Γυναίκες που προσπαθούν να επιβιώσουν στον πόλεμο και στην τέχνη.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
MOTHERING SUNDAY
Πρωτ.: Οντέσα Γιάνγκ, Τζος Ο Κόνορ, Σοπέ Ντιρισού, Γκλέντα Τζάκσον, Κόλιν Φερθ, Ολίβια Κόλμαν.
Στην Αγγλία του 1924 μια υπηρέτρια διατηρεί κρυφή ερωτική σχέση με τον γιο μιας πλούσιας οικογένειας, η απρόβλεπτη εξέλιξη της οποίας θ’ αποτελέσει κομβικό γεγονός στην απόφασή της να γίνει συγγραφέας.
Αισθηματικό δράμα βασισμένο στο βραβευμένο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γκρέιαμ Σουίφτ, που εκδόθηκε το 2016. Πανέμορφο, μεστό, μελαγχολικό και παράλληλα φεμινιστικά εμψυχωτικό, με την αιθέρια φωτογραφία του Τζέιμι Ράμζι και την κομψή ενδυματολογία της Σάντι Πάουελ ν’ αναδεικνύουν τη λεπτότητα των ερμηνειών και των αισθημάτων.
ΒΑΒΥΛΩΝΑ
BABYLON
Σκην.: Ντέιμιεν Σαζέλ.
Πρωτ.: Μάργκο Ρόμπι, Μπραντ Πιτ, Ντιέγκο Κάλβα.
Στο Χόλιγουντ της δεκαετίας του 1920 μια όμορφη, ταλαντούχα και φιλόδοξη κοπέλα ξεκινάει τη σύντομη κι άδοξη καριέρα της στον κινηματογράφο, πριν πέσει θύμα της έλευσης του ήχου και της δικής της αυτοκαταστροφικής φύσης.
Μια στιγμή που συνοψίζει τα προβλήματα αυτού του δράματος εποχής είναι όταν ο Μανουέλ παρακολουθεί το «Τραγουδώντας τη βροχή» («Singing in the Rain», Στάνλεϊ Ντόνεν και Τζιν Κέλι, 1952) που μιλάει για τις ‘παλιές καλές μέρες’ του μεσοπολεμικού Χόλιγουντ, και ξεσπά σε κλάματα συγκρίνοντας την εξωραϊσμένη απεικόνιση με τη σκληρότητα των δικών του αναμνήσεων.
Πρόκειται για μια εύστοχη ιδέα, που χρησιμοποιεί απομυθοποιητικά μια κατά τ’ άλλα πολύ αγαπημένη κλασική ταινία για να σχολιάσει την απόσταση ανάμεσα στην κινηματογραφική αναπαράσταση και την πραγματικότητα, την τάση του Χόλιγουντ για ωραιοποίηση, αλλά και το αληθινό, δυσάρεστο –σε πολλές περιπτώσεις, εγκληματικό- παρασκήνιο της ίδιας της βιομηχανίας του θεάματος.
Ωστόσο, σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο αισθάνθηκα σαν η σκηνοθεσία να μην είχε δώσει την απαιτούμενη βαρύτητα σε όσα εκείνη τη στιγμή ζητούσε από τον ήρωα και τον θεατή να εκλάβουν ως τραγικά. Νομίζω δηλαδή ότι παρά την πληθωρικότητα, την τόλμη, τις ζωηρές ερμηνείες και την τεχνική δεξιότητά της (μονοπλάνα, κομπάρσοι, το οργιαστικό μουσικό θέμα του Τζάστιν Χέργουιτς κ.α.), η ταινία ζημιώνεται από μια ανισορροπία ύφους μεταξύ σοβαρού και κωμικού, στην προσπάθειά της να φανεί όλο και πιο εξεζητημένη, να δημιουργήσει εντυπώσεις, ώσπου χάνει -μεγάλο μέρος από- την ουσία της.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΦΥΓΗΣ
HEOJIL GYEOLSIM
Σκην.: Παρκ Τσαν- γουκ.
