ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΜΙΑΣ ΠΤΩΣΗΣ
ANATOMIE D’ UNE CHUTE
Σκην.: Ζιστίν Τριέ
Πρωτ.: Σάντρα Χίλερ, Σουάν Αρλό, Μίλο Ματσάντο Γκρανέρ
Μια γυναίκα δικάζεται ως ύποπτη για τη δολοφονία του συζύγου της, με μοναδικό μάρτυρα τον γιο τους με τραυματισμένη όραση.
Δικαστικό δράμα που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο περυσινό φεστιβάλ Καννών, Χρυσές Σφαίρες σεναρίου και μη- αγγλόφωνης ταινίας κι είναι υποψήφιο για πέντε Όσκαρ: μοντάζ, σεναρίου, γυναικείας ερμηνείας, σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας.
Ο τρόπος με τον οποίο η εξέταση της κατηγορούμενης παραμένει διφορούμενη καθόλη τη διάρκεια της πλοκής, παραπέμπει σε αριστουργήματα όπως «Οι 12 ένορκοι» («12 Angry Men», Σίντνεϊ Λουμέτ, 1957) και «Ένας χωρισμός» («Jodaeiye Nader az Simin», Ασγκάρ Φαραντί, 2011). Παρότι ενστικτωδώς κλίνω ξεκάθαρα προς μία συγκεκριμένη απάντηση στο κεντρικό σεναριακό ερώτημα (για λόγους που δε θα συζητήσω για να μην αποκαλύψω στοιχεία της πλοκής), συγχρόνως δε μπορώ ν’ αποτινάξω πλήρως την αμφιβολία χάρη στον εκλεπτυσμένο χειρισμό των πολλαπλών ψυχολογικών στρωμάτων, των συμπεριφορών και της επιχειρηματολογίας από τη σκηνοθέτρια, αλλά και τις εξαιρετικές ερμηνείες του καστ, με την ταυτόχρονα θαυμαστή κι ύποπτη ψυχραιμία της Χίλερ (την οποία είδαμε επίσης φέτος στη «Ζώνη ενδιαφέροντος») και την εύθραυστη ωριμότητα του μικρού Γκρανέρ.
ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΔΙΟΣ
KIMITACHI WA DO IKIRU KA
Σκην.: Χαγιάο Μιγιαζάκι
Με τις φωνές των: Σόμα Σαντόκι, Μασάκι Σούντα
Με τη βοήθεια ενός ερωδιού στην Ιαπωνία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ένα αγόρι ξεκινάει ένα ονειρικό και μυστηριώδες ταξίδι για να διαπιστώσει αν η νεκρή μητέρα του εξακολουθεί να ζει και παράλληλα να σώσει την έγκυο μητριά του.
Animation φαντασίας, εμπνευσμένο από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Κενζαμπούρο Γιοσίνο, που εκδόθηκε το 1937 και με το οποίο μοιράζονται τον ίδιο πρωτότυπο ιαπωνικό τίτλο, που στα αγγλικά μεταφράζεται «How Do You Live?». Η ταινία κέρδισε Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας animation κι είναι υποψήφια για Όσκαρ στην ίδια κατηγορία.
Ακόμα ένα παραμύθι από τον εξαιρετικά αγαπητό Μιγιαζάκι, για την οικογένεια, την απώλεια, το τραύμα και την αποκατάστασή του. Τρυφερό κι οπτικά πανέμορφο, αφηγηματικά πληθωρικό μέχρι και χαοτικό, λόγω του ονειρικού χαρακτήρα των γεγονότων, που έχει ως αποτέλεσμα πολυάριθμους χαρακτήρες με συγκεχυμένους ρόλους κι ιδιότητες, απότομες μεταβάσεις μεταξύ σκηνών κι ασαφή διακυβεύματα.
