Τα μυστικά της καρδιάς τα προδίδει το σώμα.
ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΣ ΓΑΜΟΣ – ON CHESIL BEACH
Σκην.: Ντόμινικ Κουκ
Πρωτ.: Σίρσα Ρόναν, Μπίλυ Χάουλ, Ανν- Μαρί Νταφ, Έμιλι Γουάτσον
Αισθηματικό δράμα βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του βρετανού Ίαν ΜακΓιούαν που κυκλοφόρησε το 2007 και διασκεύασε ο ίδιος σε σενάριο. Πρόκειται για τη δεύτερη μεταφορά βιβλίου του συγγραφέα στην οποία πρωταγωνιστεί η Ρόναν, μετά από την «Εξιλέωση» («Atonement», Τζο Ράιτ, 2007) για την οποία είχε προταθεί για Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου σε ηλικία μόλις δεκατριών χρονών.
Εδώ είναι και πάλι εξαιρετική ως Φλόρενς, μια νεαρή ταλαντούχα μουσικός, από τη μια παθιασμένη, ηγετική και τολμηρή, κι από την άλλη άπειρη, φοβισμένη και καταπιεσμένη. Παρόμοια αντιφατικότητα χαρακτηρίζει και τον Χάουλ ως Έντουαρντ: αρχικά ευγενικός, γλυκός, τρυφερός κι έπειτα σκληρός, απαιτητικός, ανυποχώρητος.
Σημείο καμπής τους το σεξ. Ένα ενστικτώδες διακύβευμα τόσο θεμελιώδες, ώστε η έκβασή του είναι ικανή να φανερώσει τη μέχρι τότε κρυμμένη ή ασυνείδητη πλευρά τους: τον κρυφό πόθο της Φλόρενς και τη διψασμένη αρρενωπότητα του Έντουαρντ.
Εκτός από το πρωταγωνιστικό δίδυμο, η καλύτερη ερμηνεία στους δεύτερους ρόλους ανήκει στη Νταφ ως μητέρα του Έντουαρντ με την εγκεφαλική βλάβη. Το παίξιμό της δεν έχει ίχνος γραφικότητας, σπασμωδικότητας ή υστερίας, αποδίδοντας προσγειωμένα τη σύγχυση και τη λυτρωτική για την ίδια την ηρωίδα τρυφερότητά της.
Θα περίμενε μόνο κανείς από τον σκηνοθέτη να χειριστεί τις μεταπτώσεις των χαρακτήρων λιγότερο απότομα, ώστε να προκύψουν με μεγαλύτερη συναισθηματική συνέπεια οι αποφάσεις τους και τον ρυθμό της πλοκής λίγο πιο σφιχτά, ώστε ν’ αποφευχθούν τα περιστασιακά πλατειάσματα.
MEG: Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ – THE MEG
Σκην.: Τζον Τάρτελταουμπ
Πρωτ.: Τζέισον Στέιθαμ, Ρούμπι Ρόουζ, Ρέιν Γουίλσον
Ένας σταθμός θαλασσίων ερευνών εντοπίζει έναν Μεγαλόδοντα καρχαρία, τον μεγαλύτερο που υπήρξε ποτέ στον πλανήτη και θεωρείτο εξαφανισμένος. Όταν το τεράστιο κήτος αρχίζει να γίνεται επικίνδυνο για το πλήρωμα του σταθμού, καλείται ο καταλληλότερος διασώστης για να βοηθήσει την κατάσταση. Περιπέτεια βασισμένη στην ομώνυμη λογοτεχνική σειρά του 59χρονου αμερικανού Στιβ Όλτεν, το πρώτο μυθιστόρημα της οποίας εκδόθηκε το 1997.
Άνευρο, διεκπεραιωτικό και μόνο περιστασιακά εντυπωσιακό κι ευρηματικό, θα μπορούσε να πει κανείς συνοπτικά ότι συγγενεύει περισσότερο με την τραγελαφική «Βαθιά άγρια θάλασσα» («Deep Blue Sea», Ρένι Χάρλιν, 1999) παρά με τα αξεπέραστα «Σαγόνια του καρχαρία» («Jaws», Στίβεν Σπίλμπεργκ, 1975).
SLENDER MAN
Σκην.: Σίλβεν Γουάιτ
Πρωτ.: Τζόι Κινγκ, Χαβιέ Μποτέτ, Τζούλια Γκολντάνι Τέλες
Τέσσερις έφηβες ανακαλύπτουν ένα βίντεο στο ίντερνετ, που τους επιτρέπει να καλέσουν τον Slender Man, ένα μοχθηρό πνεύμα που απάγει παιδιά. Ως αποτέλεσμα, η μία απ’ αυτές εξαφανίζεται κι οι υπόλοιπες οδηγούνται σταδιακά στην παράνοια. Ταινία τρόμου τόσο κοινότοπη, μονότονη κι ανόητη που καταντάει εκνευριστική. Αυτός ο Slender Man πρέπει να είναι το πιο γνωστό και πολυάσχολο πνεύμα στο είδος του τρόμου.
Η πανεύκολη πρόσβαση στο βίντεο του καλέσματος δημιουργεί την απορία για το αν και πώς θα προλάβει να εμφανιστεί σε όλους όσοι τον καλούν ταυτοχρόνως. Η ασυνάρτητη απάντηση έρχεται λίγο αργότερα, με την πληθώρα από μαρτυρίες και βίντεο που αποδεικνύουν την ύπαρξή του σε τέτοιο βαθμό, ώστε ν’ αναρωτιέται κανείς γιατί εξακολουθεί να θεωρείται μύθος και δεν έχει ερευνηθεί προ πολλού από την αστυνομία.