Θυμάμαι τον συγκάτοικό μου πριν από μερικές δεκαετίες στην Αθήνα. Νοικιάζαμε μαζί ένα δυάρι κάπου εκεί κοντά στα Εξάρχεια και μέναμε ο καθένας στο δικό του δωμάτιο. Κάποιο μεσημέρι, Μάιος πρέπει να ήταν, καθώς ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου, άκουγα στο δωμάτιο του συγκάτοικου μου χραπ-χραπ, ένα περίεργο θόρυβο σε ακανόνιστους χρόνους. Και επειδή ο θόρυβος επί αρκετή ώρα δεν έλεγε να σταματήσει, κτύπησα την πόρτα και άνοιξα να δω τι συμβαίνει.
Είδα τον συγκάτοικό μου, εξαγριωμένο σχεδόν, να κρατάει μια μεγάλη πετσέτα και να κυνηγάει μια μύγα.
Κλείσε, κλείσε μου λέει μην μου φύγει η μύγα.
Μα, αφού σε ενοχλεί άφησέ την να φύγει, του απαντώ. Μην αγωνιάς, άνοιξε το μεγάλο παράθυρο του δρόμου και άφησέ την να φύγει.
Κλείσε, κλείσε, επανέλαβε εκείνος μέσα στην αγωνία του.
Αποσύρθηκα στο δωμάτιό μου και όταν αργότερα σταμάτησε ο θόρυβος, πήγα στα δωμάτιό του ξανά για να… γιορτάσομε τον θρίαμβο.
Να την, μου λέει, την σκότωσα και την πάτησα στο πάτωμα. Κοίτα την έκανα λιώμα.
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι δεν κοιτάζουν απλώς να απαλλαγούν από τις μύγες αφήνοντάς τις να φύγουν, αλλά επιθυμούν να τις σκοτώσουν, να τις πατήσουν και να τις κάνουν λιώμα. Σε ενοχλεί βρε αδελφέ, άφησέ την να φύγει και τελειώσαμε.
Μα πολύ περισσότερο δεν καταλαβαίνω, γιατί σήμερα, στον 21ο αιώνα, υπάρχουν άνδρες που φέρονται στις γυναίκες σαν να είναι μύγες. Να, η άμοιρη Γαρυφαλλιά στη Φολέγανδρο. Όπως κατέθεσε ο δολοφόνος φίλος της τσακώνονταν λέει, συνεχώς. Εκείνοι τον υποτιμούσε και τον πρόσβαλε διαρκώς. Σε μια άτυχη στιγμή εκείνος, καθώς οδηγούσε εκνευρισμένος, τράβηξε κατά λάθος το χειρόφρενο, με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να εκτραπεί της πορείας του και να καταλήξει στα βράχια.
Η άμοιρη Γαρυφαλιά κατέληξε στη θάλασσα όπου και άφησε την τελευταία της πνοή. Έτσι, αντί να χορέψει κάποια στιγμή το χορό του Ησαΐα στην εκκλησία, βρέθηκε να χορεύει τον χορό του Ζαλόγγου, στους γκρεμούς της Φολέγανδρου. Και διερωτάται κανείς: Γιατί κύριε τριαντάχρονε; Σε ενοχλεί; Άφησέ την να φύγει. Γιατί τη σκοτώνεις την κοπέλα;
Και η περίπτωση αυτή δεν είναι η μόνη. Το 2018 συγκλόνισε την Ελλάδα η περίπτωση της Ελένης Τοπαλούδη. Το λάθος της να πεισθεί από δύο νεαρούς και να τους ακολουθήσει για μια βόλτα με το αυτοκίνητό τους, πληρώθηκε με κτηνώδη βιασμό και φρικτό θάνατο.
Γιατί αυτά τα ανθρωπόμορφα κτήνη, ο Μανώλης Κούκουρας και ο Αλβανός Αλέξανδρος Λουτσάϊ, αφού την βίασαν ομαδικά, την δολοφόνησαν και πέταξαν το άψυχο σώμα της στη θάλασσα. Σαν να ήταν μια μύγα και η Ελένη. Έτσι αφού ικανοποίησαν τις διαστροφές τους, την σκότωσαν την πάτησαν κιόλας να την κάνουν λιώμα. Να την εξαφανίσουν και να την ξεφτηλίσουν οι αχρείοι δολοφόνοι.
Τον Ιούλιο 2019 η Αμερικανίδα Βιολόγος, Susanne Eaton, ώριμη επιστήμων σε γνωστό διεθνώς ερευνητικό Κέντρο της Ευρώπης, βρισκόταν σε συνέδριο στα Χανιά. Στις 2 Ιουλίου βγήκε για τζόκινγκ και εξαφανίστηκε. Οι έρευνες οδήγησαν στον 27/χρονο Παρασκάκη, έγγαμο και πατέρα δύο παιδιών, ο οποίος αφού τη κτύπησε με το αυτοκίνητό του, την μετέφερε στο πορτμπαγκάζ σε γνωστή σπηλιά στο Μάλεμε. Εκεί αφού τη βίασε περισσότερες από μία φορές την δολοφόνησε και την πέταξε σε γνωστό στους ντόπιους φρεάτιο.
