Ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος ήταν ίσως ο πιο βάρβαρος πόλεμος στην ιστορία της ανθρωπότητας, τόσο σε μέσα, σε έκταση, αλλά σε νεκρούς, κυρίως σε αμάχους.
Το κύριο βάρος αυτού του πολέμου, έπεσε πάνω στην ΕΣΣΔ, με κύριο στόχο την καταστροφή της, μόνο που πέτυχε τα αντίθετα αποτελέσματα, την ΝΙΚΗ εναντία στον φασισμό.
Όμως η νίκη αυτή, δεν ήρθε από μόνη της, ήταν αποτέλεσμα ενός παλλαϊκού ξεσηκωμού, που ξεκίνησε από τον Οκτώβρη του 1917, με όλη την εξουσία στα Σοβιέτ του λαού, την αντίσταση στον αποκλεισμό της Χώρας από την ΑΝΤΑΝΤ, τον εμφύλιο που ακολούθησε με την συντριβή των λευκών του Κόλτσακ στη Σιβηρία και του Ντενίκιν στην Ουκρανία για να ανοίξει ο δρόμος για την ολοκλήρωση της ΕΣΣΔ.
Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας εκατόν πενήντα διαφορετικές εθνότητες, πάνω από ογδόντα διαφορετικές θρησκείες, εκατό διαφορετικές γλώσσες και ιδιώματα, που για πρώτη φορά έφτιαχναν αλφάβητο, για ανάγνωση και γραφή, ενώνονταν εθελοντικά σε μία ένωση και μια πατρίδα, χωρίς διακρίσεις, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Νέες πόλεις δημιουργήθηκαν εκεί που δεν υπήρχαν για να στεγάσουν νομαδικές φυλές, με πλήρεις υποδομές, δρόμους, νοσοκομεία, πάρκα, σχολεία, ινστιτούτα πανεπιστήμια.
Μέσα σε είκοσι χρόνια, από το 1920, μέχρι το 1940, η ΕΣΣΔ είχε καταφέρει να ξεπεράσει την Ευρώπη σε παραγωγή χάλυβα, βωξίτη, άνθρακα, πετρελαίου, την παραγωγή τρακτέρ και γεωργικών μηχανημάτων, ώστε να επιτευχθεί η κολεκτιβοποίηση. Μεγάλο επίτευγμα ο εξηλεκτρισμός και ο υπερσιβηρικός σιδηρόδρομος.
Εκατομμύρια νέα στρέμματα χέρσας γης καλλιεργήθηκαν, παράλληλα αναπτύχθηκε η κουλτούρα και ο πολιτισμός. Μεγάλα ονόματα λογοτεχνών, που διαβάζουμε ακόμη και σήμερα, έγραψαν καταπληκτικά λογοτεχνήματα, όπως ο Μαξιμ Γκόργκυ, ο Τσιγκίζ Αιτμάνωφ, ο Γιούρι Μπόνταρεφ, ο Νικολάι Οστρόφσκι.
Ποιητές, όπως ο Μαγιακόφσκι, ο Γεφτουσένκο, ο Καζάνωφ και αλλοι.
Μεγάλοι συνθέτες σαν τον Φισερ, τον Χατζατουριάν, τον Σοστακόβιτς, τα παγκοσμίου φήμης κλασικά μπαλέτα Μπολσόι και Κίροφ.
Διάσημοι κινηματογραφιστές Αιζεστάιν, Ντοσκόι, Ρομ, Ελμέρ, Τσερβιάκοφ, Ναζάροφ και άλλοι, έδωσαν πραγματικά αριστουργήμτα, βγαλμένα μεσα από την καθημερινή ζωή και πάλη των λαών της ΕΣΣΔ.
Το μεγαλύτερο και ωραιότερο μετρό στον κόσμο, το μετρό της Μόσχας, που ολοκληρώθηκε το 1935 με εθελοντική δουλειά της ΚΟΣΨΟΜΟΛ, όπου κάθε σταθμός είναι διαφορετικά διακοσμημένος με ψηφιδωτά και απεικονίσεις πραγματικά έργα τέχνης από την καθημερινότητα του λαού της Μόσχας
. Το μετρό της Μόσχας φημίζεται ακόμη και σήμερα για την χλιδή, την καθαριότητα του, την αρχιτεκτονική του. Το ίδιο της Τασκένδης στο μακρινό Ουζμπεκιστάν, όπως επίσης και στην ΑΛΜΑ ΑΤΑ πρωτεύουσα του Καζακστάν.
