Το γατόνι όμως δεν παραδίδει τα όπλα και με πείσμα και σθένος διεκδικεί τον δικό του χώρο στην τρελοπαρέα της μονοκατοικίας
Μετακόμισε ο γείτονας και η τρίποδη η γάτα έμεινε αμανάτι…Είχε όλη την καλή την πρόθεση να την πάρει μαζί του, όμως είναι ατίθαση και δεν πιάνεται. Παραμένει μόνη και έρημη στο σπίτι το ερμητικά κλειστό λες και περιμένει να επιστρέψει ο σπιτονοικοκύρης που τόσο καιρό ανεχόταν τα καμώματα και τις ιδιοτροπίες της, ένεκα του προβλήματος που αντιμετωπίζει.
Τις τελευταίες ημέρες η κυρία γάτα, η οποία απαξιούσε να ρίξει δεύτερη ματιά στο απέναντι σπίτι, όλο και το πλησιάζει πιο πολύ. Λίγο η μοναξιά, λίγο η λόρδα, έριξε τη γατίσια υπερηφάνεια της και έφθασε μέχρι την εξώπορτα της αυλής με ένα παραπονιάρικο νιαούρισμα.
Στο απέναντι σπίτι ήδη ζουν τέσσερις σκύλοι, που αν τους βάλεις όλους μαζί κάνουν την παρέα της Αγίας Παρασκευής. Ο ένας πάσχει από καρδιακή ανεπάρκεια, ο δεύτερος από σάκχαρο και πλέον τυφλός, ο τρίτος από καρκίνο του μαστού και ο τέταρτος από αρθριτικά. Θα μπορούσες να το αποκαλέσεις και σανατόριο, οπότε η κουτσή η γάτα κολλάει ταμάμ στην παρέα.
Εκείνη το καλοσκέφτηκε το πράγμα, το ζύγισε και ούσα πιο έξυπνη από τη σκυλοπαρέα, είπε να το κάνει το βήμα, να αλλάξει σελίδα στη ζωή της. Άλλωστε δεν θα πάει και μακριά. Ένας δρόμος τη χωρίζει και αυτός μικρός.
Έλα όμως που οι σκύλοι του γείτονα δεν την «καλοβλέπουν» -καλά, ο ένας δεν την βλέπει και καθόλου- και εκεί ξεκινούν τα προβλήματα. Το γατόνι όμως δεν παραδίδει τα όπλα και με πείσμα και σθένος διεκδικεί τον δικό του χώρο στην τρελοπαρέα της μονοκατοικίας.
Τις νύκτες που τα τετράποδα κοιμούνται του καλό καιρού, το τρίποδο εισβάλλει στον κήπο του σπιτιού και την πέφτει σε μία μεγάλη γλάστρα. Πριν χαράξει «δραπετεύει» στο παλιό της λημέρι και περιμένει την απέναντι πόρτα να ανοίξει. Μόλις ξεμυτίσει ο ιδιοκτήτης τραβάει προς το μέρος του, σέρνοντας το ατροφικό της μέλος και σχεδόν παρακλητικά και ναζιάρικα μαζί διεκδικεί το δικό της μερίδιο φαγητού.
Και κάπως έτσι επιβάλλει την παρουσία της, με την οποία μάλλον έχουν αρχίσει να εξοικειώνονται οι λοιποί, οι οποίοι, εδώ που τα λέμε, έχουν να παλέψουν και τα δικά τους προβλήματα.
Τα είπαν και μεταξύ τους: «Κουτσοί, στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα!».