Μία ώριμη αισθηματική κομεντί είναι η έκπληξη της εβδομάδας.
Η ΤΖΟΥΛΙΕΤ, ΓΥΜΝΗ JULIET, NAKED
Σκην.: Τζέσι Πέρετς.
Πρωτ.: Ρόουζ Μπερν, Ίθαν Χωκ, Κρις Ο’ Ντάουντ.
Η Άννι κι ο Ντάνκαν είναι ένα ζευγάρι που ζει μια ήρεμη και μάλλον ανιαρή ζωή σε μια μικρή επαρχιακή βρετανική πόλη. Ο Ντάνκαν έχει εμμονή με τον ξεχασμένο αμερικανό τραγουδιστή της ροκ, Τάκερ Κρόου, τον οποίο η Άννι απεχθάνεται. Όταν εκείνη αποφασίζει να γράψει γι’ αυτόν μια αρνητική κριτική στο ίντερνετ, ο Κρόου διαβάζει το σχόλιο, εκτιμάει την ειλικρίνεια κι αποφασίζει να βγει από την αφάνεια για να γνωρίσει την Άννι.
Αισθηματική κομεντί βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 61χρονου βρετανού Νικ Χόρνμπι, που εκδόθηκε το 2009. Πρόκειται για το έβδομο βιβλίο του συγγραφέα που μεταφέρεται στον κινηματογράφο, μετά από τα «Πυρετώδης κατάσταση» («Fever Pitch», Ντέιβιντ Έβανς, 1997), «High Fidelity», (Στίβεν Φρίαρς, 2000), «Για ένα αγόρι» («About a Boy», Κρις και Πωλ Γουάιτς, 2002), το αμερικανικό ριμέικ «Στον πυρετό της… λόξας!» («Fever Pitch», Πίτερ και Μπόμπι Φαρέλι, 2005), «È nata una star?» (Λούτσιο Πελεγκρίνι, 2012), «Πέντε δευτερόλεπτα στο κενό» («A Long Way Down», Πασκάλ Σομέιγ, 2014) και «Slam: Tutto per una Ragazza» (Αντρέα Μολαϊόλι, 2016).
Πρόκειται για μια ευχάριστη έκπληξη, η οποία καταφέρνει να χωρέσει στην απλότητα και την ευαισθησία της ένα εύρος θεμάτων που εκτείνεται από τη συντροφικότητα, τον θαυμασμό στα είδωλα, και την απόσταση μεταξύ εξιδανίκευσης και πραγματικότητας, μέχρι την αυτοδιάθεση, τη γονικότητα σκαι την οικογένεια.
Το σενάριο είναι προσγειωμένο και καθόλου χαζοχαρούμενο, αρκετά ώριμο για ν’ αποφύγει τα εύκολα κλισέ, χωρίς παράλληλα ν’ αδιαφορεί για τους στόχους του είδους στο οποίο ανήκει, προτιμώντας όμως να τους εκπληρώσει οδηγώντας την ηρωίδα σε μια σύγχρονη και θαρραλέα τροχιά αυτοεκπλήρωσης. Εξαιρετική η πρωταγωνιστική τριάδα, γνωρίζει πώς να ισορροπήσει ιδανικά τη χιουμοριστική και τη σοβαρή πλευρά των χαρακτήρων της, χωρίς να βαραίνει άσκοπα τον γενικό συναισθηματικό τόνο της πλοκής, αλλά και χωρίς να υποτιμά τα διακυβεύματά της.
ΚΥΝΗΓΟΣ THE PREDATOR
Σκην.: Σέιν Μπλακ.
Πρωτ.: Μπόιντ Χόλντμπρουκ, Τρεβάντε Ρόουντς, Ολίβια Μαν, Τζέικομπ Τρέμπλεϊ.
Ο Κουίν Μακένα είναι επικεφαλής μιας ειδικής ομάδας του αμερικανικού στρατού, που εντοπίζει ένα εξωγήινο σκάφος στο Μεξικό. Ο επιβάτης του είναι ένας Κυνηγός, ο οποίος κανονικά θα ερχόταν στον πλανήτη για να σκοτώσει για διασκέδαση, αυτή τη φορά όμως καταδιώκεται κι ο ίδιος από τους ομοειδείς του. Ο Μακένα κι η ομάδα του θα πρέπει να καταλάβουν τον λόγο και ταυτόχρονα να καταφέρουν να παραμείνουν ζωντανοί.