Αυτά τα επιτεύγματα εκνεύριζαν τους καπιταλιστές της δύσης κι αφού δεν είχαν καταφέρει να πνίξουν την νεαρή τότε ΕΣΣΔ με την ΑΝΤΑΝΤ και τον εμφύλιο που ακολούθησε 1917 – 1921, άνοιγε ο δρόμος τώρα με την Ναζιστικοποίηση της Γερμανίας και τον Χίτλερ στην εξουσία.
Έτσι τον δανειοδότησαν, τόσο με το ίδρυμα Ροκφέλερ όσο και με Αγγλικές και Γαλλικές τράπεζες.
Οι τρείς μεγάλοι βιομήχανοι της Γερμανίας Μπράουν Φίσερ και Κραφτ παρέδωσαν στην κυριολεξία τις βιομηχανίες τους στον Χίτλερ για πλήρη πολεμικό εξοπλισμό της Ναζιστικής Γερμανίας.
Έτσι από το ΄33 μέχρι και το ‘39 η Ναζιστική Γερμανία είχε επανεξοπλιστεί σε μια τεράστια πολεμική μηχανή που όμοια της δεν υπήρχε μέχρι τότε.
Το 1938 η Σοβιετική κυβέρνηση πρότεινε στην Αγγλία, την Γαλλία και την Ολλανδία την δημιουργία του αντιφασιστικού μετώπου για την αντιμετώπιση της Ναζιστικής Γερμανίας, όμως εκείνοι επέλεξαν να υπογράψουν με τους ναζιστές σύμφωνο Ειρήνης εφαρμόζοντας την πολιτική του κατευνασμού και παραδίνοντας την Τσεχοσλοβακία στα νύχια του τέρατος.
Με αυτόν τον τρόπο άνοιξε ο δρόμος για εισβολή στην Πολωνία και την βίαιη κατοχή της, έχοντας ανοιχτά το δρόμο για την εισβολή στην ΕΣΣΔ.
Την ιδία στιγμή οι αδηφάγες αυτές βάρβαρες ορδές ορμούσαν καταλαμβάνοντας σχεδόν αμαχητί την Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, ενώ εισχωρούσαν στον άξονα η Ουγγαρία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία.
Το 1939 η ΕΣΣΔ αναγκάστηκε να υπογράψει με τους Ναζί το σύμφωνο μη επίθεσης Ρίμπερτομπ – Μολοτοφ, μια δυνατότητα να κερδίσει όσο πιο πολύ χρόνο μπορούσε για να προετοιμαστεί.
Στο διάστημα αυτό αλλά και μετά την εισβολή, μεταφέρθηκε από την Ευρωπαϊκή Ρωσία όλος ο εξοπλισμός 1500 εργοστασίων βαριάς βιομηχανίας στα Ουράλια, την Σιβηρία και τον Καύκασο.
Εκεί αποσυναρμολογήθηκαν και εγκαταστάθηκαν σε νέα κτήρια πολλές φορές χωρίς καν στέγη, νέες πόλεις χτίστηκαν για να στεγάσουν τα εκατομμύρια των προσφύγων από τη δύση, χαροκαμένοι πρόσφυγες, γυναίκες παιδιά και γερόντια αναλάμβαναν με περίσσια ορμή αγάπη και θάρρος την παραγωγή όλου του νέου πολεμικού εξοπλισμού, νέας τεχνολογίας που κατάφεραν να παράξουν, τόσο σε ποσότητα, όσο και ποιότητα και να υπερκαλύψουν, μόλις σε ενάμιση χρόνο, την Γερμανική υπεροχή για να ξεκινήσουν την μεγάλη αντεπίθεση μέχρι την τελική νίκη και το κάρφωμα της κόκκινης σημαίας στην καρδιά του τέρατος το Μάη του ‘45 στο Βερολίνο.
Τον Ιούνη του 1941 και μετά την ολοκλήρωση της κατοχής των Βαλκανίων και της Ελλάδας με καθυστέρηση ενός μήνα και λόγω της μάχης της Κρήτης, που δεν περίμεναν τέτοια αντίσταση από τον λίγο οπλισμένο Κρητικό λαό, εντελώς απροειδοποίητα παραβιάζοντας ακόμη και το σύμφωνο μη επίθεσης που οι ίδιοι είχαν υπογράψει εισέβαλαν στην ΕΣΣΔ.