Πρωτ.: Παρκ Χε-ιλ, Τανγκ Γουέι, Λι Γιουνγκ- χιούν, Γκο Κιούν- πιό.
Στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει τον θάνατο ενός μεσήλικου άντρα, που φαινομεικά πεθαίνει σε αναρριχητικό ατύχημα, ένας ντετέκτιβ της αστυνομίας ερωτεύεται με τη μυστηριώδη γυναίκα του νεκρού, κι εγκλωβίζεται ανάμεσα στο συναίσθημα και στο καθήκον.
Αστυνομικό θρίλερ που αποτελεί μία από τις πιο διακεκριμένες ταινίες της περυσινής χρονιάς, έχοντας αρχικά κερδίσει το βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ Καννών, κατόπιν βρέθηκε υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα μη- αγγλόφωνης ταινίας, ενώ το ίδιο βραβείο μαζί μ’ εκείνο για σκηνοθεσία διεκδικεί επίσης στα επερχόμενα BAFTA.
Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι ν’ αντιληφθώ τους αποθεωτικούς διθυράμβους για την ταινία. Ατμοσφαιρική, δεξιοτεχνική, χωρίς όμως να δημιουργεί τον ίδιο αντίκτυπο με προηγούμενους τίτλους του σκηνοθέτη, όπως το «Oldboy» («Oldeuboi», 2003) και την «Υπηρέτρια» («Ah-ga-ssi», 2016), καθώς οι εκπλήξεις της είναι πιο αδύναμες και οι επιλογές των χαρακτήρων λιγότερο πειστικές. Διατίθεται στο Cinobo.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΒΑΣΙΛΙΑΣ
THE WOMAN KING
Σκην.: Τζίνα Πρινς- Μπάιδγουντ.
Πρωτ.: Βαϊόλα Ντέιβις, Τούσο Μπέντου, Λασάνα Λιντς, Σίλα Ατίμ, Τζον Μπογιέγκα.
Στο αφρικανικό βασίλειο της Δαχομέης (σημερινό Μπενίν) η Νανίσκα είναι η στρατηγός των Αγκότζιε, του επίλεκτου σώματος γυναικών πολεμιστριών, που προστατεύουν τον βασιλιά και τη χώρα. Στην πιο κρίσιμη αποστολή τους, οι ατρόμητες μαχήτριες θα πρέπει ν’ αποτρέψουν την επίθεση από μια αντίπαλη φυλή.
Ιστορική περιπέτεια που αναδεικνύει ένα παράδειγμα με πολλαπλές παραγνωρισμένες ιδιότητες μέσα στην κυρίαρχη -λευκή κι ανδρική- Ιστορία, αυτό της θηλυκής μαύρης πολεμίστριας. Η ταινία δεν παραβλέπει τη συμμετοχή του βασιλείου στο εμπόριο σκλάβων, αντιθέτως το τοποθετεί μέσα σ’ έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο καταλήγει να ζημιώνεται και το ίδιο, αν και χωρίς να διαθέτω επαρκή γνώση για το θέμα, φαντάζομαι ότι η προσφερόμενη απεικόνισή του θα παραμένει συζητήσιμη για τους ιστορικούς, λόγω μιας διαφαινόμενης επιείκειας στη αντιμετώπισή του από το σενάριο.
Από ‘κει και πέρα, οι σκηνές μάχης έχουν ένταση αλλά και κοινοτοπία, που ευτυχώς αναπληρώνεται από την αλύγιστη πυγμή των ερμηνειών όλου του γυναικείου καστ, μ’ επικεφαλής βεβαίως τη σπουδαία Βαϊόλα Ντέιβις, η οποία προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα, για BAFTA και πιθανότατα επίσης για Όσκαρ, όπως περιμένουμε να δούμε από τη σημερινή ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων.