Εόρτιον, πανηγυρικόν ανάγνωσμα βαθύτατου σεβασμού, αγάπης και τιμής ένεκεν για τον Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον Κρήτης κ.κ. Ειρηναίον

Σεβασμιώτατε,
Με την ευκαιρία της σημερινής ονομαστικής Σας εορτής και της εφετινής συμπλήρωσης υπέρ δεκαετούς Αρχιεπισκοπικής Σας διακονίας εις την Ιεράν Αρχιεπισκοπήν της Αποστολικής Εκκλησίας της Κρήτης υποβάλλουμε ευσεβάστως θερμές και πολλές ευχές.
Με την ίδια ευκαιρία προσεγγίζουμε το σεπτό πρόσωπό σας, ανανεώνουμε τη φιλία μας, χαιρόμαστε τη μεγάλη αγιοπνευματική προσφορά Σας στην Ιεράν Αρχιεπισκοπή της Εκκλησίας της Κρήτης, τιμούμε τη σεμνότητα και το ήθος σας, καμαρώνουμε και απολαμβάνουμε την καθαρότητα και τη λαμπρότητα της ζωής και της υπάρξεώς Σας, η οποία προσεγγίζει σε απόσταση αναπνοής τη μεταμορφωτική λαμπρότητα του προσώπου του Ιησού όπως το είδαν τότε οι μαθητές Πέτρος, Ιάκωβος και Ιωάννης «εξαστράπτον»  Λουκά Θ.29.

Η Αρχιεπισκοπή Κρήτης, όλες οι Ιερές Μητοπόλεις της Κρήτης, ο ευσεβής  λαός, κληρικοί και λαϊκοί πανηγυρίζουμε και εορτάζουμε τον ευλογημένο Αρχιεπίσκοπο, τον από Κυδωνίας και Αποκορώνου Αρχιεπίσκοπον Κρήτης  κ.κ. Ειρηναίον  και με την καρδιά ευχόμαστε: «Πολυχρόνιον  ποιήσαι  Κύριος  ο Θεός τον Σεβασμιώτατον και θεοφιλέστατον, τον θεοπρόβλητον και  λαοπρόβλητον  Αρχιεπίσκοπόν  μας».

Τιμούμε και εορτάζουμε τον άξιο και τιμημένο προθιεράρχην, τον γνήσιον  λειτουργόν των μυστηρίων  του Θεού, εκείνον που έχει ταυτίσει τη ζωή του με τη Λειτουργία της Αγίας μας Εκκλήσιας και  αναπνέει και ζει  με τον αέρα του  λειτουργικού και μυσταγωγικού ήθους. Δεν χορταίνουμε να τον βλέπουμε και να τον ακούμε, να χαίρεται  λειτουργικά τη χαρά της Δημιουργίας με την ασκητική, οσιακή ζωή και  πολιτεία του, να βρίσκεται πανταχού παρόν στην Εκκλησία και την κοινωνία  στις  πόλεις  και  στα  χωριά  της  Κρήτης  σε  μια ασταμάτητη  πορεία  ιερής  και  θεοδώρητης  προσφοράς.

Υποκλινόμαστε ευσεβάστως μπροστά του, γιατί γνωρίζουμε και  αναγνωρίζουμε την εμβρίθεια των γνώσεών του, την πλειονότητα των  σκέψεων, το ευρύτατο και ολάνυχτο ειρηνικό και λειτουργικό του πνεύμα,  που  όλα  αυτά  είναι  δυνάμεις  που  εκείνος  γνωρίζει  να  μεταχειρίζεται  για  να  προσεγγίζει  τη  γη  με  τον  ουρανό,  να  ενώνει  και  ενοποιεί,  να  λειτουργεί  και να συλλειτουργεί «εν ενί πνεύματι και μια καρδία» και μάλιστα κατά  τρόπο απλό, φυσικό, απέριττο ως ανάγκη καθημερινού βίου και ζωής, ξεκούραστα και ευχάριστα ή που ξεκουράζει και ευχαριστεί.

Όσο δυνατοί και αν αισθανόμαστε δεν τον φθάνουμε και δεν τον πλησιάζουμε στους αγώνες του. Εκείνος είναι αγωνιστής του «καλού αγώνα» κατά τον Άγιο Απόστολο Παύλο, περπατεί τον ανυποχώρητο δρόμο του αγαθού, είναι ασυμβίβαστος πάντοτε με τις δυνάμεις του πονηρού και φυσικά είναι αυθεντικός ανταποκριτής των ευαγγελικών μηνυμάτων.
Εκείνος είναι προσευχητικός «υπέρ πάντων» και πάλι σύμφωνα με τον  Άγιο Απόστολο «ποιήσθαι δεήσεις, προσευχές, εντεύξεις, ευχαριστίες, υπέρ πάντων ανθρώπων» ακόμα και των «εν υπεροχή όντων».

Ακόμα γνωρίζει ο Αρχιεπίσκοπος ότι το έργο της εν Χριστώ διακονίας είναι καλό έργο και το διακονεί και πάλι σύμφωνα με τις υποδείξεις του Αγίου Αποστόλου «με νηφαλιότητα, με σωφροσύνη, με φιλοξενία και διδακτική».
Σημειώνουμε ότι ο Αρχιεπίσκοπός μας βρίσκεται πολύ μπροστά από εμάς, κυρίως στην επικοινωνία και την κατανόηση, την καταλλαγή και τη συμφιλίωση.
Μιλεί και συνομιλεί ευκαίρως – ακαίρως με όλους, ντόπιους και ξένους, χωρίς βιασύνη και χωρίς την πίεση ωραρίου.
Όλος ο χρόνος είναι δικός μας. Και η μέρα και η νύχτα.

