TENET
Σκην.: Κρίστοφερ Νόλαν.
Πρωτ.: Τζον Ντέιβιντ Ουάσινγκτον, Ρόμπερτ Πάτινσον, Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι, Κένεθ Μπράνα.
Κατασκοπική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, τυπικό δείγμα της φιλμογραφίας του σκηνοθέτη: ευφάνταστη, μεγαλεπήβολη, περίπλοκη κι εντυπωσιακή.
Από τις προηγούμενες ταινίες του Νόλαν, θα μπορούσε να συγκριθεί ευκολότερα με το «Inception» (2010), με το οποίο έχουν κοινή μια κεντρική σεναριακή ιδέα πολλαπλής/ παραμορφωτικής πραγματικότητας, που εκτελείται ως επί το πλείστον με φωτογραφικά και πρακτικά εφέ, ενισχυμένα με αδιόρατες ψηφιακές προσθήκες.
Την ονειρική μπάμπουσκα του «Inception» διαδέχονται εδώ οι παράλληλες κι αντίστροφες χρονικές πραγματικότητες- μια ιδέα που, τουλάχιστον μετά από μία μόνο θέαση της ταινίας, ακούγεται πιο συναρπαστική απ’ ό,τι βλέπεται.
Κι αυτό επειδή, παρά την αναμενόμενα υψηλή αξία παραγωγής της ταινίας, ο καταιγιστικός ρυθμός δεν επιτρέπει να σαφηνιστούν οι λειτουργικές λεπτομέρειες της πλοκής, υπονομεύοντας την κρισιμότητα των διακυβευμάτων- σύγχυση που οριακά στοίχιζε το ίδιο τίμημα και στο «Inception», όπου όμως οι κανόνες κι η δομή της πλοκής ήταν λίγο πιο ξεκάθαρα.
Η ΓΚΑΡΣΟΝΙΕΡΑ
THE APARTMENT
Σκην.: Μπίλι Γουάιλντερ.
Πρωτ.: Τζακ Λέμον, Σίρλεϊ ΜακΛέιν, Φρεντ ΜακΜάρεϊ.
Με την ελπίδα της ταχύτερης επαγγελματικής του ανέλιξης, ένας χαμηλόβαθμος υπάλληλος ασφαλιστικής εταιρείας δανείζει το διαμέρισμά του στους προϊσταμένους του για να φιλοξενούν τις ερωμένες τους, ώσπου ο ίδιος ερωτεύεται μία από τις εργαζόμενες στα ασανσέρ του κτηρίου και θα πρέπει να βρει το θάρρος ν’ αναθεωρήσει τις προτεραιότητές του. Ρομαντική κομεντί του 1960 που κέρδισε πέντε Όσκαρ, καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρωτότυπου σεναρίου, καλλιτεχνικής διεύθυνσης (για ασπρόμαυρη ταινία) και μοντάζ, ενώ ήταν υποψήφια γι’ άλλα τόσα, μεταξύ των οποίων για τις ερμηνείες του Λέμον και της ΜακΛέιν. Μια γλυκόπικρη ιστορία για τον τρόπο με τον οποίο η αγάπη κι η αξιοπρέπεια προκύπτουν η μία μέσα από την άλλη. Η ταινία εκφράζει υποδειγματικά την εποχή της, καταφέρνοντας παράλληλα να παραμείνει σύγχρονη, χάρη στη φεμινιστική ρητορική και την αντισυμβατικότητα με τις οποίες με την οποία καθοδηγεί τη Φραν και τον Σι Σι αντίστοιχα.
ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ
THE RENTAL
Σκην.: Ντέιβ Φράνκο.
Πρωτ.: Νταν Στίβενς, Άλισον Μπρι, Σίλα Βαντ, Τζέρεμι Άλεν Γουάιτ.
Δύο ζευγάρια ενοικιάζουν ένα ειδυλλιακό σπίτι μέσα στο δάσος για να περάσουν το σαββατοκύριακο. Εκεί καλούνται ν’ αντιμετωπίσουν κρυμμένα μεταξύ τους μυστικά, αλλά και τον ρατσιστή διαχειριστή του σπιτιού. Ταινία τρόμου που αποτελεί την πρώτη σκηνοθεσία μεγάλου μήκους για τον Φράνκο, αδερφό του δημοφιλούς ηθοποιού Τζέιμς Φράνκο κι έπειτα από τη δική του αναγνωρίσιμη υποκριτική καριέρα. Μια αναπάντεχα ευχάριστη έκπληξη, η ταινία παίρνει την χιλιοϊδωμένη ιδέα της παρέας που απομονώνεται σ’ ένα σπίτι στο δάσος, όπου τα μέλη της εξολοθρεύονται με τη σειρά, και χωρίς ακριβώς να την ανανεώνει, τη χειρίζεται με περισσότερη ωριμότητα, συνέπεια, αληθοφάνεια κι ευρηματικότητα απ’ ό,τι η πλειοψηφία των παρόμοιων τίτλων του είδους.
