THE HOLDOVERS
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ
Σκην.: Αλεξάντερ Πέιν.
Πρωτ.: Πωλ Τζιαμάτι, Ντόμινικ Σέσα, ΝταΒάιν Τζόι Ράντολφ.
Τα Χριστούγεννα του 1970 ο καθηγητής αρχαίας ιστορίας σ’ ένα αμερικανικό οικοτροφείο αναλαμβάνει να προσέχει τους μαθητές που δεν έφυγαν για διακοπές. Στην πορεία μένει μόνο με έναν απ’ αυτούς και την υπεύθυνη της κουζίνας, και μεταξύ των τριών τους αναπτύσσεται μια επεισοδιακή, αλλά θεραπευτική σχέση. Κομεντί που κέρδισε δικαίως δύο Χρυσές Σφαίρες για τις ερμηνείες του Τζιαμάτι και της Ράντολφ, οι οποίοι είναι επίσης υποψήφιοι για Όσκαρ, όπως είναι και το πρωτότυπο σενάριο του Ντέιβιντ Χέμινγκσον, το μοντάζ του Κέβιν Τεντ, αλλά κι η ταινία συνολικά ως καλύτερη της χρονιάς.
Παρά το κρύο που διαπερνάει τις σκηνές, αυτή είναι μια από τις πιο ζεστές ταινίες της χρονιάς. Η μοναξιά είναι ένα από τα θέματα που διατρέχουν τη φιλμογραφία του Πέιν, με ιδανικά παραδείγματα τα «Σχετικά με τον Σμιντ» («About Schmidt», 2002) και «Νεμπράσκα» («Nebraska», 2013). Εδώ τη συμβολίζει με το χιόνι που περιβάλλει τους χαρακτήρες και την προσεγγίζει ξανά με τη γνώριμη μελαγχολία και τρυφερότητά του, χωρίς να ωραιοποιεί τους ήρωες, αλλά με το να τους αγαπάει γι’ αυτό που είναι. Αναγνωρίζοντας και διασκεδάζοντας τα φυσιογνωμικά και χαρακτηρολογικά ελαττώματά τους, τις ατυχίες, τις αποτυχίες και τα επιτεύγματά τους, χωρίς καμιά κοινότοπη σπουδή να τους χαρίσει επιβεβαιωτικό τέλος.
ΠΕΣΜΕΝΑ ΦΥΛΛΑ
KUOLLEET LEHDET
Σκην.: Άκι Καουρισμάκι
Πρωτ.: Άλμα Πόιστι, Γιόσι Βάτανεν
Μια γυναίκα που παλεύει με την ανεργία κι ένας άντρας που παλεύει με τον αλκοολισμό γνωρίζονται σε μια παμπ κι αποφασίζουν να βγουν ραντεβού, με τον έρωτα να προσφέρει την ιδανικότερη προοπτική στα αδιέξοδά τους.
Ρομαντική κομεντί που κέρδισε το Βραβείο της Επιτροπής στο περυσινό φεστιβάλ Καννών κι ήταν υποψήφια για δύο Χρυσές Σφαίρες, γυναικείας ερμηνείας και μη- αγγλόφωνης ταινίας. Στο πλαίσιο του ‘κοινωνικού ναΐφ’ κινηματογράφου του, ο Καουρισμάκι φτιάχνει ακόμα μία σινεφιλική κι ανθρωπιστική ταινία ‘χειροτεχνικών’ προδιαγραφών, οι οποίες αντανακλούν την οικονομικά αδύναμη, περιθωριοποιημένη κοινωνική ομάδα με την οποία καταπιάνεται.
Ο σκηνοθέτης εμφανώς ενδιαφέρεται περισσότερο για την ατμόσφαιρα και το συναίσθημα, παρά για τη σεναριακή και τη σκηνοθετική συνοχή (οι πολλαπλές συναντήσεις των δύο ερωτευμένων χωρίς να ανταλλάσσουν ονόματα, η γρήγορη μεταστροφή του Χόλαπα, το ατύχημα του τρένου κ.α.).
Τον ενδιαφέρει η αποξένωση, η μοναξιά, η απόγνωση των ανθρώπων χωρίς οικονομικές διεξόδους. Η έλλειψη επαφής κι η δυσκολία στην αποκατάστασή της. Το πώς η ανέχεια μοιάζει να κρατάει τους χαρακτήρες στο παρελθόν, έστω κι αν η ιστορία τους εκτυλίσσεται στο σήμερα. Το συναίσθημα (παρότι πιο στεγνό, ξερό και μίζερο από στον Πέιν παραπάνω), αλλά κι ο ίδιος ο κινηματογράφος ως ελάχιστες δυνατές διέξοδοι, μέσα από τη σημασία της αίθουσας για τη γνωριμία των ηρώων, αλλά και τις διάσπαρτες αναφορές που τους περιβάλλουν (αφίσες κ.ά.).
FERRARI
Σκην.: Μάικλ Μαν.
Πρωτ.: Άνταμ Ντράιβερ, Πενέλοπε Κρουζ, Σαϊλίν Γούντλι.
Το 1957 ο ιταλός αυτοκινητοβιομήχανος Έντσο Φεράρι πρέπει να κερδίσει τον αγώνα δρόμου Mille Miglia, ώστε να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για την επιβίωση της εταιρείας του. Παράλληλα, πρέπει να διατηρήσει τις εύθραυστες ισορροπίες στην άστατη προσωπική του ζωή, ανάμεσα στη γυναίκα του και διαχειρίστρια της επιχείρησης, με την οποία θρηνούν τον θάνατο του γιου τους, και την ερωμένη του, με την οποία έχει επίσης αποκτήσει έναν κρυφό γιο.
