Ο αντικαπνιστικός νόμος σε δημόσιους χώρους είναι πλέον νόμος του κράτους, όπως και πολλοί άλλοι. Από τις πρώτες μέρες της εφαρμογής του, όμως, δεν είναι δυνατόν να εξαχθούν ασφαλή και οριστικά συμπεράσματα όσον αφορά την συμπεριφορά των καπνιστών.
Είναι προφανές ότι οι κυβερνώντες επιθυμούν διακαώς την εφαρμογή του, και καλά κάνουν, αλλά φαίνεται πως υπολογίζουν, την ίδια στιγμή, και το απορρέον πολιτικό κόστος. Άλλωστε να μη λησμονούμε ότι οι σε μεγάλο βαθμό “πολεμοχαρείς“ εταιρείες δημοσκοπήσεων άρχισαν ήδη να δρομολογούν το, αναμφίβολα, χρήσιμο έργο τους.
Και για να κάνω τα λεχθέντα περισσότερο σαφή, από τον δεύτερο ήδη μήνα της καινούργιας κυβέρνησης διατύπωσαν το ερώτημα σε πολίτες, μεταξύ των άλλων γνωστών και συνήθων, άκουσον-άκουσον, ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός ωσάν να άλλαξαν οι πολιτικές πεποιθήσεις και επιλογές του εκλογικού σώματος της χώρας μας σε δύο μήνες!
Για να επιστρέψουμε, λοιπόν, στο κυρίως θέμα μας, διαφαίνεται από τις πρόσφατες δηλώσεις του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού, πως μάλλον πρέπει με κάποιο τρόπο να “προστατευθούν“ και οι ιδιοκτήτες των δημόσιων καταστημάτων, και ανέφερε πως, πιθανόν να επιδοτηθούν αφού θα απωλέσουν αναγκαστικά ένα κάποιο τμήμα των εσόδων τους, για να πείθουν τους πελάτες τους να μην καπνίζουν μέσα, αλλά χειμωνιάτικα έξω, δίπλα σε κάποια θερμάστρα, πηγαίνοντας έτσι την υπόθεση ένα βήμα παραπέρα.
Και ερωτούμε ως απλοί πολίτες: Αν αυτό δεν είναι απύθμενη υποκρισία, τότε πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε και χαρακτηρίσουμε; Δηλαδή από τη μια μεριά θεσμοθετήθηκαν νόμοι περί διακοπής του καπνίσματος και από την άλλη σκοπεύουμε να προστατέψουμε όσους χάσουν κάποια τεκμηριωμένα και ασφαλή δεδομένα εισοδήματα από την εφαρμογή του, και το σπουδαιότερο με ποια κονδύλια άραγε; Αυτό δεν παραπέμπει, σε τελική ανάλυση, σε έμμεσο και “παράλληλο νόμο“ υπέρ των καπνιστών;
Από το αντίθετο στρατόπεδο της αντιπολίτευσης, μεγάλο πρόβλημα δημιούργησε η δήλωση βουλευτή της, ότι δεν θα πρέπει να καταναλώνουμε χοιρινό κρέας ή να πίνουμε αλκοολούχα ποτά δίπλα σε μουσουλμάνους γιατί προσβάλλουμε κάποια πιστεύω τους. Αλήθεια σε τι αποσκοπούσε, λοιπόν, η συγκεκριμένη δήλωση, αναρωτήθηκαν όσοι την άκουσαν; Σε σεβασμό της εν λόγω θρησκείας, κατ’ αυτόν, προφανώς, επιδεικνύοντας, ο εν λόγω πολιτικός άνδρας τις γνώσεις του περί των ιδιορρυθμιών και των βαθύτερων λεπτομερειών διαφόρων θρησκειών! Τότε μήπως θα έπρεπε να συμπληρώσει την βαθυστόχαστη και επιπόλαιη δήλωσή του και για την κατανάλωση και του βοείου κρέατος αφού αυτό απαγορεύεται από κάποιες άλλες θρησκείες του πλανήτη μας με εκατομμύρια, ίσως δισεκατομμύρια, οπαδών; Θα τον δικαιολογήσουμε, προς στιγμήν, γι’ αυτήν τη στιγμιαία του παράλειψη, ελπίζοντας να επανέλθει συμπληρώνοντας τις παρεμφερείς βαρυσήμαντες αναφορές τις οποίες εκ παραδρομής ελησμόνησε!
Με τις παραπάνω δηλώσεις των δύο πολιτικών, όπως άλλωστε αναμενόταν, το διαδίκτυο δραστηριοποιήθηκε δεόντως, ειδικά στη δεύτερη περίπτωση, από σοβαρούς σχολιασμούς, έως φυσικά την ανάλογη δόση ειρωνείας, πέρα από κάποια υβριστικά σχόλια τα οποία και είναι από κάθε πλευρά κατακριτέα. Φυσικά, σε αυτές τις περιπτώσεις, σε ένα βαθμό αλλοιώνονται οι δηλώσεις από ψηφοφόρους και πολιτικούς των αντίθετων παρατάξεων, ή έστω δεν αναφέρονται ολόκληρες οι φράσεις ή οι προτάσεις, και εκεί βέβαια στηρίζονται οι πολιτικοί για να δικαιολογηθούν κατά κάποιο τρόπο από τα ήδη λεχθέντα.
Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, όμως, όλα αυτά έχουν αντίκτυπο στους πολιτικούς φορείς όπου ανήκουν αμφότεροι. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε εάν οι δηλώσεις υιοθετούνται από το σύνολο των άλλων μελών των κομμάτων, ή από τον επικεφαλής τους, γιατί συμπαρασύρουν και εκείνους αναγκάζοντάς τους να προβούν σε σχετικές δηλώσεις υποστήριξης, συνήθως.
Φυσικά οι αναφερθέντες δεν είναι οι μόνοι, αφού καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες και άλλων παρομοίων συμπεριφορών. Εκείνο όμως για το οποίο είμαστε απολύτως βέβαιοι, περνώντας τα χρόνια, είναι ότι η αυτοσυγκράτηση, η σκέψη και η σοβαρότητα για τους πολιτικούς μας είναι δύσκολο πράγμα σε τούτο τον τόπο, ειδικά τις τελευταίες πέντε δεκαετίες.