Ακριβώς 80 χρόνια συμπληρώνονται τούτες τις μέρες, από τη Μάχη της Κρήτης. Με αυτήν την ονομασία έμεινε στην ιστορία η αεραποβατική επιχείρηση της ναζιστικής Γερμανίας κατά της Κρήτης, στις 20 Μαΐου του 1941 και η οποία έληξε δώδεκα μέρες αργότερα, την 1η Ιουνίου με την κατάληψη του νησιού μας.
Πριν λίγο καιρό στάλθηκαν, με προορισμό τα Χανιά, από απογόνους βετεράνων από την Αυστραλία, περισσότερες από 2.500 παπαρούνες για να τοποθετηθούν στα μνήματα των νεκρών της Μάχης της Κρήτης στο «Συμμαχικό Νεκροταφείο της Σούδας». Οι παπαρούνες, ως σύμβολο μνήμης των νεκρών για τη Βρετανία και τις χώρες της Κοινοπολιτείας, προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα 80 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης.
Παρά λίγο βέβαια τη φετινή επέτειο μνήμης να την «τιμούσαν» οι αμυνόμενοι μαζί με τους επιτιθέμενους! Αυτή την επιδίωξη τουλάχιστον είχαν οι επιτιθέμενοι. Από τις 17 έως και 23 Μαΐου του 2021 είχε οργανωθεί από την – όπως όλα δείχνουν – ακροδεξιά ΜΚΟ με την ονομασία «Ευρωπαϊκή Ένωση Αλεξιπτωτιστών» (ΕΑΡ), μια επίσκεψη στην ηρωική Μεγαλόνησο «για να τιμήσουν τη γενναιότητα των Γερμανών αλεξιπτωτιστών».
Στην εν λόγω οργάνωση συμμετείχαν ακραία στοιχεία απ’ όλη την Ευρώπη, ενώ δυστυχώς στο εγχείρημα καταγράφεται και εμπλοκή «Ελλήνων». Με αυτήν την προσπάθεια επιδίωξαν οι νεοναζί απόγονοι, να στήσουν ένα άθλιο πανηγυράκι στα αιματοβαμμένα χώματα της Κρήτης. Το αίμα όμως νερό δε γίνεται!
Τα πατριωτικά αντανακλαστικά λειτούργησαν άμεσα. Το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα σε ανακοίνωσή του με τίτλο «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», κάλεσε σε παγκρήτιο ξεσηκωμό. Τα σχέδια της νεοναζιστικής εκδήλωσης ματαιώθηκαν και το θέμα έληξε εκεί!
Η μάχη της Κρήτης ήταν μια από τις σημαντικότερες μάχες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η απόφαση για την επίθεση εναντίον της Κρήτης ελήφθη από τον Χίτλερ στις 25 Απριλίου 1941, λίγες μόνο μέρες μετά την παράδοση της ηπειρωτικής Ελλάδας στις δυνάμεις του Άξονα, και είναι γνωστή με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Ερμής».
Το γερμανικό επιτελείο, γνωρίζοντας ότι οι Σύμμαχοι είχαν τακτικό πλεονέκτημα σε ξηρά και θάλασσα, αποφάσισε να διεξάγει την όλη επιχείρηση από αέρος, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, δυνάμεις αλεξιπτωτιστών σε ευρεία κλίμακα.
Επικεφαλής των γερμανικών δυνάμεων ετέθη ο πτέραρχος Κουρτ Στούντεντ, βετεράνος πιλότος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η συνολική δύναμη το Άξονα που πήρε μέρος στην επιχείρηση «Ερμής» ανερχόταν σε 22.750 άνδρες (οι 14.000 ήταν αλεξιπτωτιστές), 1370 αεροπλάνα (πολεμικά και μεταγωγικά) και 70 πλοία, ενώ στην επιχείρηση συμμετείχαν και οι Ιταλοί με 3.000 στρατιώτες.
Στους υπερασπιστές της Κρήτης συμπεριλαμβάνονταν όσοι Έλληνες στρατιώτες είχαν παραμείνει τότε στο νησί και δυνάμεις της Βρετανικής Κοινοπολιτείας (Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιωτικοί). Επικεφαλής ήταν ο Νεοζηλανδός στρατηγός Μπέρναρντ Φράιμπεργκ, βετεράνος και αυτός του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η συνολική στρατιωτική δύναμη της Κρήτης ανερχόταν στους 43.000 άνδρες (11.500 Έλληνες και 31.500 Βρετανοί και Νεοζηλανδοί), αλλά με έναν απαρχαιωμένο εξοπλισμό.
Η γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε την 8η πρωινή της 20ης Μαΐου του 1941, με την ρίψη αλεξιπτωτιστών σε δύο μέτωπα: Στο αεροδρόμιο του Μάλεμε και στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων. Οι πρώτοι αλεξιπτωτιστές αποτέλεσαν εύκολη λεία για τους Έλληνες και Νεοζηλανδούς υπερασπιστές του Μάλεμε. Στις μάχες αυτές έλαβε μέρος και ένας μεγάλος αριθμός αμάχων, με ό, τι μέσα είχαν στη διάθεσή τους, από μαχαίρια και γεωργικά εργαλεία, μέχρι όπλα από την εποχή της Κρητικής Επανάστασης.
