Βάρος της γης είναι η έκφραση με την οποία λοιδορούσε τους συνεργάτες που δεν ανταποκρινόταν στις επιθυμίες του ένας παλιός μηχανικός. Είχε επιλέξει την αρχαία ελληνική έκφραση “άχθος αρούρης”, για να εκτονώνει τον θυμό του, κρατώντας παράλληλα το πρόσχημα της ευγενικής συμπεριφοράς.
Η ρήση αυτή του μυθικού Αχιλλέα είναι σαφώς ηπιότερη από την απροκάλυπτη ύβρη του πρωθυπουργού για τους συνταξιούχους. Εκείνος ευρισκόμενος σε αδυναμία να απαντήσει στο ερώτημα για την περικοπή των συντάξεων, αμήχανος και θυμωμένος, επικαλέστηκε ως επιχείρημα για την βιωσιμότητα των ταμείων, τον αναπόφευκτο βιολογικό κύκλο. Τον κατήφορο προς την αιωνιότητα!
Απρεπής, αυθάδης, υβριστής, απέναντι στις γενιές του τριάντα, του σαράντα, του πενήντα, του εξήντα, αυτών δηλαδή που με τον μόχθο τους έκτισαν την ΕΛΛΑΔΑ των δημοκρατικών θεσμών και της ευημερίας.
Ο πρωθυπουργός, παιδί της μεταπολίτευσης, δεν έχει καταλάβει ότι όταν αυτός επιδιδόταν σε επαναστατικές ασκήσεις στα προαύλια των σχολείων, των πανεπιστημίων, στις πλατείες οι γενιές αυτές μοχθούσαν εντός και εκτός συνόρων για να κτίσουν την καλλύτερη, από την γένεση του ελληνικού κράτους περίοδο για την χώρα.
Δεν έχει καταλάβει ή προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει πως εάν αυτός και κάποιοι άλλοι την ώρα που ήταν αναγκαίες οι οικονομικές και διαθρωτικές κινήσεις για να αντιμετωπιστεί το έλλειμμα, το 2010, δεν είχαν τυφλωθεί από τον ίλιγγο της προσωπικής ανέλιξης, η Ελλάδα θα ήταν σήμερα μια από τις πιο ισχυρές οικονομικά χώρες της ευρωζώνης.