Παραξενιές

STRANGE DARLING

Σκηνοθεσία: Τζέι Τι Μόλνερ
Πρωταγωνιστές: Γουίλα Φιτζέραλντ, Κάιλ Γκάλνερ

Μια νεαρή γυναίκα προσπαθεί να ξεφύγει από έναν μανιακό δολοφόνο που την καταδιώκει.

Αστυνομικό θρίλερ που χρησιμοποιεί μια τόσο απλή και τετριμμένη κεντρική σεναριακή ιδέα όπως η παραπάνω, για να την ανατρέψει με τεχνάσματα που από μόνα τους βέβαια επίσης δεν είναι πρωτοφανή, αλλά ο συνδυασμός μεταξύ τους και το θεματικό πλαίσιο στο οποίο καλούνται να λειτουργήσουν, δημιουργούν μια από τις πιο φρέσκιες, ανατρεπτικές κι αγωνιώδεις προσθήκες σ’ ένα είδος που έμοιαζε να έχει στερέψει.

Το ακόμα σημαντικότερο είναι, ότι η ταινία τα κάνει όλ’ αυτά χωρίς να παραμελεί τους χαρακτήρες ή την αληθοφάνεια της πλοκής, εξασφαλίζοντας μία σπουδαία ερμηνεία από την πρωταγωνίστρια Φιτζέραλντ. Σινεφιλική λεπτομέρεια: η ταινία είναι γυρισμένη εξ ολοκλήρου σε φιλμ 35 χιλιοστών, κάτι για το οποίο είναι δικαίως περήφανη κι ανακοινώνει στην έναρξή της, με τις αδιόρατες φθορές στην εικόνα να προσδίδουν παλιομοδίτικο χαρακτήρα στη φωτογραφία και να παραπέμπουν στην παράδοση του κινηματογράφου β’
διαλογής.

Ο ΚΟΜΗΣ ΜΟΝΤΕ ΚΡΙΣΤΟ
LE COMTE DE MONTE CRISTO

Σκηνοθεσία: Αλεξάντρ ντε λα Πατελιέρ, Ματιέ Ντελαπόρτ
Πρωταγωνιστούν: Πιέρ Νινέ, Αναΐς Ντεμουστιέ, Αναμαρία Βαρτολομέι, Λωράν Λαφίτ

Στη Μασσαλία των αρχών του 19 ου αιώνα, έχοντας μόλις προαχθεί στον βαθμό του καπετάνιου και καθώς ετοιμάζεται να παντρευτεί τη μεγάλη του αγάπη, ο Εντμόντ Νταντές προδίδεται και ρίχνεται στη φυλακή, όπου παραμένει δεκατέσσερα χρόνια.

Αποδρά με τη βοήθεια ενός συγκρατούμενού του, ο οποίος του χαρίζει πρόσβαση σ’ έναν αμύθητο θησαυρό, που θα του επιτρέψει να εκδικηθεί όσους του στέρησαν τη ζωή.

Περιπέτεια εποχής που διασκευάζει για πολλοστή φορά το ομώνυμο μυθιστόρημα του γάλλου Αλεξάντρ Ντουμά, που πρωτοεκδόθηκε για σε συνέχειες στο διάστημα 1844- 1846.

Και το κάνει με μεγαλοπρεπή σχεδιασμό παραγωγής που εξασφαλίζει o Στεφάν Ταλιασόν (έμπειρος στις διασκευές του συγγραφέα, καθώς είχε επίσης επιμεληθεί τους περυσινούς «Τρεις Σωματοφύλακες», γραμμένους από το σκηνοθετικό δίδυμο του «Μόντε Κρίστο»), πλούσια και κομψή ενδυματολογία από τον Τιερί Ντελέτρ, το ηρωικό μουσικό θέμα του Ζερόμ Ρεμποτιέ που προσωπικά θα περίμενα να δηλώνει ακόμη πιο έντονα την παρουσία του, αλλά και με σφιχτό αφηγηματικό ρυθμό που δε χάνει λεπτό.

Επιστέγασμα, οι προβλέψιμες αλλά συγκροτημένες ερμηνείες, που παίζονται γνωρίζοντας ότι ο στόχος δεν είναι να ανατρέψουν αλλά να υπηρετήσουν ένα κλασικό ρομαντικό υλικό που μπορεί να έχει παλιώσει, αλλά έχει ακόμη πολλά να πει για την τιμή και το μίσος, τη διαφθορά της εξουσίας, τον κυνισμό και το αδιέξοδο της εκδίκησης, και την αιωνιότητα της αγάπης.

ΣΚΑΘΑΡΟΖΟΥΜΗΣ ΣΚΑΘΑΡΟΖΟΥΜΗΣ
BEETLEJUICE BEETLEJUICE

Σκηνoθεσία: Τιμ Μπάρτον
Πρωταγωνιστούν: Μάικλ Κίτον, Γουαϊνόνα Ράιντερ, Τζένα Ορτέγκα, Κάθριν Ο Χάρα, Μόνικα Μπελούτσι

Όταν η κόρη του μέντιουμ και τηλεοπτικής αστέρα Ντίλια Μπιτς οδηγείται στον Κάτω Κόσμο από ένα νεαρό φάντασμα που θέλει να την ξεγελάσει για να κλέψει την ψυχή της και ν’ αναστηθεί, εκείνη στρέφεται απρόθυμα στον Σκαθαροζούμη για να τη βοηθήσει. Εκείνος όμως φέρνει μαζί του τους δικούς του μπελάδες.

Κωμωδία τρόμου που συνεχίζει τον «Σκαθαροζούμη» («Beetlejuice», 1988), η καλλιτεχνική κι εμπορική επιτυχία του οποίου εκτόξευσε τις καριέρες του σκηνοθέτη Μπάρτον και του πρωταγωνιστή Κίτον, οδηγώντας στην ακόμα μνημειωδέστερη συνεργασία τους στον «Batman» (1989), αλλά κι αργότερα στον «Dumbo» (2019).

Οριακά μοιάζοντας σαν σκηνοθετημένη από άλλον σκηνοθέτη, χωρίς την αλλόκοτη φρεσκάδα του πρώτου φιλμ και με τα διακυβεύματα να προσπερνιούνται εύκολα και γρήγορα, η ταινία, στα μάτια μου τουλάχιστον, δυσκολεύεται να δικαιολογήσει την ύπαρξή της, παρά τη ζωηράδα της αφήγησης και το γενικό κέφι που ομολογουμένως διακρίνει το καστ.