Κύριε Περιπατητή, είμαι ο Άγιος Νικόλαος. Μη σας φαίνεται παράξενο. Και οι άγιοι είναι μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Σας αναφέρω μόνο τον Άγιο Βασίλη, που εξαιτίας των παιδιών, έχει γίνει… σούπερ – σταρ! Θα ήθελα να σας μιλήσω για τον ιερό ναό, που οι ευσεβέστατοι κάτοικοι της Νέας Αλικαρνασσού έχουν ανεγείρει για μένα. Ας είναι όλοι τους καλά.

Με τιμούν και με δοξάζουν. Όμως κι εγώ τους αγαπώ, τους εκτιμώ και προσεύχομαι πάντα στον Ύψιστο, να τους έχει όλους καλά υπό τη σκέπη του… Μακαρίζω τους προνοητικούς εκείνους χριστιανούς, που φρόντισαν να πάρουν μαζί τους την εικόνα μου, από το φερώνυμο ναό μου, στο λιμάνι της Αλικαρνασσού.

Είναι τόση η αγάπη που έχουν δείξει στο πρόσωπό μου, ώστε μετέφεραν την εικόνα μου από την Αλικαρνασσό της Μικράς Ασίας, στη Νέα Αλικαρνασσό, που άρχισε να κτίζεται στα δύσκολα χρόνια, έπειτα από τη μαρτυρική φυγή από τις πατρογονικές τους εστίες. Μάλιστα, πολλοί πιστοί διακρίνουν ακόμα και τα σημάδια από σφαίρα, που δέχτηκε η εικόνα μου, στα δύσκολα εκείνα χρόνια.

Η αρχική μου εκκλησία ήταν ξύλινη και ταπεινή, όπως ταπεινή ήταν και η ψυχή των ανθρώπων στη νέα μου πατρίδα. Εργατικοί, μεροκαματιάρηδες άνθρωποι, με βαθειά πίστη στο θεό και στην Εκκλησία. Με την πάροδο του χρόνου, μετά τον πόλεμο, από το 1948, μου ανήγειραν στη θέση αυτή μεγαλοπρεπέστατο ναό, ο οποίος εγκαινιάστηκε το Πάσχα του 1954. Όλα αυτά τα χρόνια, μέχρι τις μέρες μας, οι ευλαβείς πιστοί της Αλικαρνασσού, περιποιούνται, φροντίζουν το ναό μου και στις 6 Δεκεμβρίου, ημέρα της γιορτής μου, γίνεται μεγάλος εορτασμός και είναι ημέρα αργίας για την περιοχή…

Κανονικά, δεν πρέπει να έχω παράπονο από κανένα. Όμως, με την πάροδο του χρόνου και με τη ραγδαία ανάπτυξη του τουρισμού στο νησί και ιδιαίτερα στο Ηράκλειο, η κίνηση στο αεροδρόμιο, που βρίσκεται μόλις μερικές δεκάδες… μέτρα από την εκκλησία μου, μου δημιουργεί ένα σοβαρό πρόβλημα ή για την ακρίβεια, διάφορα προβλήματα. Το ένα είναι η ρύπανση από τα καύσιμα των αεροπλάνων. Όλα τα καυσαέρια σκεπάζουν και μολύνουν άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο την περιοχή.

Το άλλο είναι η ηχητική ρύπανση, όπως συνηθίζεται να λέγεται ο θόρυβος με τη σύγχρονη ορολογία. Να φανταστείτε ότι ο ναός μου βρίσκεται ακριβώς πάνω στην προέκταση του μεγαλύτερου διαδρόμου του αεροδρομίου, του 09 – 27. Αυτό θα πει ότι τα αεροπλάνα που προσεγγίζουν, για να προσγειωθούν, ξύνουν –κυριολεκτικά- το σταυρό που βρίσκεται στον τρούλο μου. Το φαντάζεστε; Κάτι να πάει στραβά και βρίσκονται σε κίνδυνο οι τόσες ζωές που βρίσκονται στο αεροπλάνο, για να βάλω σε δεύτερη μοίρα την ακεραιότητα του ναού μου…

Η Χούντα των Συνταγματαρχών (με συγχωρείτε για την έκφραση, καθότι εδώ στον ουρανό οι ψυχές δεν έχουν τίτλους και χαρακτηριστικά), με υστεροβουλία μετέτρεψε (1968-71) ένα ήσυχο επαρχιακό αεροδρόμιο σε διεθνές, με αποτέλεσμα, σήμερα, να είναι το πρώτο σε κίνηση τσάρτερ, στην Ελλάδα.