ΥΠΟΠΤΟΣ
ACCUSED
Σκην.: Φίλιπ Μπαραντίνι
Πρωτ.: Τσανίλ Κούλαρ, Λώριν Ατζούφο
Έπειτα από μια τρομοκρατική επίθεση στο Λονδίνο ένας αθώος νεαρός άντρας που μοιάζει με τον ύποπτο τρομοκράτη, προεξοφλείται ως ένοχος από τα σόσιαλ μίντια και βρίσκεται υπό πολιορκία στο σπίτι των γονιών του.
Κοινωνικό θρίλερ το οποίο ξεκινάει πρόσφορα με σκοπό να σχολιάσει την ανθρωποφαγία που διακρίνει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το ίντερνετ, αλλά στην πορεία χάνει όλο και περισσότερο τη συνοχή και την πειστικότητά του. Ενδεικτικό παράδειγμα, το ότι ενώ μόνο το πρόσωπο του Χάρι βρίσκεται εκτεθειμένο σε ίντερνετ και τηλεόραση, η αστυνομία δεν τον αναζητά για να εξακριβώσει ή έστω για να τον προστατέψει ακόμα κι αν γνωρίζει ότι είναι αθώος- αντιθέτως τον καθησυχάζει αδιάφορα από το τηλέφωνο να μην ανησυχεί, σαν να πρόκειται για συχνό φαινόμενο στη συγκεκριμένη περίσταση.
ΑΡΓΚΑΪΛ
ARGYLLE
Σκην.: Μάθιου Βων
Πρωτ.: Μπράις Ντάλας Χάουαρντ, Σαμ Ρόκγουελ, Χένρι Κάβιλ
Η συγγραφέας κατασκοπικών μυθιστορημάτων Έλι Κόνγουεϊ καταδιώκεται από μια εγκληματική οργάνωση που τίθεται σε κίνδυνο από τα βιβλία της, τα οποία φαίνεται να προδιαγράφουν πραγματικά γεγονότα.
Κωμική κατασκοπική περιπέτεια από τον έμπειρο στο είδος, Μάθιου Βων, δημιουργό επίσης των τριών «Kingsman» (2014, 2017, 2021).
Όταν παίρνει το υλικό του στα σοβαρά ο σκηνοθέτης μπορεί να κάνει πολύ καλή δουλειά, όπως έχει δείξει με τα «Χάπια, σφαίρες και 2.000.000 λίρες» («Layer Cake», 2004) και «X-Men: Η πρώτη γενιά» («X-Men: First Class», 2011). Όμως, τόσο στα «Kingsman», όσο κι εδώ υιοθετεί ένα αυτο-παρωδιακό ύφος που υπονομεύει την αληθοφάνεια και την κρισιμότητα της πλοκής του, ευνοώντας τον χαβαλέ, την εξυπνακίστικη μετα-αφηγηματικότητα και την ανατροπή ως αυτοσκοπό. Αν προστεθούν κι οι ντροπιαστικές σκηνές δράσης με τα ακατανόητα πρόχειρα ψηφιακά εφέ για μια ταινία των διακοσίων εκατομμυρίων δολαρίων, είναι ξεκάθαροι οι λόγοι εξαιτίας των οποίων προσωπικά εδώ και χρόνια αδυνατώ να διασκεδάσω με τις ταινίες του Βων.
Ο ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΣ
THE BEEKEPER
Σκην.: Ντέιβιντ Έιρ
Πρωτ.: Τζέισον Στέιθαμ, Έμι Ράβερ- Λάμπμαν, Τζος Χάτσερσον
Ένας πρώην εκτελεστής των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και νυν μελισσοκόμος αναλαμβάνει να εκδικηθεί την αυτοκτονία μιας αθώας γυναίκας, η οποία ληστεύτηκε από εταιρεία που διαπράττει οικονομικές απάτες. Ταινία δράσης τόσο απλοϊκή, κακότεχνη και κοινότοπη, ώστε κάνει τον «John Wick» να μοιάζει αριστούργημα.