Πολλές ταινίες, πολυδιάστατος προβληματισμός.
ΠΑΡΑΣΙΤΑ
GISAENGCHUNG/ PARASITE
Σκην.: Μπονγκ Τζουν Χο
Πρωτ.: Σονγκ Κανγκ-χο, Τζο Γιο-τζονγκ, Παρκ Σο-νταμ
Τα μέλη μιας άπορης οικογένειας βρίσκουν έναν πονηρό τρόπο να προσληφθούν σ’ ένα πλούσιο σπίτι, χωρίς οι εργοδότες τους να γνωρίζουν τη μεταξύ τους συγγένεια. Εκεί όμως σύντομα έρχονται αντιμέτωποι μ’ ένα κρυμμένο μυστικό.
Κοινωνική σάτιρα που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο φετινό φεστιβάλ Καννών κι έχει λάβει διθυραμβικές κριτικές. Όπως και το πρόσφατο «Το παιχνίδι με τη φωτιά» («Beoning/ Burning», Λι Τσανγκ- Ντονγκ, 2018), η ταινία αποτελεί ακόμα ένα δείγμα νοτιοκορεατικού κινηματογράφου κοινωνικής καταγγελίας και συγκεκριμένα με θέμα την ταξική ανισότητα. Ένα θέμα που δεν είναι ξένο ούτε στον Τζουν χο, το οποίο έχει θίξει προηγουμένως τουλάχιστον στο επιστημονικής φαντασίας «Snowpiercer» (2013).
Έχοντας κινηθεί μεταξύ πολλών διαφορετικών ειδών μέσα στη φιλμογραφία του, εδώ ο σκηνοθέτης προχωράει σε διαδοχικές ειδολογικές εναλλαγές μέσα στην ίδια πλοκή, από την κωμωδία, στην ταινία εγκλήματος, στη μαύρη κωμωδία, στο θρίλερ και τελικά στο δράμα, ράβοντάς τα με την ίδια κλωστή της ταξικής αλληγορίας.
Δραστικές κι οι περισσότερες απ’ αυτές εύστοχες εναλλαγές ύφους και συναισθηματικού τόνου, που προσωπικά θα έβρισκα πιο λειτουργικές, αν δεν κατέληγαν στην εξεζητημένη κλιμάκωση και τα επακόλουθά της, που ένιωσα ότι υπονομεύουν τόσο την έξυπνη κεντρική σεναριακή ιδέα, όσο και τη συγκινητική αγωνία της οικογένειας για μια καλύτερη ζωή- έστω κι αν τη διεκδικεί με λάθος τρόπο.
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗΣ
THE CURRENT WAR
Σκην.: Αλφόνσο Γκομέζ- Ρεγιόν
Πρωτ.: Μάικλ Σάνον, Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Νίκολας Χουλτ, Τομ Χόλαντ
Στις Η.Π.Α. του όψιμου 19ου αιώνα, ο Τζωρτζ Γουέστιγχαουζ, ο Τόμας Έντισον κι ο Νίκολα Τέσλα ανταγωνίζονται για την πατρότητα του ηλεκτρικού ρεύματος.
Βιογραφικό δράμα εποχής, όπου ο ανταγωνισμός μεταξύ των τριών αντρών εκφράζεται από το γρήγορο κι έντονο μοντάζ των Ντέιβιντ Τράχτενμπεργκ και Τζάστιν Κρον. Την τριανδρία υποδύονται ο Σάνον με συνετό επιχειρηματικό πνεύμα, αντιθέτως ο Κάμπερμπατς με πληθωρική κι αλαζονική φιλοδοξία, ενώ ο Χουλτ δυστυχώς παραμένει σεναριακά διακοσμητικός κι ερμηνευτικά αμήχανος.
Η ταινία πάντως αναδεικνύει γλαφυρά μια ιστορική περίοδο καταιγιστικών τεχνολογικών ανακαλύψεων που, όπως λέγεται και στον πρόλογο, δημιούργησαν τον σύγχρονο κόσμο. Δείχνει πώς αυτές δε στάθηκαν καθόλου εφευρέσεις του ενός ατόμου, αλλά πολλών που δημιουργούσαν παράλληλα κι η επικράτηση καθενός απ’ αυτούς εξαρτιόταν από πολυάριθμους παράγοντες, μεταξύ των οποίων η ευφυΐα, η επιχειρηματικότητα, η τύχη, οι συνθήκες κι η βούληση για συνεργασία.
ΚΡΑΤΙΚΑ ΜΥΣΤΙΚΑ
OFFICIAL SECRETS
Σκην.: Γκάβιν Χουντ
Πρωτ.: Κίρα Νάιτλι, Μάθιου Γκουντ, Ρέιφ Φάινς
Λίγο πριν την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ το 2003, η μεταφράστρια των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών Κάθριν Γκαν, αποφασίζει να διαρρεύσει ανώνυμα ένα έγγραφο που φανερώνει τους παράνομους παρασκηνιακούς μηχανισμούς, με τους οποίους οι Η.Π.Α. κι η Βρετανία προσπαθούσαν να νομιμοποιήσουν τις επικείμενες τότε πολεμικές επιχειρήσεις.
Δημοσιογραφικό/ πολιτικό/ δικαστικό δράμα που αφηγείται τα αληθινά γεγονότα, όπως αποτυπώθηκαν στο βιβλίο της Μάρσα και του Τόμας Μίτσελ, «The Spy Who Tried to Stop a War: Katharine Gun and the Secret Plot to Sanction the Iraq Invasion», που κυκλοφόρησε το 2008.
Μια πρόσφορη ιστορία που αξιοποιείται άνισα, καθώς το πρώτο μισό της πλοκής κυλάει απλοϊκά κι άνευρα, όπως, για παράδειγμα, στη διάρθρωση των σκηνών με τις οποίες το σενάριο προβάλλει τις πολιτικές απόψεις της Κάθριν, όπου η Νάιτλι απλώς κοιτάει τηλεόραση και βρίζει τον Τόνι Μπλερ. Ευτυχώς το δεύτερο μισό ζωντανεύει χάρη στην παρουσία του Φάινς και την ελαφρώς αυξημένη κρισιμότητα του διακυβεύματος, ενώ η Νάιτλι παραμένει δυναμικά ιδεαλιστική.
Συνολικά, σε μια εποχή όπου η τεράστια σημασία της αποκάλυψης απόρρητων πληροφοριών αναδεικνύεται μέσα από περιπτώσεις όπως του Τζούλιαν Ασάνζ, του Έντουαρντ Σνόουντεν, της Γκαν βεβαίως, μέχρι και την τρέχουσα έρευνα καθαίρεσης του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, οι αστοχίες της ταινίας δε μειώνουν την πολύπλευρη σημασία του επιμυθίου της για την απόσταση μεταξύ νόμιμου και ηθικού, τη σπουδαιότητα του ρόλου του πληροφοριοδότη και την κοινωνικά θεμελιώδη αξία της ελευθεροτυπίας.
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ
COUNTDOWN
Σκην.: Τζάστιν Ντεκ
Πρωτ.: Ελίζαμπεθ Λάιλ, Τζόρνταν Κάλογουεϊ
Μια νοσοκόμα προσπαθεί να γλιτώσει από μια εφαρμογή, η οποία μετράει αντίστροφα μέχρι το θάνατο αυτού που την εγκαθιστά στο τηλέφωνό του. Ταινία τρόμου που εκτός από αποτελεσματικά jump scares, έχει να προσφέρει μόνο ένα ασυνάρτητο σενάριο, με μια δόση #MeToo φεμινισμού στο πλάι.