Βιογραφικό δράμα βασισμένο στο βιβλίο του Μπροκ Γέιτς «Enzo Ferrari: The Man, the Cars, the Races, the Machine», που εκδόθηκε το 1991. Για μια σχηματική και γρήγορη αξιολόγηση, θα μπορούσε κανείς να το συγκρίνει με δύο πρόσφατες ομοειδείς παραγωγές, στις οποίες ο Φεράρι συμμετέχει ως ανταγωνιστική φιγούρα συναδέλφων του, και να το κατατάξει ανάμεσα στο ανώτερο «Κόντρα σε όλα» («Ford v Ferrari» ή «Le Mans ’66», Τζέιμς Μάνγκολντ, 2019) και το υποδεέστερο «Lamborghini: the Man Behind the Legend» (Μπόμπι Μορέσκο, 2022). Καλύτερη δηλαδή από τον μέσο όρο, χειρότερη από τα μέτρα του Μαν, η ταινία ακολουθεί στιβαρά τις συμβάσεις του είδους, κυλώντας ευχάριστα, παρότι προβλέψιμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
THE BRICKLAYER
Σκην.: Ρένι Χάρλιν.
Πρωτ.: Άαρον Έκχαρτ, Νίνα Ντόμπρεφ, Κλίφτον Κόλινς Τζούνιορ.
Δύο πράκτορες της CIA στέλνονται στη Θεσσαλονίκη για να εντοπίσουν έναν πρώην συνάδελφό τους, που δολοφονεί δημοσιογράφους προσπαθώντας να ενοχοποιήσει την Υπηρεσία και ν’ αμαυρώσει τη διεθνή εικόνα των Η.Π.Α.
Κατασκοπική περιπέτεια βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Πωλ Λίντσεϊ (με το ψευδώνυμο Νόα Μπόιντ), που εκδόθηκε το 2010.
Έχουν περάσει δεκαετίες από τότε που ο σκηνοθέτης Χάρλιν έφτιαχνε καλές ταινίες δράσης, όπως τα «Πολύ σκληρός για να πεθάνει 2» («Die Hard 2», 1990) και «Βαρομετρικό χαμηλό» («Cliffhanger», 1993). Εδώ και χρόνια έχει βαλτώσει σε δευτεροκλασάτες περιπέτειες, μία από τις οποίες είναι κι αυτή εδώ, γυρισμένη στη Θεσσαλονίκη. Παρά τις έντονες και χορταστικές σκηνές σωματικής μάχης, η ταινία προδίδει τόσο τις φιλοδοξίες της, όσο και το χάσμα που τη χωρίζει από την εκπλήρωσή τους, λόγω της κατά τ’ άλλα αδέξιας σκηνοθεσίας και του τετριμμένου, υπερφίαλου σεναρίου (η αποκάλυψη του σκανδάλου απειλεί ότι θα “καταστρέψει τις Η.Π.Α.” κτλ.).
ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΜΕΤΑ…
WHAT HAPPENS LATER
Σκην.: Μεγκ Ράιαν.
Πρωτ.: Μεγκ Ράιαν, Ντέιβιντ Ντουκόβνι.
Όταν αποκλείονται σ’ ένα αεροδρόμιο λόγω κακοκαιρίας, ένας άντρας και μια γυναίκα ξανασυναντιούνται 25 χρόνια μετά τη σχέση τους, κι αξιοποιούν την πολύωρη αναμονή τους μιλώντας για τις ζωές τους.
Η Μεγκ Ράιαν επιστρέφει στο είδος που την ανέδειξε πριν τριάντα χρόνια, όταν ήταν η βασίλισσα της ρομαντικής κομεντί με τίτλους όπως το «Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι» («When Harry Met Sally», 1989) του Ρομπ Ράινερ γραμμένο από τη Νόρα Έφρον, καθώς επίσης τα «Άγρυπνος στο Σιάτλ» («Sleepless in Seattle», 1993) και «Έχετε μήνυμα στον υπολογιστή σας» («You ‘ve Got Mail», 1998), γραμμένα και σκηνοθετημένα από την Έφρον, στην οποία η Ράιαν αφιερώνει τη φετινή της ταινία- τη δεύτερη σκηνοθεσία στη δική της καριέρα.
Εδώ η πρωταγωνίστρια μεταφέρει το θεατρικό έργο «Shooting Star» του Στίβεν Ντιτς, που ανέβηκε πρώτη φορά το 2008, δυστυχώς όμως χωρίς να καταφέρνει ν’ αναβιώσει τη χημεία, τη γλυκύτητα και τη θαλπωρή των μεγάλων επιτυχιών της. Αντιθέτως, παραδίδει μια αδέξια, αμήχανη, απελπιστικά φλύαρη προσθήκη στο είδος, που αδικεί τόσο το δικό της ταλέντο, όσο και του συμπρωταγωνιστή της, Ντουκόβνι.
ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΑ ΝΕΡΑ
NIGHT SWIM
Σκην.: Μπράις Μαγκουάιρ.
Πρωτ.: Κέρι Κόντον, Γουάιατ Ράσελ.
Μια οικογένεια μετακομίζει στο καινούριο της σπίτι με μια στοιχειωμένη πισίνα.
Πρόσφορη, καλοπαιγμένη, αλλά εν τέλει άνευρη και προβλέψιμ η ταινία τρόμου, βασισμένη στην ομώνυμη μικρού μήκους ταινία που γύρισε το 2014 ο σκηνοθέτης Μαγκοάιρ μαζί με τον Ροντ Μπλάκχερστ και βρίσκεται ελεύθερα διαθέσιμη στο YouTube.