Ένα τεράστιο και πρωτοφανές μέτωπο από τον αρκτικό κύκλο μέχρι την Κριμαία μήκους πάνω από 2000 χιλιόμετρων, με τρία εκατομμύρια στρατιώτες ετοιμοπόλεμους και με μεγάλη πείρα από τα μέτωπα της Ευρώπης, με χιλιάδες αεροπλάνα, άρματα μάχης, όλμοους και κανόνια, όρμησαν σαν σιδερένια φτέρνα ισοπεδώνοντας τα πάντα στο πέρασμα τους.
Ισοπεδωμένες πόλεις, καμένα χωριά, βιασμένες γυναίκες, ξεκοιλιασμένες κυοφορούσες, στραγγαλισμένα μωρά. Ό,τι είχαν κάνει και σε εμάς στο ηρωικό Κοντομαρί, στην Κάντανο, στα Ανώγεια, στη μαρτυρική Βιάννο, το Κούρνοβο, το Δίστομο, τα Καλάβρυτα. Απύθμενο μίσος, μόνο που τους Σοβιετικούς, τους είχαν υπανθρώπους, όπως τους τσιγγάνους και τους Εβραίους.
Η εντολή του Χίτλερ ήταν η πλήρης εξολόθρευση του πληθυσμού, κάψτε λεηλατήστε, σκοτώστε, κανείς δεν θα σας ζητήσει ευθύνες.
Μέχρι τον Σεπτέμβρη του ‘41 είχαν φτάσει 30 χιλιόμετρα έξω από την Μόσχα, η κατάσταση είχε γίνει πλέον ανησυχητική.
Ο Στάλιν έμεινε στη Μόσχα, οι εργάτες οπλίστηκαν και ανέλαβαν την άμυνα της πόλης, μέχρι να έρθουν εφεδρείες.
Ο ι Ναζί δεν κατάφεραν να πάρουν την πόλη, αντίθετα απωθήθηκαν 200 χιλιόμετρα μακριά.
Ακολούθησε η μεγάλη μάχη και νίκη στο Στάλινγκραντ. Η μεγάλη αυτή νίκη του κόκκινου στρατού και η συντριβή της Στρατιάς του Πάουλους, άλλαξε στην κυριολεξία, όλη την πορεία του πολέμου, προς όφελος του αντιφασιστικού μετώπου έδωσε ανείπωτη χαρά και ελπίδα, όχι μόνο στα εκατομμύρια των λαών της ΕΣΣΔ, αλλά και στα εκατομμύρια των σκλαβωμένων λαών της Ευρώπης.
Ανείπωτη χαρά και ελπίδα για τους λαούς της Ευρώπης και στο λαό μας όπου πέρασε στην αντεπίθεση, με μεγαλύτερη αισιοδοξία από το ΕΑΜ, τον ηρωικό ΕΛΑΣ και την ηρωική ΕΠΟΝ.
Μετά το Στάλινγκραντ, τίποτα πια δεν μπορούσε να σταματήσει τον κόκκινο στρατό.
Οι επόμενες μάχες θα ήταν αφάνταστα δύσκολες αλλά αποφασιστικές.
Η μάχη του Κουρσκ, η μεγαλύτερη μάχη αρμάτων μάχης σε όλο τον κόσμο, η απελευθέρωση της Ουκρανίας, όχι μόνο από τους Ναζί, αλλά και από τους ντόπιους συνεργάτες τους, το σύνταγμα ΑΖΟΦ και την ομάδα του προδότη Μπαντέρα, που σήμερα η κυβέρνηση Ζελένσκυ και οι ΝΑΤΟικοί τους έχουν ήρωες, το ηρωικό Χάρκοβο, η Σεβαστούπολη, το Κίεβο το Λβόφ.
Για να ξεχυθεί σαν ένα τεράστιο κόκκινο ποτάμι, να παρασύρει στο απελευθερωτικό πέρασμα του, την Βουλγαρία, την Γιουγκοσλαβία, την Αυστρία, με την μεγάλη μάχη της Βιέννης, την απελευθέρωση της Τσεχοσλοβακίας, της Πολωνίας και να μπει θριαμβευτής στη Ναζιστική Γερμανία για να καρφώσει στην καρδιά του τέρατος, εκεί στο Ράισταγκ στο Βερολίνο, την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο, το παγκόσμιο σύμβολο των εργατών και των αγροτών, την κόκκινη σημαία, τη βαμμένη με το αίμα όλων των ταπεινών της Γης και τον αγώνα τους για κοινωνική απελευθέρωση.