Ακόμα μία προσθήκη στη σειρά περιπετειών φαντασίας που ξεκίνησε με το κλασικό στο είδος «Ο κυνηγός» («Predator», Τζον ΜακΤίρναν, 1987), συνεχίστηκε με το κακότεχνο «Ο κυνηγός 2» («Predator 2», Στίβεν Χόπκινς, 1990) και το διεκπεραιωτικό «Οι κυνηγοί» («Predators», Νίμροντ Άνταλ, 2010), ενώ στο μεταξύ διασταυρώθηκε με τα Alien στα αδιάφορα «Άλιεν εναντίον Κυνηγού» («Alien VS. Predator», Πωλ Γ. Σ. Άντερσον, 2004) και «Άλιεν εναντίον Κυνηγού 2» («Aliens VS. Predator: Requiem», Κόλιν και Γκρεγκ Στράους, 2007).
Γραμμένη και σκηνοθετημένη από τον Μπλακ, ο οποίος συμμετείχε στο καστ του πρώτου φιλμ ως ο εκνευριστικός χιουμορίστας Χώκινς, η φετινή προσθήκη αποτελεί απευθείας συνέχεια μόνο των δύο πρώτων ταινιών, αγνοώντας όλες τις υπόλοιπες. Παρότι δεν έχει κάτι ουσιαστικό να προσθέσει, πρόκειται για την πιο διασκεδαστική από τις συνέχειες της πρώτης ταινίας, που παραμένει αξεπέραστο δείγμα macho/ μιλιταριστικής περιπέτειας της δεκαετίας του 1980.
O Μπλακ εδώ βρίσκει έξυπνους τρόπους για ν’ αναφερθεί στο παρελθόν της σειράς, εξεζητημένους για να προετοιμάσει το μέλλον της κι ασαφείς για να εξηγήσει λεπτομέρειες του αφηγηματικού της σύμπαντος που επιχειρεί να διευρύνει. Επίσης, κάτι βασικό που στερείται η ταινία, είναι αξιομνημόνευτοι χαρακτήρες ή έστω παρουσίες, όπως εκείνη του Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ που πρωταγωνιστούσε στο πρωτότυπο του 1987.
Εδώ δεν υπάρχει ήρωας με παρόμοιο εκτόπισμα αλλά ούτε και δραματουργικό ενδιαφέρον. Τα εφέ βεβαίως είναι εντυπωσιακότερα, όπως κι οι πλούσιες σκηνές μάχης, αλλά χωρίς ποτέ η κρισιμότητα κι η αγωνία να γίνονται σημαντικότερες προτεραιότητες από το χιούμορ, αφήνοντας μια αίσθηση ‘χαβαλετζίδικης’ διεκπεραίωσης.
THE EQUALIZER 2
Πρωτ.: Ντένζελ Ουάσινγκτον, Άστον Σάντερς, Πέδρο Πασκάλ, Μελίσα Λίο
Ο πρώην κυβερνητικός πράκτορας Ρόμπερτ Μακόλ εργάζεται πλέον ως ταξιτζής, χωρίς να έχει σταματήσει να βοηθάει όσους τον έχουν ανάγκη. Όταν δολοφονείται η καλύτερή του φίλη, αρχίζει ν’ αναζητά τους ενόχους για να εκδικηθεί.
Περιπέτεια που συνεχίζει την πρώτη ταινία του 2014 από τον ίδιο σκηνοθέτη, βασισμένη στην ομώνυμη αμερικανική τηλεοπτική σειρά η οποία προβαλλόταν στο δίκτυο CBS από το 1985 ως το 1989, με πρωταγωνιστή τον βρετανό Έντουαρντ Γούντγουορντ.
Καλογυρισμένη αλλά απελπιστικά συνηθισμένη και προβλέψιμη ιστορία εκδίκησης, όπου ο Μακόλ με τη μεγάλη καρδιά και το βαθύ πνεύμα συνεχίζει την αυτόκλητη δράση του ως τιμωρός των κακοποιών και μέντορας των αδύναμων, ενώ καταφέρνει παράλληλα να συμφιλιωθεί με το παρελθόν του.