2 Απριλίου. Ημέρα για τον Αυτισμό.
Η μέρα αυτή δεν είναι αφιερωμένη μόνο στο παιδικό βιβλίο, αλλά και στον Αυτισμό. Είναι η τρίτη χρονιά που εργάζομαι στην ειδική αγωγή και ασχολούμαι με παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του Αυτισμού. Όσα κι αν έμαθα μέσα από βιβλιογραφικές πηγές σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, δε συγκρίνονται με την εκπαιδευτική πραγματικότητα και την άμεση επαφή με αυτά τα παιδιά.
Γνώρισα πραγματικά όμως τον όμορφο και διαφορετικό κόσμο των ατόμων αυτών μέσα από ένα βιβλίο που τυχαία βρέθηκε στα χέρια μου σε ένα παζάρι βιβλίων και που με έκανε να καταλάβω πόσο ενδιαφέρουσες πτυχές κρύβονται στις ιδιαίτερες προσωπικότητες των αυτιστικών ατόμων.
Το βιβλίο λοιπόν αυτό, που το διάβασα την πρώτη χρονιά που προσλήφθηκα αναπληρώτρια και το αγάπησα από την πρώτη στιγμή είναι το: “Διάγνωση: ΑΥΤΙΣΜΟΣ. Μια αληθινή ιστορία αυτιστικού ατόμου, Temple Grandin & Margaret Scariano, εκδόσεις Ελληνικά γράμματα.
Η Τεμπλ Γκράντιν γεννήθηκε στη Βοστώνη των ΗΠΑ το 1947. Σε ηλικία 2 ετών διαγνώστηκε με αυτισμό (Νευροαναπτυξιακή διαταραχή, η οποία επηρεάζει την τυπική ανάπτυξη του εγκεφάλου – γνωστικές λειτουργίες, επικοινωνιακές και κοινωνικές δεξιότητες). Η Τεμπλ διέφερε απ’ τα άλλα παιδιά.
Δεν έπαιζε μαζί τους, δε μιλούσε, ήταν απόμακρη, σε συγκεντρώσεις πάθαινε κρίσεις και έπεφτε κάτω φωνάζοντας, δεν άντεχε ήχους και αγκαλιές. Με απέραντη δύναμη αυτοσυγκέντρωσης μπορούσε να ασχολείται ατέλειωτες ώρες με παιχνίδια που την ενδιέφεραν.
Με τη βοήθεια του λογοθεραπευτή και των δασκάλων της κατάφερε να βελτιωθεί και να εξελιχθεί σε σημαντικό βαθμό. Σε ηλικία 15 χρόνων και με τη βοήθεια του καθηγητή της των φυσικών επιστημών που έτυχε να πάρει στα σοβαρά την εμμονή της, έφτιαξε την πρώτη της μηχανή που χρησιμοποιείται για την καθήλωση των βοοειδών.
Αυτή η μηχανή στάθηκε σταθμός στη ζωή της και από την εφηβεία πέρασε στο πανεπιστήμιο. Σκεπτόμενη πάντα με εικόνες, κάποια στιγμή στα είκοσι οκτώ της , αγοράζει μολύβια και εργαλεία και χωρίς μαθήματα αρχίζει απλά να σχεδιάζει, εξελίσσοντας συνεχώς την ικανότητά της αυτή.
Έγινε καθηγήτρια ζωολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο (ΗΠΑ), Σύμβουλος Βιομηχανικής Τεχνολογίας, Εφευρέτης, καθώς από μικρή είχε έφεση σε αυτό και έτσι σχεδίασε τις ιδανικές εγκαταστάσεις πάχυνσης και σφαγής αγελάδων, ώστε τα ζώα να μην τρομάζουν και να μην υποφέρουν. Η θεωρία της εξάλλου λέει ότι «Εφόσον τα εκτρέφουμε για να τα καταναλώνουμε, οφείλουμε να τα σεβόμαστε». Έγραψε βιβλία που αφορούν το επάγγελμα της, αλλά και την ψυχολογία των ανθρώπων με αυτισμό.
Αν θέλετε να κάνετε μια μεγάλη και βαθιά “βουτιά” στη γνώση για τον Αυτισμό και να ταξιδέψετε σ’ αυτόν τον ιδιαίτερο και μαγικό κόσμο, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Σήμερα γιορτάζει λοιπόν η διαφορετικότητα, σε κάθε εκδοχή της θα έλεγα εγώ, που χωρίς αυτήν, η ζωή θα ήταν βαρετή!
Πηγές: Οι πληροφορίες και η πρώτη φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα https://www.amea-care.gr/%CE%B7-
*Η Μαρία Μαστοράκη είναι εκπαιδευτικός γενικής και ειδικής Αγωγής