INCEPTION: 10Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
INCEPTION: 10TH ANNIVERSARY EVENT
Σκην.: Κρίστοφερ Νόλαν.
Πρωτ.: Λιονάρντο Ντι Κάπριο, Έλεν Πέιτζ, Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ, Τομ Χάρντυ, Κεν Γουατανάμπε, Κίλιαν Μέρφι, Μαριόν Κοτιγιάρ, Μάικλ Κέιν. Ο Κομπ είναι επικεφαλής μιας ομάδας ειδικά εκπαιδευμένων μισθοφόρων, που εισβάλλουν στο μυαλό των ανθρώπων κι αφαιρούν χρήσιμα μυστικά, δημιουργώντας τεχνητά κι ελεγχόμενα όνειρα. Όμως όταν ο πάμπλουτος επιχειρηματίας Σάιτο τους αναθέτει όχι να εξαγάγουν αλλά να εισαγάγουν μια ιδέα στο μυαλό ενός ανταγωνιστή του, η αποστολή γίνεται πιο ριψοκίνδυνη από ποτέ, καθώς η ομάδα θα πρέπει να δημιουργήσει τρία όνειρα το ένα μέσα στο άλλο ώστε η ιδέα να εμφυτευθεί όσο το δυνατό βαθύτερα στο υποσυνείδητο του θύματος. Μία από τις εμβληματικότερες ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας επαναπροβάλλεται στους κινηματογράφους, με αφορμή την κυκλοφορία της νέας ταινίας του σκηνοθέτη, «Tenet», και στο πλαίσιο της γενικότερης επανέκδοσης παλιότερων τίτλων με στόχο να διευκολύνουν τη σταδιακή επιστροφή του κοινού στις αίθουσες, έπειτα από τις μαζικές αναβολές των νέων κυκλοφοριών που προκάλεσε η πανδημία του κορωνοϊού, αφήνοντας το καλοκαίρι χωρίς υπερπαραγωγές.
Δέκα χρόνια μετά λοιπόν, η ταινία δεν έχει χάσει ίχνος από την τόλμη, την ορμή, την πυγμή και την ευρηματικότητά της, που εξακολουθούν ν’ αποζημιώνουν εντυπωσιακά για τη συζητήσιμη συνοχή και τη μηχανικότητα της πλοκής. Προσφέροντας χολιγουντιανό θέαμα στα καλύτερά του, δεν είναι περίεργο που το φιλμ βραβεύτηκε με τέσσερα Όσκαρ: φωτογραφίας, μιξάζ, ηχητικού μοντάζ και οπτικών εφέ, ενώ ήταν υποψήφιο γι’ ακόμα τέσσερα, ανάμεσά τους και καλύτερης ταινίας.
ΗΡΩΙΚΑ ΧΑΜΕΝΟΙ
LA ODISEA
DE LOS GILES
Σκην.: Σεμπαστιάν Μπόρενσταϊν.
Πρωτ.: Ρικάρντο Νταρίν, Λούις Μπραντόνι, Βερόνικα Λίνας.
Μια ομάδα μεσήλικων αντρών αποφασίζει ν’ ανακτήσει τις τραπεζικές καταθέσεις της, με τις οποίες σκόπευε να δημιουργήσει έναν αγροτικό συνεταιρισμό και τις οποίες καταχράστηκε ένας δικηγόρος σε συνεννόηση με τον τραπεζικό υπάλληλο.
Κομεντί εγκλήματος βασισμένη στο μυθιστόρημα του Εντουάρντο Σατσέρι «La noche de la Usina», που εκδόθηκε το 2016. Ακόμα μια προσθήκη στην κατηγορία ταινιών με ήρωες που εκδικούνται το διεφθαρμένο τραπεζικό σύστημα, όπως το πρόσφατο «Εκδίκηση με στυλ» («Going in Style», Ζακ Μπραφ, 2017), η ταινία είναι συνηθισμένη και χωρίς ιδιαίτερες διακυμάνσεις, αλλά ευτυχώς ο γρήγορος ρυθμός κι οι κεφάτες ερμηνείες τη διατηρούν συμπαθητική κι ευχάριστη.