Η γερμανική αντικατασκοπεία, δεν είχε υπολογίσει τη συμμετοχή του μεγάλου αριθμού Συμμάχων, ενώ είχε εκτιμήσει λανθασμένα ότι οι Κρητικοί θα υποδέχονταν τους εισβολείς ως απελευθερωτές, λόγω των αντιμοναρχικών τους αισθημάτων.
Στις 4 το απόγευμα της 20ης του Μάη, ένα νέο κύμα αλεξιπτωτιστών έπεσε στο Ρέθυμνο στην περιοχή Λατζιμάς και μια ώρα αργότερα άλλο ένα κύμα στο Ηράκλειο. Έτσι, οι μάχες πλέον διεξάγονταν σε τέσσερα μέτωπα: Στα Χανιά, στο Μάλεμε, στο Ρέθυμνο και στο Ηράκλειο.
Η πρώτη μέρα της Μάχης της Κρήτης έληξε με μεγάλες απώλειες για τους Γερμανούς.
Η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση και ο βασιλιάς Γεώργιος ο Β’ περνάνε το ίδιο βράδυ στην Αίγυπτο. Την 21η Μαΐου οι μάχες συνεχίστηκαν με αμείωτη σφοδρότητα και στα τέσσερα μέτωπα, ενώ στο τέλος της ίδιας ημέρας το Αεροδρόμιο του Μάλεμε κατελήφθη από τους Γερμανούς. Η κατάληψη του Αεροδρομίου ήταν μεγάλης στρατηγικής σημασίας για τους κατακτητές, γιατί από εκεί άρχισαν να μεταφέρουν προμήθειες, πολεμοφόδια και σύγχρονο εξοπλισμό και η κυριαρχία τους στη Μεγαλόνησο ήταν πλέον θέμα χρόνου.
Στις 28 Μαΐου οι Γερμανοί κατάφεραν να απωθήσουν τις Συμμαχικές δυνάμεις στα νότια του νησιού, καθιστώντας τις ουσιαστικά ακίνδυνες. Στις 29 Μαΐου, καταλαμβάνονται το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο. Το Λονδίνο αποφάσισε τότε την απόσυρση των δυνάμεων της Κοινοπολιτείας από την Κρήτη και τη μεταφορά τους στην Αίγυπτο. Εκείνες οι μονάδες που δεν τα κατάφεραν, παραδόθηκαν στους Γερμανούς. Πολλοί Έλληνες αλλά και 500 Βρετανοί στρατιώτες ανέβηκαν στα απόρθητα βουνά της Κρήτης, συνεχίζοντας τον αγώνα τους.
Στις 30 Μαΐου αποχώρησε από την Κρήτη ο στρατηγός Φράιμπεργκ.
Την 1η Ιουνίου 1941, με την παράδοση 5.000 μαχητών στα Σφακιά, πέφτει η αυλαία της Μάχης της Κρήτης. Ο απολογισμός και αυτής της μάχης είναι θλιβερός! Για τους Συμμάχους: 3.500 νεκροί, 1.900 τραυματίες και 17.500 αιχμάλωτοι. Οι Γερμανοί, σύμφωνα με δικά τους στοιχεία μέτρησαν 3.986 νεκρούς, 2.594 τραυματίες και 370 κατεστραμμένα αεροπλάνα. Η εκτίμηση όμως των Συμμαχικών δυνάμεων τοποθετούσε τις γερμανικές απώλειες να ξεπερνούν τις 16.000. Μόνο οι νεκροί αλεξιπτωτιστές εκτιμούνται στους 8.000.
Η μάχη αυτή όμως σηματοδοτεί τη μεγάλη αντίσταση στην επέλαση των Ναζί που καταγράφεται πρώτα από την Κρήτη. Είναι η ιστορία μιας αναμέτρησης στην οποία κυριάρχησε το μεγαλείο και η δύναμη της Κρητικής ψυχής που δοξάστηκε σε ολόκληρο τον κόσμο! Είναι η μάχη ενός υπερήφανου λαού, απέναντι σε έναν αδίστακτο κατακτητή.
Μια μάχη που δεν τελείωσε με την κατάκτηση του νησιού μας από τους Γερμανούς, αλλά συνεχίστηκε σε πόλεις και χωριά, σε βουνά και σε θάλασσες, από τους αντάρτες, που δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να πολεμάνε τους Ναζί. Είναι η μάχη που κατέδειξε τον ηρωισμό των Κρητικών, που χωρίς κανένα ουσιαστικό αμυντικό μέσο, κατόρθωσαν να αναμετρηθούν με την ισχυρότερη πολεμική μηχανή εκείνης της εποχής, με βαρύ τίμημα όμως για ολόκληρο το νησί μας.
Η γερμανική κατοχή ξεκινά μαζί με τα πολύ σκληρά αντίποινα κατά των κατοίκων που αντιστάθηκαν. Η σημαία με τη σβάστικα κυματίζει πλέον παντού και η αντίσταση του Κρητικού λαού έχει ήδη αρχίσει. Οι πρώτες αντιστασιακές ομάδες αναλαμβάνουν δράση…
https://moschonas.wordpress.com