Και ξέρετε, τώρα… Εγώ, ο άγιος της θάλασσας, δεν τα πηγαίνω καλά με τα αεροπλάνα. Καμιά φορά, αναγκάζομαι να χαμηλώνω το ύψος του ναού μου, για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Βλέπετε, εμείς οι άγιοι έχουμε και κάποιες δυνατότητες και κάνουμε πράγματα που δεν γίνονται αντιληπτά από τον κόσμο, γύρω. Πληροφορούμαι, λοιπόν, ότι σε μάκρος χρόνου, το αεροδρόμιο θα σταματήσει τη λειτουργία του και όλο το φόρτο θα τον αναλάβει το αεροδρόμιο του Καστελίου. Πενήντα χρόνια κατασκευής κτηρίων και επεκτάσεων χρειάστηκαν για να φτάσει το αεροδρόμιο του Ηρακλείου στη σημερινή του μορφή.

Το τι θα γίνει το «Ν.Καζαντζάκης», στη συνέχεια, ούτε εγώ που είμαι άγιος, δεν μπορώ να το προβλέψω. Από πείρα, όμως, βλέπω θολή την κατάσταση, αν σκεφτώ το τι έγινε τόσα χρόνια μετά την αποχώρηση των αμερικανών από τη Βάση των Γουρνών ή τι θα γίνει με το Ελληνικό στην Αθήνα. Κανείς δεν ξέρει… Καθόλου ενθαρρυντικά προγνωστικά… Αν και άγιος, έχω μπερδευτεί, γιατί αν και έχει γίνει ο διαγωνισμός, κυκλοφορούν άρθρα σχετικά με την ακύρωση της δημιουργίας του αεροδρομίου στο Καστέλι.

Γράφουν για την παραγωγική γη που θα απαλλοτριωθεί, για τους πολλούς γεωργούς που θα μείνουν χωρίς κλήρο και εισόδημα, για τις χιλιάδες τόνων διοξειδίου του άνθρακα που θα συσσωρεύονται σ’ αυτή την κλειστή πεδιάδα και την περιβαλλοντική καταστροφή, που θα προκληθεί. Για να σας πω την αλήθεια, μεταξύ μας, τώρα, όλα αυτά είναι θεωρητικώς σωστά.

Όμως, η Ευρώπη είναι γεμάτη από αεροδρόμια. Μήπως εκεί τα αεροπλάνα δεν αποβάλλουν καυσαέρια; Μήπως παντού, ιδιαίτερα στις βόρειες χώρες, δεν υπάρχει βλάστηση, μεγάλα δάση …; Κύριε Περιπατητή, αν δεν είχα το ναό μου στην περιοχή, θα έλεγα ότι το αεροδρόμιο είναι καλά εκεί που είναι. Οι επικρατούντες, συνήθως, βόρειοι άνεμοι διασκορπίζουν μακριά από τις κατοικήσιμες περιοχές τα καυσαέρια.

Η απόσταση από το κέντρο της πόλης (4 χλμ.) αλλά και από άλλες τουριστικές περιοχές είναι μικρή, σε σύγκριση με τις ανθρωποώρες (εμείς αυτό τον όρο δεν τον έχουμε στον ουρανό, όπου ο χρόνος δεν έχει σημασία), που θα σπαταλούνται για τη διακίνηση επιβατών και προσωπικού στο Καστέλι. Εκείνο που με ενοχλεί είναι ο θόρυβος που προκαλούν τα αεροπλάνα. Επίσης, απειλείται η ακεραιότητα του ναού μου (εγωιστικό;) και η ασφάλεια των ευλαβών κατοίκων της περιοχής. Σήμερα, η τεχνολογία κάνει θαύματα.

Όχι, βέβαια, όπως αυτά που κάνει ο Θεός, αλλά… κάνει. Λένε ότι ο θεός είναι παντοδύναμος και μετακινεί ακόμη και βουνά. Λέω να ενεργοποιήσω στις προσευχές μου προς τον Ύψιστο την ιδέα της μεταφοράς του ναού μου σε άλλη θέση, ίσως μαζί και με μια ευρύτερη περιοχή, γύρω μου και όσοι θέλουν ας με ακολουθήσουν. Ίσως, μπορέσω να βρεθώ σε μια νέα «Νέα Αλικαρνασσό», μακριά από το θόρυβο, τη ρύπανση και πιο κοντά στην ασφάλεια. Θεός είναι αυτός . .. δεν ξέρεις!

[email protected]