Δύο διάσημοι πρωταγωνιστές, δύο ακόμη αδιάφορες προσθήκες στη φιλμογραφία τους.
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ
RETRIBUTION
Σκην.: Νίμροντ Άνταλ
Πρωτ.: Λίαμ Νίσον, Έμπεθ Ντάβιτς, Μάθιου Μοντίν
Καθώς μεταφέρει τα παιδιά του στο σχολείο με το αυτοκίνητο, ένα στέλεχος επενδυτικής εταιρείας δέχεται τηλεφώνημα από έναν άγνωστο, που του ανακοινώνει ότι έχει τοποθετήσει βόμβα κάτω από το κάθισμά του, η οποία θα εκραγεί αν επιχειρήσει να εγκαταλείψει το όχημα.
Ταινία δράσης που αποτελεί ριμέικ του ισπανικού «Με απόκρυψη» («El desconocido», Ντάνι ντε λα Τόρε, 2015). Μια διασταύρωση των «Πολύ σκληρός για να πεθάνει» («Die Hard», Τζον ΜακΤίρναν, 1988), «Speed» (Γιαν ντε Μποντ, 1994) και «Τελευταία κλήση» («Cellular», Ντέιβιντ Ρ. Έλις, 2004), παρακολουθείται ευχάριστα χάρη στην πυγμή του Νίσον, μέχρι τη στιγμή της μεγάλης αποκάλυψης, όπου όλη η πλοκή καταρρέει ως ένα τραγελαφικά εξεζητημένο σχέδιο για τον στόχο που εξυπηρετεί.
ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ
A HAUNTING IN VENICE
Σκην.: Κένεθ Μπράνα
Πρωτ.: Κένεθ Μπράνα, Τίνα Φέι, Μισέλ Γιο, Τζέιμι Ντόρναν
Στη μεταπολεμική Βενετία ο διάσημος βέλγος ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό έχει αποσυρθεί από τα επαγγελματικά του καθήκοντα, ώσπου μια παλιά φίλη φτάνει για να του παρουσιάσει ακόμα μία πρόκληση: ν’ αποκαλύψει τα τεχνάσματα που χρησιμοποιεί ένα διάσημο μέντιουμ, το οποίο έχει προσκληθεί από μια οικογένεια στο υποτιθέμενα στοιχειωμένο σπίτι της.
Θρίλερ μυστηρίου βασισμένο στο μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι «Hallowe’en Party», που εκδόθηκε το 1969. Αποτελεί επίσης την τρίτη κατά σειρά σκηνοθεσία μυθιστορήματος της συγγραφέως από τον Μπράνα και την ισάριθμη εμφάνισή του στον ρόλο του Πουαρό, μετά τα «Έγκλημα στο Όριαν Εξπρές» («Murder on the Orient Express», 2017) και «Έγκλημα στον Νείλο» («Death on the Nile», 2022).
Έχω επανειλημμένα εκφράσει την αντιπάθειά μου τόσο για την αδιάφορη απεικόνιση του ήρωα από τον Μπράνα, όσο και για τη γενικότερα άνευρη σκηνοθεσία του σ’ αυτές τις ταινίες. Το φετινό καστ διαθέτει λιγότερα πρωτοκλασάτα ονόματα από τις δύο προηγούμενες, ευτυχώς όμως χωρίς αυτό να στοιχίζει ερμηνευτικά στην ταινία, το εκτρωματικό μουστάκι του ήρωα (της εκδοχής του Μπράνα) γίνεται πιο υποφερτό σε κάθε νέα υπόθεση, αλλά παρά το ότι αυτή η πλοκή καταλήγει στην καλύτερη ανατροπή των τριών «Πουαρό» του σκηνοθέτη, η συνολικότερη γνώμη μου για την προσέγγισή του δυστυχώς παραμένει ίδια.