Οι αρχές συνέλαβαν τον δράστη, ο οποίος ομολόγησε τις αποτρόπαιες πράξεις του και το ζήτημα ακολούθησε την οδό της δικαιοσύνης.
Μόλις πριν από δύο περίπου μήνες είχαμε επίσης τη δραματική περίπτωση της Καρολάιν που τη δολοφόνησε ο σύζυγός της, πιλότος ελικοπτέρων, Μπάμπης Αναγνωστόπουλος στα Γλυκά Νερά. Ο δράστης σκηνοθέτησε και δολοφόνησε τη νεαρή σύζυγό του Καρολάιν, κατά τη διάρκεια της νύκτας στη μεζονέτα που έμεναν, με τρόπο που να φανεί ως ληστεία μετά φόνου. Μελετημένη άψογα η δολοφονία, στην κάθε της λεπτομέρεια, τέθηκε σε εφαρμογή με απόλυτη ψυχραιμία και χωρίς αναστολές σε κανένα του σημείο.
Όμως, η σύγχρονη τεχνολογία αποκάλυψε το σύζυγο-δολοφόνο που δεν ήταν δυνατόν παρά να του ξεφύγουν κάποιες λεπτομέρειες. Τον απειλούσε λέει ότι θα έπαιρνε το 12/μηνο μωρό τους και θα έφευγε. Επιτέλους κύριε Μπάμπη άφησέ την κοπέλα να φύγει. Μην τη σκοτώνεις;
Τέσσερις ανατριχιαστικοί φόνοι γυναικών, που ένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν αντέχει να τους περιγράψει, δεν αντέχει να τους ακούσει. Και διερωτάται κανείς πού βρέθηκε τόσο μίσος, από πού παράγεται αυτή η απροσμέτρητη βαρβαρότητα! Και είναι αξιοπρόσεκτο ότι δεν πρόκειται για μικρά και άβγαλτα κορίτσια της επαρχίας, ανήμπορα να προστατευτούν από μόνα τους.
Με εξαίρεση την Καρολάιν, που η περίπτωσή της αγγίζει τα όρια της παιδεραστίας, αφού όπως καταθέτει ο δολοφόνος σύζυγος είχε σχέση μαζί της από τότε που αυτή ήταν 15 χρόνων, στις άλλες περιπτώσεις πρόκειται για ώριμες γυναίκες, κατασταλαγμένες με σπουδές και επιστημονική συγκρότηση. Η Αμερικανίδα Σουζάνε Ήτον φτασμένη και καταξιωμένη επιστήμων με μακρά επιστημονική σταδιοδρομία, η Γαρυφαλιά της Φολέγανδρου πτυχιούχος Φαρμακοποιός και η Ελένη Τοπαλούδη υποτελειόφοιτος Πανεπιστημίου (τέταρτος έτος σπουδών).
Και διερωτάται κανείς τόσα έμαθαν στην μαθητική και την φοιτητική τους διαδρομή, ήταν τόσο δύσκολο να μάθουν και κάτι για την προστασία του εαυτού τους; Βέβαια αυτό δεν ισχύει για την Αμερικανίδα Ήτον, αφού στην περίπτωσή της πρόκειται για έναν διεστραμμένο και αδίστακτο κακοποιό, από τα νύχια του οποίου ήταν δύσκολο να ξεφύγει κανείς, γυναίκα ή άνδρας. Οι άλλες γυναίκες όμως; Ακόμα και η 15/χρονη Καρολάιν στα πέντε χρόνια συμβίωσης με τον δολοφόνο σύζυγο θα μπορούσε να είχε καταλάβει με ποιον συμβιούσε.
Και φυσικά δεν ζητώ ευθύνες από τα αθώα και ανυποψίαστα θύματα. Όμως, δηλώνω ειλικρινά ότι τα έχω χαμένα. Διερωτώμαι μόνο και ανησυχώ. Λέτε να ήταν απλώς μια σύμπτωση που δεν προοιωνίζει τίποτε για το μέλλον; Λέτε να φταίει που γεμίσαμε τη ζωή μας βία, βία που μας βομβαρδίζει από το πρωί ως το βράδυ;
Λέτε να στερήσαμε την αγάπη από τα παιδιά μας και δεν έχουν πλεονάσματα αγάπης, γι’ αυτό και προσφέρουν μόνο μίσος; Μα και πάλι αυτή η αναλγησία μπροστά στη βαρβαρότητα και αυτό το απύθμενο μίσος που βρέθηκαν; Λέτε να μας απειλεί εκ νέου η παλιννόστηση μιας παρανοϊκής ανδροκρατίας; Ας ευχηθούμε να σταματήσει εδώ το κακό. Ας έχομε όμως και το νου μας, γιατί μπορεί και να μην σταματήσει.
* Ο Ι. Ε. Πυργιωτάκης είναι ομότιμος καθηγητής πρ. αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Κρήτης