Σύντομη απόλαυση

 

Αν όχι στις τοπικές αίθουσες, τουλάχιστον στις πλατφόρμες.

ΤΕΣΣΕΡΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΡΟΑΛΝΤ ΝΤΑΛ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΥΕΣ ΑΝΤΕΡΣΟΝ

Στο Netflix διατίθενται οι τέσσερις ταινίες μικρού μήκους που σκηνοθέτησε ο Γουές Άντερσον, βασισμένες σε ισάριθμα διηγήματα του Ρόαλντ Νταλ. Το σαραντάλεπτο «Η υπέροχη ιστορία του Χένρι Σούγκαρ» («The Wonderful Story of Henry Sugar»), και τα δεκαεφτάλεπτα «Δηλητήριο» («Poison»), «Ο κύκνος» («The Swan») και «Κυνηγός αρουραίων» («The Rat Catcher»).

Ο Ρέιφ Φάινς εμφανίζεται σε όλες υποδυόμενος τον Νταλ, ενώ συμμετέχουν επίσης οι Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Ρούπερτ Φρεντ, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Ρίτσαρντ Αϊοάντι και Ντεβ Πατέλ.

Πρόκειται για τη δεύτερη φορά που ο Άντερσον διασκευάζει υλικό του Νταλ, μετά τον εξαιρετικό «Απίθανο κύριο Φοξ» («Fantastic Mr. Fox», 2009).

Ίσως επειδή το ύφος του Άντερσον είναι τόσο συγκεκριμένο κι άκαμπτο, τόσο γνώριμο πια, ώστε μοιάζει να εξαντλείται γρήγορα σε μια μεγάλου μήκους ταινία, όπως το άνισο φετινό «Asteroid City», στο φορμά της μικρής διάρκειας αποδεικνύεται πιο λειτουργικό, επειδή ακριβώς δεν προλαβαίνει να φθαρεί, διατηρώντας την αλλοκοτιά και τη ζωηράδα του. Γρήγορος και πυκνός λόγος, ιδανικό κάστινγκ, μαεστρικές ερμηνείες, έξυπνο χιούμορ, ευρηματικό στήσιμο κι απολαυστική μετα-αφηγηματικότητα κάνουν αυτό το κουαρτέτο την πιο διασκεδαστική πρόσφατη δημιουργία του σκηνοθέτη.

RED, WHITE 

AND ROYAL BLUE

Σκην.: Μάθιου Λόπεζ

Πρωτ.: Νίκολας Γκάλιτσιν, Τέιλορ Ζακάρ Περέζ, Ούμα Θέρμαν

Όταν ο γιος της προέδρου των Η.Π.Α. κι ο εγγονός του βασιλιά του Ηνωμένου Βασιλείου ερωτεύονται, έχουν ν’ αντιμετωπίσουν τα εμπόδια που θέτουν η παράδοση κι η πολιτική.

Ρομαντική κομεντί βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της αμερικανίδας Κέισι Μακουίστον, που εκδόθηκε το 2019.

Ένα εύκολο, απλοϊκό, κοινότοπο και παράλληλα ανάλαφρο, φωτεινό, ανέμελο, αισιόδοξο γκέι ρομάντζο, με δύο πανέμορφους πρωταγωνιστές, που εκπέμπουν γοητεία, αυτοπεποίθηση και θετικότητα. Διατίθεται στο Amazon Prime.

Ο ΕΞΟΡΚΙΣΤΗΣ: ΠΙΣΤΟΣ

THE EXORCIST:

BELIEVER

Σκην.: Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν

Πρωτ.: Λέσλι Όντομ Τζούνιορ, Έλεν Μπέρστιν, Λίντια Τζούετ

Δύο έφηβες εξαφανίζονται στο δάσος για τρεις μέρες κι όταν επιστρέφουν είναι κυριευμένες από τον Διάβολο, με μόνη λύση για τη διάσωσή τους έναν εξορκισμό.

Η έκτη προσθήκη στη σειρά ταινιών τρόμου, μετά από τον αριστουργηματικό «Εξορκιστή» («The Exorcist», Γουίλιαμ Φρίντκιν, 1973) και τις ασυνάρτητες συνέχειές του:  «Ο εξορκιστής ΙΙ» («Exorcist II: The Heretic», Τζον Μπούρμαν, 1977), «Ο εξορκιστής ΙΙΙ» («The Exorcist III», Γουίλιαμ Πίτερ Μπλάτι, 1990), «Εξορκιστής: Η αρχή του κακού» («Exorcist: The Beginning», Ρένι Χάρλιν, 2004) και «Η κυριαρχία του κακού» («Dominion: Prequel to the Exorcist», Πωλ Σρέιντερ, 2005).

Από φέτος η σειρά περνάει στα χέρια του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν, ο οποίος μετά το τριπλό -όχι ιδιαίτερα επιτυχημένο- ‘ρεκτιφιέ’ του «Halloween» (2018, 2021, 2022) αναλαμβάνει να συνεχίσει και τον «Εξορκιστή» με μια νέα τριλογία, για την οποία έχει προαναγγελθεί επίσης το δεύτερο μέρος για το 2025 με τίτλο «The Exorcist: Deceiver», αν και μετά τις απογοητευτικές εισπράξεις του πρώτου μέρους είναι άγνωστο αν ο Γκριν θα επιστρέψει στη σκηνοθεσία.

Ο Γκριν υιοθετεί εδώ την ίδια τακτική που εφάρμοσε και στο «Halloween», ορίζοντας την ταινία του ως απευθείας συνέχεια της πρώτης του Φρίντκιν, και σηματοδοτεί αυτή τη σύνδεση επαναφέροντας τον χαρακτήρα της Έλεν Μπέρστιν, που υποδυόταν τη μητέρα της δαιμονισμένης Ρέιγκαν.

Δυστυχώς όμως, το εγχείρημά του μοιάζει λιγότερο στο πρωτότυπο και περισσότερο στα κακέκτυπα που το ακολούθησαν. Διότι απλώς δεν είναι τρομακτικό, αντιθέτως είναι απελπιστικά προβλέψιμο, κοινότοπο και καθόλου ατμοσφαιρικό.