Ο “Θεός, αγάπη εστί” (Α’ Ιωάν. δ’ 16). Οι Άγιοι Πατέρες τns Εκκλησίας μας με την ζωή και το λόγο τους, φανερώνουν τη σαρκωμένη Αγάπη, που είναι ο Ιδιος ο Θεός.
Ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής αν και απλός μοναχός, υπήρξε διαπρεπής θεολόγος του 7ου αιώνα. Εμείς σήμερα και για μερικές μέρες, θα παρου-σιάσουμε στην αγάπη των αναγνωστών μας μερικά από τα σπουδαία θεολογικά έργα του κάνοντας αρχή από την αγάπη.
Αγάπη, όπως είπαμε, είναι ο Θεός. Αυτός λοιπόν που έχει την αγάπη, τα έχει όλα, αφού έχει τον Ίδιο τον θεό.
Να ακούσουμε πώς ο Όσιός μας περιγράφει την αγάπη:
“Αγάπη είναι μια αγαθή διάθεση της ψυχής, που κάνει τον άνθρωπο να μην προτιμάει τίποτ’ άλλο περισσότερο από το να γνωρίσει το Θεό. Είναι αδύνατον όμως ν’ αποκτήσει σταθερά μέσα του αυτή την αγάπη, οποίος έχει εμπαθή προσκόλληση σε κάτι από τα γήινα. Μην πεις ότι και μόνο η πίστη μου στο Χριστό μπορεί να με σώσει. Αυτό είναι αδύνατο, αν δεν αποκτήσεις και την έμπρακτη αγάπη.
Η απλή πίστη, που δεν συνοδεύεται με έργα αγάπης, σε τίποτα δεν ωφελεί, αφού και τα δαιμόνια πιστεύουν και τρέμουν (Ιακ. β’ 19). Και ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής συνεχίζει: Όπως η μνήμη τns φωτιάς δεν ζεσταίνει το σώμα, έτσι και η πίστη χωρίς αγάπη δεν φωτίζει την ψυχή με τη γνώση του θεού. Εκείνος που αγαπάει το Θεό, ζει αγγελικό βίο πάνω στη γη.
Νηστεύει και αγρυπνεί, ψάλλει και προσεύχεται και για κάθε άνθρωπο σκέφτεται πάντοτε το καλό. Επίσης ο νους που ενώνεται με το Θεό και παραμένει μαζί του με την προσευχή και την αγάπη, αυτός γίνεται σοφός, αγαθός, δυνατός, φιλάνθρωπος, σπλαχνικός, μακρόθυμος.
Μ’ ένα λόγο, έχει πάνω του όλα τα θεία γνωρίσματα. Όταν όμως απομακρύνεται από το Θεό και προσκολλάται στα γήινα, ή γίνεται σαν κτήνος, καθώς κυλιέται στις ηδονές, ή γίνεται σαν θηρίο, καθώς φιλονικεί με τους ανθρώπους για πράγματα υλικά”.
Εμμ. Λιοδάκης, ιεροκήρυκας