Ο ταχυδρόμος του Μεγάλου Κάστρου, ο συγγραφέας 30 ιστορικών, πολιτιστικών, διδακτικών και παραδοσιακών κλπ βιβλίων … ως άλλος Γεώργιος Φραντζής, που έζησε την κατάληψη, την άλωση της Πόλης, ως εμψυχωτής τριγυρνώντας απ άκρη σε άκρη την Βασιλεύουσα, δίνοντας θάρρος ελπίδα και δείχνοντας την συμπόνια για να παρακινεί όλους τους Βυζαντινούς να δείξουν την ανδρεία το μεγαλείο και την αυταπάρνηση των γνήσιων και πιστών χριστιανών, μας παρέδωσε πάλι το 31 βιβλίο του με τον ηρωικό τίτλο «ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ».
Τα ποιητικά κείμενά του είναι ζωντανές αφηγήσεις της πιο δραματικής στιγμής της ελληνικής Ιστορίας, που επηρέασε τις τύχες του έθνους μας, μέχρι και σήμερα.
Τα 39 προσωπικά ποιήματά του μιλούν, χωριστά το καθένα, για την Πόλη, για την Αγιά Σοφία, για τη συμμετοχή της Κρήτης μας στην ναυμαχία και τη μάχη, της άλωσης, για τον τελευταίο Βασιλιά Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, για την επίκληση προς την Μπαλουκλιώτισσα (Κλαίει κι η μάνα Παναγιά, που διώξαν τα παιδιά της, εξεριζώσαν τους Ρωμιούς κουρσέψαν τα ιερά της) και γενικά διάφορα συναισθήματα κατακλύζουν το ψυχικό κόσμο του συγγραφέα,.
Όλα αυτά τα ποιήματα, μελοποιημένα και με παραδοσιακή φωνητική απόδοση, θα αποτελούν έναν ύμνο, που ομιλεί για την ιστορική ημέρα και γενικά για την μελοδραματική κατάσταση που επικράτησε την Τρίτη 29ην Μαΐου 1453, και εμείς σήμερα, μετά από 566 χρόνια, διατηρούμε άσβεστη στην ιστορική μας μνήμη την ημέρα εκείνη.
Τα ποιήματα του Ταχυδρόμου του Κάστρου περιέχουν ένα αφηγηματικό και επικολυρικό χαρακτήρα με προσωπικά συναισθήματα. Επίσης εμπεριέχουν την ανδρεία, τη λευτεριά, την αγωνία, τη λεβεντιά, την αντρειοσύνη, μα πάνω από όλα τον πόθο, δηλαδή το σφυγμό της ψυχής. Και μέσα από τις αράδες τους τα συναισθηματικά και πατριωτικά λόγια σπέρνουν τον πόθο, την πίστη και την ελπίδα.
Και όταν ποθούμε κάτι, εκείνο πιστεύουμε και δεν αφήνει την ψυχή να γαληνεύσει, γιατί τότε ο πόθος καταλύεται και χάνεται ενώ με τις ποιητικές παροτρύνσεις του, βρίσκεται εν εγρηγόρσει και μέσα στο άγρυπνο λογικό του καθενός τριγυρνά, ο Προσκυνητής του ονείρου και πάντα παρακινεί: Εσύ που τώρα κίνησες ταξίδι για την Πόλη, Ρωμιός αν είσαι θλίβεσαι, προσκυνητής λογάσαι, στην πόλη της Αγιάς Σοφιάς τ Αγίου Κωνσταντίνου, Σκύψε σεμνά, προσκύνησε το τάμα σου να κάνεις.
Γενικά είναι ένα βιβλίο 80 σελίδων, αφιερωμένο στην ιερή μνήμη όλων εκείνων που αγωνίστηκαν για την ελευθερία, την πατρίδα και την πίστη την Αγία, ιδιαίτερα στον μαρμαρωμένο βασιλιά που ζει πάντοτε στις ψυχές όλων των Ελλήνων. Επίσης μας προτρέπει με τον ποιητικό του λόγο να θυμόμαστε την Άλωση και να αποτίουμε ανελιπώς ένα διαρκή και μεγάλο φόρο τιμής στην Άγια Ρωμανία μας που «καμπάνες δεν χτυπούμε, όπως χτυπούσανε παλιά…».
Πέρασαν 566 χρόνια ακριβώς σήμερα 29/5/2019 από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 29ης Μαΐου 1453. Τότε που ακούστηκε η κραυγή “Εάλω η Πόλις”, όπως, με υπέροχο ποιητικό λόγο, μας την περιγράφει στο ομότιτλο βιβλίο του, ο πνευματικά αεικίνητος Ταχυδρόμος του Κάστρου, αγαπημένος φίλος Δημήτρης Θεοδοσάκης, ο οποίος είναι, εκ του επιθέτου, δοσμένος Θεού, για να μας τροφοδοτεί με τη γραφή του πνευματική αριστουργηματική τροφή.