Έμμετρο λαϊκό ιστορικό
Στίχοι Ειρήνης Ταχατάκη
Αγιά Σοφιά πανένδοξη
Μεγάλη Εκκλησία
που ‘σαι για τους Χριστιανούς
η πιο τρανή αξία!
Εσύ ‘σαι που εκτίστηκες
με πίστη και καμάρι
κι από καρδιάς δωρίθηκες
στου Δημιουργού τη Χάρη.
Συ γίνηκες το σύμβολο
για την Ορθοδοξία
Συ γέμισες το είναι μας με χάρη και αξία.
Σύμβολο των Βυζαντινών η λάμψη η δική Σου
μνημείο ωραιότητας η αρχιτεκτονική Σου.
Σε λόφο αιώνιας ομορφιάς δεσπόζει ο Ναός Σου
και κορυφαία έκφραση ελπίδας ο Θεός Σου.
Της Οικουμένης κλέισμα και δόξα και μαγεία
και καύχημα των γήινων Μεγάλη Εκκλησία!
Σαστίζει αν σκεφτεί κανείς τη θεμελίωσή Σου
τη χάρη της Σοφίας Του και στην ανέγερσή Σου.
Εκείνη η Χάρη οδήγησε τους άξιους που σε κτίσαν
κείνους που σχεδιάσανε τους χώρους που σε στήσαν.
Χώροι τρανοί. Επιλογή Μεγάλου Κωνσταντίνου
που όριζε τα σύνορα του θαυμαστού κτιρίου.
Άγιο και Ισαπόστολο τον κήρυξε η θρησκεία
γιατί ‘ναι ο θεμελιωτής για την Αγιά Σοφία.
Αγιά Σοφία του Θεού την είπαν σαν εκτίστη
τ’ όνομα αυτό για χάρη Της παντοτινά εθεσπίστη.
Πολλοί σπουδαίοι μίλησαν πάνω στον άμβωνά Σου
και διατύπωσαν βαθειά τα Άγια σύμβολά Σου.
Αρειανοί θελήσανε για να σε πυρπολήσουν
και την Αγία του θεού Σοφία ν’ αφανίσουν.
Πολύτιμα κειμήλια χαρίστηκαν για Σένα
να στολιστεί τέτοιος ναός με της καρδιάς το αίμα.
Σ’ έκτισ’ ο Ιουστινιανός κι ήτανε πρόθεσή του
το «απανταχού πνεύμα Θεού», να κατοικεί μαζί του.
Και λέει μια παλαιινή για τότε ιστορία:
Κάποτ’ ο Αυτοκράτορας πήγε στην εκκλησία
κι έπαιρνε το αντίδωρο. Αλλά του πέφτει κάτω
μια μέλισσα επρόλαβε όρμησε και αρπά το.
Και φεύγει απ’ το παράθυρο κανείς δεν προλαβαίνει
κι ο βασιλιάς διαταγή στέλνει και περιμένει:
« Όσοι μελίσσια έχουνε όλοι να τα τρυγήσουν
να βρούνε το αντίδωρο να μου το φέρουν πίσω».
Και το ‘βρε ο πρωτομάστορας μέσα σε μια κυψέλη
με μια πανώρια εκκλησιά καταμεσίς στο μέλι
πελεκητή! Τ’ αντίδωρο πάνω στην Τράπεζά της
κι έδειχνε η Χάρη του θεού εκεί το θέλημά Της.
Το όμορφο το σχέδιο κείνης της εκκλησίας
έγινε πρότυπο ναού της του θεού Σοφίας.
Και το ‘δειξε στο βασιλιά και κείνος το εγκρίνει
και με το σχέδιο αυτό η Αγιά Σοφιά εγίνη.
Όλη η ζωή όλη η ψυχή της Χριστιανοσύνης
δέθηκε στην Αγιά Σοφιά με νήμα της Ειρήνης
που είναι χάρη θεϊκή και όλους τους ενώνει
και τους… γειτονικούς λαούς μ’ ομόνοια αδελφώνει.
Θέλει να ζουν ειρηνικά όσο κρατά η ζωή τους
που είναι λίγη -μια σταλιά- στην περιδιάβασή της.
Οι στόλοι, τα καράβια τους στο ναύσταθμο να μπούνε
με δίχως όπλα οι λαοί ειρηνικά να ζούνε….
Αυτά διδάσκει στους πιστούς η του Θεού Σοφία
αν θέλουνε οι άνθρωποι να έχουν ευτυχία.
Ε. Τ.