Σημειώνουμε αμέτρητα τηλεφωνήματα σε τρομακτικές ώρες του 24ώρου, πολλές απ’ αυτές μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, ή 2 και 3 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα, του άλλοτε Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου και τώρα Αρχιεπισκόπου Κρήτης σε συνεργάτες του, ιερείς και λαϊκούς.

Αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν πολλοί φίλοι και γνωστοί μας κληρικοί και λαϊκοί.
Ο ίδιος δεν έχει καμιά πιεστική αίσθηση ή εξάρτηση του χρόνου.  «Βρώμα» (τροφή, δύναμη) για τον Αρχιεπίσκοπό μας είναι «ίνα ποιώ το θέλημα του πέμψαντός με και να τελειώσω αυτού του έργον (Ιωάν. 4,34).
Έγνοια του είναι η αδιάκοπη προσφορά και η θυσία υπέρ των του λαού αγνοημάτων.

Αξιολογεί και νοικοκυρεύει κατά τρόπο θαυμαστό και μεγάλο τις θεοδώρητες δυνάμεις  του  και παράγει έργο επίσης θαυμαστό και μεγάλο, καθ’ υπερβολήν της καθεστηκυίας τάξεως, τόσο από πλευράς χρόνου κατασκευής του έργου, όσον και από πλευράς αρμονικής και παραγωγικής λειτουργίας του, πάντοτε με τη δική του προσωπική παρέμβαση και συμμετοχή.

Παράδειγμα, οι παιδικές κατασκηνώσεις του Αγίου Παύλου Χανίων, καθώς και οι παιδικές κατασκηνώσεις Ανωπόλεως Ηρακλείου που και τα δυο έργα πραγματώθηκαν και λειτούργησαν μέσα σε ελάχιστο χρόνο και μάλιστα κατά τόπο αξιοθαύμαστο και μοναδικό για τα σημερινά δεδομένα της πατρίδας μας.

Οι προγραμματιστές, οι τεχνικοί και οι τεχνολόγοι των λεγόμενων παραγωγικών υπουργείων μπορούν εντεύθεν να πάρουν το μάθημά τους και να ελευθερωθούν άμεσα από τις υπαρκτές αγκυλώσεις που επί χρόνια ταλανίζουν και εμποδίζουν τόσο τον προγραμματισμό όσο και την πραγμάτωση παραγωγικών έργων του τόπου μας (βλέπε αεροδρόμιο Ηρακλείου και βόρειο οδικό άξονα Κρήτης).
Η μεγάλη δύναμη του Αρχιεπισκόπου Κρήτης είναι η αρετή και το χάρισμα της υπομονής που τον κρατούν πάντοτε όρθιο, δυνατό και ακούραστο.

Δεν αφήνει καμιά χαραμάδα να περάσει έστω και επ’ ελάχιστον άγχος βιασύνης, ταραχής και πίεσης στο πρόσωπο, την ύπαρξη και τη ζωή του.
«Δι’ υπομονής κτήσασθε τας ψυχάς ημών». Και «ο υπομείνας εις τέλος ούτως σωθήσεται».

Οι μάχες κερδίζονται με την υπομονή και φυσικά την επιμονή και την ανυποχώρητη επιθετική προσπάθεια να φθάσει ο άνθρωπος ως εκεί που δεν μπορεί, και όλα αυτά μέσα στον ευλο

γημένο χρόνο του Θεού, την ώρα του Θεού, δηλαδή όταν θέλει ο Θεός, όχι το εγώ, όχι η αυτοπροβολή, όχι η εξάρτηση.
Ο Αρχιεπίσκοπός μας μάχεται και αγωνίζεται για το χατήρι του Θεού και τις ευλογίες και την προκοπή του λαού του Θεού.
Δεν επιδιώκει τίποτα δικό του για τον εαυτό του. Γιατί δεν έχει τίποτα δικό του.
Ό,τι έχει δικό του, το πρόσωπο και τη ζωή του, τα έχει προς καθημερινή ανάλωση υπέρ των του λαού αγνοημάτων.

Αισθανόμαστε ευγνώμονες στην Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της εκκλησίας της Κρήτης, τους άξιους και ευλογημένους ιεράρχες της Μεγαλονήσου μας, για την απόφασή τους να τιμηθεί ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης παγκρήτια, για το πρόσωπο, το έργο και τη ζωή του, που όλα αυτά στον απόλυτο βαθμό μάλιστα είναι ταυτισμένα με την εκκλησία.

Χαλάλι του κάθε τιμή και αναγνώριση. Δικές μας ευχές είναι να ζήσει ακόμα πολλά έτη ακμαίος και ισχυρός, με υγεία και δύναμη, να συνεχίσει να διακονεί την τοπική μας Εκκλησία της Κρήτης, φυσικά όχι για τον εαυτό του, αλλά για την ίδια την Εκκλησία της Κρήτης.
Το άξιος της χειροτονίας του σε Επίσκοπο Κυδωνίας και Αποκορώνου, που ακούστηκε μέσα στον Άγιο Μηνά στις 23 Φεβρουαρίου 1975 φαίνεται να αντέχει στο χρόνο και αποδείχτηκε στο σεπτό πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου να είναι διαχρονικό και άφθαρτο.

Α Ξ Ι Ο Σ
ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ
ΔΕΣΠΟΤΑ ΑΓΙΕ
ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