ΜΗΤΡΙΚΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ
MOTHERS’ INSTICT
Σκηνοθεσία.: Μπενουά Ντελόμ
Πρωταγωνιστούν.: Αν Χάθαγουεϊ, Τζέσικα Τσαστέιν
Η Άλις κι η Σελίν είναι γειτόνισσες, αγαπημένες φίλες και μητέρες δυο συνομήλικων αγοριών. Η σχέση τους αλλάζει ριζικά όταν ο γιος της δεύτερης χάνει τη ζωή του από απροσεξία, κι εκείνη κατηγορεί την πρώτη για τον θάνατό του, προσπαθώντας παράλληλα να την εκδικηθεί… ή μήπως έτσι κάνουν οι τύψεις την Άλις να πιστεύει;
Ψυχολογικό θρίλερ που διασκευάζει το πολύ καλό ομότιτλο «Μητρικό ένστικτο» («Duelles», Ολιβιέ Μασέ- Ντεπάς, 2018), με τη σειρά του βασισμένο στο μυθιστόρημα «Derrière la haine» της βελγίδας Μπάρμπαρα Αμπέλ, που κυκλοφόρησε το 2012.
Κάθε ριμέικ ανανεώνει σε διαφορετικό βαθμό την ιστορία που αφηγείται. Αν πρόκειται για ένα τόσο πιστό στο πρωτότυπο όσο αυτό εδώ, δεν υπάρχουν πολλές διαφορές κι εκπλήξεις, εκτός από τις πολιτισμικά τυπικές που απαιτεί η μεταφορά της ιστορίας σε νέο γεωγραφικό περιβάλλον (χώρα, γλώσσα, συνήθειες κτλ). Κατά τ’ άλλα, ο Ντελόμ διατηρεί την αφήγησή του όσο το δυνατόν πιο κοντά σ’ εκείνη του Μασέ- Ντεπάς, συνεπώς αν δεν έχει δει κανείς το πρωτότυπο φαντάζομαι ότι μπορεί εύκολα ν’ απολαύσει αυτή διασκευή, λιγότερο για τη διεκπεραιωτική σκηνοθεσία της και περισσότερο χάρη στις εξαιρετικές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστριών, μέσα από τις οποίες καλλιεργούν την καχυποψία και την αμφισημία που απαιτεί το σενάριο για τις καταστάσεις, που πλέκουν τη μητρότητα, με την έμφυλη ανισότητα και τον ανταγωνισμό, τον λανθάνοντα ερωτισμό και τον σεξισμό, εκδικούμενες το gaslighting παλιότερων εποχών και χωρίς να προσφέρουν εύκολες λύσεις.
DEADPOOL & WOLVERINE
Σκηνοθεσία.: Σων Λίβι
Πρωταγωνστούν.: Ράιαν Ρέινολντς, Χιού Τζάκμαν, Έμα Κόριν
Για να μην καταρρεύσει το σύμπαν του, ο Deadpool πρέπει να προσθέσει σ’ αυτό έναν Wolverine από άλλο σύμπαν, καθώς στο δικό του είναι νεκρός. Αφού τον βρίσκει και πριν εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του κοινού πλέον σύμπαντός τους, πρέπει να ξεφύγουν από τη μοχθηρή Κασσάνδρα Νόβα.
Κωμική περιπέτεια φαντασίας που αποτελεί την τρίτη κινηματογραφική εξόρμηση του Deadpool, μετά τις ταινίες του 2016 (Τιμ Μίλερ) και του 2018 (Ντέιβιντ Λιτς). Η φετινή προσθήκη ξεχωρίζει επειδή αποτελεί την πρώτη μετά την εξαγορά του στούντιο της Fox (παραγωγού των δύο πρώτων ταινιών του ήρωα και άλλων, όπως των X-Men και των Fantastic Four) από τη Disney (ιδιοκτήτρια της Marvel Studios) το 2019, κι έτσι με τη φετινή του περιπέτεια ο Deadpool εγκαινιάζει επισήμως την είσοδό του στο MCU (Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel), όχι απλώς με τη συμμετοχή του Wolverine, αλλά και με άλλες εκπλήξεις που δε θα ήταν σωστό ν’ αποκαλυφθούν εδώ.
Και παρότι η μετα-αφηγηματικότητα αποτελούσε πάντα το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα των ταινιών του Deadpool, εδώ πλέον φτάνει νέα επίπεδα, αφού το θέμα της ταινίας δεν είναι κανένα άλλο από… την ίδια την εξαγορά της Fox και την επιστροφή των ηρώων που κατείχε, στη μαμά Marvel. Υπάρχει βεβαίως μια προσχηματική πλοκή για τυπικούς λόγους, την οποία η αυτοαναφορικότητα δεν αφήνει ποτέ ν’ αποκτήσει βαρύτητα ή κρισιμότητα, αφού όλες οι απολαύσεις τις ταινίας πηγάζουν από τη σχέση της με το εταιρικό παρελθόν της και πώς αυτό αφομοιώνεται στη νέα εποχή ως μέρος του MCU. Έτσι, το ουσιαστικότερο καθήκον του σεναρίου είναι κάθε λίγο και λιγάκι να επαναφέρει έναν χαρακτήρα από το ρόστερ της Fox και να τον εντάσσει άρον- άρον στο Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel. Ακόμα και η παραδοσιακή πια σκηνή στους τίτλους τέλους που καθιέρωσε η εταιρεία, δεν είναι μυθοπλαστική ως συνήθως, αλλά, σε μια ιδιότυπη πρωτοτυπία, μια συρραφή παρασκηνίων από τις ταινίες των ηρώων της που μέχρι πρότινος ανήκαν στη Fox. Ένας φόρος τιμής που μοιάζει με ευχαριστήριο στο στούντιο- μπεϊμπισίτερ που τους πρόσεχε, μέχρι να επιστρέψουν στην αγκαλιά της μητέρας Marvel.
Θα περίμενε κανείς ότι μια ταινία που βασίζεται τόσο πολύ στην αυτοαναφορικότητα θα ήταν δύσκολο να βρει το κοινό της. Όχι σ’ αυτή την περίπτωση, αφού το συγκεκριμένο κοινό αποτελείται από ολόκληρες γενιές θεατών, που καλλιεργήθηκαν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια από τις δεκάδες ταινιών του προσεκτικά σχεδιασμένου MCU. Σ’ αυτούς απευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά η ταινία κι αυτοί την οδηγούν σταθερά πέρα από το 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε παγκόσμιες εισπράξεις σε λιγότερο από δύο εβδομάδες προβολής.
Αυτοί κι όποιος άλλος είναι πρόθυμος ή ικανός να παρακολουθήσει την πλοκή, τουλάχιστον θα απολαύσει δύο πρωταγωνιστές σε μεγάλα κέφια, ακατάπαυστο αφηγηματικό ρυθμό, ομολογουμένως έξυπνο χιούμορ και μια μαεστρική επίδειξη απελπισμένων τεχνικών εταιρικής επιβίωσης εκ μέρους της Marvel.