Τέτοιες μέρες του Ιούλη ήταν σε μεγάλη έξαρση όλες οι αρρώστιες και κυρίως οι θέρμες και η ελονοσία.

Οι Άγιοι θεραπευτές που συμπαραστέκονται στους ανθρώπους και τους γιατρεύουν από τις αρρώστιες που φουντώνουν αυτή την εποχή είναι ημερολογιακά οι παρακάτω: Οι Άγιοι Ανάργυροι, Κοσμάς και Δαμιανός. Ονομάστηκαν Ανάργυροι γιατί αφιλοκερδώς ασκούσαν το επάγγελμα του γιατρού.

Η Αγία Κυριακή, ο Αγιος Κήρυκος και η Αγία Ιουλίτη. Όλοι τους θεραπευτές ανθρώπων αλλά και ζώων στις αρρώστιες που είναι σε έξαρση αυτή την περίοδο. Η Αγία Μαρίνα που μαραίνει κατά τον λαό μας τα διάφορα εξανθήματα και κατ’ επέκταση αναζωογονεί τους ασθενείς.

Εξίσου την ίδια προστασία προς τους ασθενείς κάνει και ο Άγιος των κορυφών, ταυτισμένος με τον Ήλιο, ο προφήτης Ηλίας. Στη χάρη του, πολλές φορές οι πιστοί ζώνουν τα ξωκκλήσια του με λεπτό κέρινο νήμα.

Ακολουθεί η Αγία Παρασκευή η οσιομάρτυρα. Προστάτιδα των ματιών και κατά τον συναξαριστή από μικρή ηλικία εργάστηκε για την διάδοση του Χριστιανισμού.

Γενικά θεωρείται προστάτιδα από κάθε κακό και στα νησιά του Αιγαίου, ιδιαίτερα στις Κυκλάδες (Αμοργό), της αποδίδεται το επίθετο Καλοταριά που σημαίνει νηνεμία και κατ’ επέκταση σωτηρία των ναυτικών.

Τέλος ο Άγιος Παντελεήμονας που όπως λέει και ο λαός μας «κουτσοί, στραβοί», βρίσκουν καταφύγιο σ’ αυτόν. Γιατρός στο επάγγελμα το οποίο το άσκησε ως φιλανθρωπία. Η παράδοση τού αποδίδει να θεραπεύει «χωλούς, τυφλούς με πάσαν εξουσίαν».

Εκτός από τις ατομικές αυτές σχέσεις που δημιουργήθηκαν και συνεχίζουν να δημιουργούν οι ασθενείς με τους Αγίους θεραπευτές, πάντοτε στις μεγάλες αυτές γιορτές του Ιούλη δημιουργούνται και συλλογικές σχέσεις με τον τιμώμενο Άγιο.

Για παράδειγμα ολόκληρο το χωριό μετέχει στην ευεργετική επίδραση του Αγίου. Βέβαια το μέσο που διευκολύνει στη μετάδοσή της, είναι η θυσία ενός ζώου συνήθως κριαριού ή μοσχαριού.

Αν και σήμερα υπάρχουν αντιδράσεις σε τέτοιες κινήσεις, αυτά τα ήθη και έθιμα, αυτές οι συνήθειες διατηρούνται σε πολλά μέρη της πατρίδα μας. Τέτοιες μέρες λοιπόν… κλείνοντας αυτό το κείμενο, σας ευχόμαστε καλό μήνα με υγεία, χαρά και ευτυχία.

Καλές διακοπές!