Πολύ πιο αργά απ ότι είχε συμφωνηθεί, οι «σύμμαχοι» άνοιγαν το λεγόμενο δυτικό μέτωπο, με την απόβαση τους στην Νορμανδία, μόλις τον Ιούνη του 1944 κάνοντας στην κυριολεξία παρέλαση, αφού είχαν να αντιμετωπίσουν μόλις 88 μεραρχίες του Ράιχ σε σχέση με τις 200 μεραρχίες, απέναντι στον κόκκινο στρατό. Αυτό δείχνει πού πραγματικά γινόταν ο πόλεμος.
Πάνω από 800.000 κόκκινοι στρατιώτες έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση των χωρών που ήταν στο πέρασμα του μέχρι το Βερολίνο και το τέλος του φασιστικού τέρατος.
Οι λαοί της Ευρώπης πλήρωσαν κι εκείνοι το δικό τους τίμημα.
Ο ελληνικός λαός θυμάται, όλα του τα κατορθώματα, που όταν όλα τα αστικά κόμματα τον είχαν εγκαταλείψει, παρά την παρανομία του και τους φυλακισμένους συντρόφους παραδομένους στους Ναζί, το ΚΚΕ βγήκε μπροστά, να σηκώσει το λαό μας και μαζί να δημιουργήσουν ένα αντιστασιακό κίνημα που όμοιο του δεν υπήρχε στην Ευρώπη, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ.
Που με πίστη και αλύγιστη πειθαρχεία, απελευθέρωσε την πατρίδα μας από την μαύρη ακρίδα.
Από το 1990 και μετά γίνεται μια συστηματική προσπάθεια από την αστική τάξη της Ευρώπης από τους χαμένους δηλαδή του 1945,αυτούς που στήριξαν και ανέβασαν τον Χίτλερ και τον φασισμό στην εξουσία να ξαναγραφτεί η ιστορία.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο φασισμός είναι το ίδιο με τον κομμουνισμό.
Φτάνουν στο σημείο να μας πουν ότι τα “εγκλήματα” του κομμουνισμού είναι χειρότερα του φασισμού, ότι ο Στάλιν συνεργάστηκε με τον Χίτλερ.
Δηλητηριάζουν με ψέματα τη νεολαία, αποσιωπώντας τα 52 εκατ. νεκρούς του Β΄ παγκοσμίου και ότι οι λαοί της ενωμένοι και αδελφωμένοι, έδωσαν πάνω από 25 εκατ. νεκρούς. Έτσι καταστρατηγούν ακόμη και την απόφαση του ΟΗΕ ότι η 9 ΜΑΗ είναι η παγκόσμια μέρα της αντιφασιστικής νίκης των λαών.
Στη θέση της βάζουν την ημέρα της Ευρώπης, την ληστοσυμμαχία τους δηλαδή.
Μα οι λαοί δεν ξεχνούν, οι νεκροί είναι νεκροί και οι μνήμες είναι μνήμες και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά. Το κάνουν έτσι για να δικαιολογήσουν τις σημερινές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις τους, την καταστροφή και τον διαμελισμό πρώτα της Γιουγκοσλαβίας, της Συρίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, το ματοκύλισμα του Ουκρανικού λαού, που δεν ξέρουμε ακόμη τις συνέπειες για το μέλλον.
Τόσο ο παλιός φασισμός, όσο και νεοφασισμός, η δικτατορία του κεφαλαίου, φέρνουν στον κόσμο, πείνα, το μίσος, το αίμα και τον πόλεμο.
Η ειρηνική συνύπαρξη των λαών μπορεί να έρθει μόνο, αν οι ίδιοι οι λαοί πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και καταργήσουν μια για πάντα το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και την δικτατορία του κεφαλαίου, με μια άλλη κοινωνία που θα χτίσουν με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής και τον παραγόμενο πλούτο στα χέρια τους.
Μέχρι τότε και τις μεγάλες ανατροπές που θα έρθουν:
ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ
ΨΗΦΟ ΣΤΟ ΚΚΕ.