Δύο σημαντικές αληθινές ιστορίες κι ένα θαυμαστό φανταστικό σύμπαν, όχι τόσο μακρινό από το δικό μας όσο αρχικά φαίνεται.
-
AVATAR: THE WAY OF WATER
Πρωτ.: Σαμ Γουόρδινγκτον, Ζόι Σαλντάνα, Σιγκούρνι Γουίβερ, Στίβεν Λανγκ, Κέιτ Γουίνσλετ
Στον πλανήτη Πανδώρα οι ιθαγενείς Νάβι δέχονται δεύτερο κύμα επίθεσης από τους άπληστους αποίκους ανθρώπους, που προσπαθούν να υποδουλώσουν τους κατοίκους του και να εκμεταλλευτούν τις φυσικές πηγές του.
Περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, που συνεχίζει το «Avatar» (2009) του ίδιου σκηνοθέτη, το οποίο υπήρξε ιστορικό για τα τεχνολογικά του επιτεύγματα και την εισπρακτική του επιτυχία, αποτελώντας την τεχνικά τελειότερη εφαρμογή της ψηφιακής τρισδιάστατης λήψης, βασισμένης σε πρότυπες τεχνικές, καθώς και τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών, αξεπέραστη μέχρι σήμερα με 2,9 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η φετινή συνέχεια είναι μόλις μία από τέσσερις που προετοιμάζει ο Κάμερον, από τις οποίες η τρίτη έχει ήδη γυριστεί και προγραμματιστεί για έξοδο το 2024, ενώ η μοίρα των δύο τελευταίων θα καθοριστεί από την εισπρακτική επιτυχία των δύο προηγούμενων.
Παρότι τυπικά ανήκουν στο είδος της επιστημονικής φαντασίας, οι ταινίες αυτές χρησιμοποιούν τα αφηγηματικά μοτίβα του γουέστερν, ως ιστορίες που στηλιτεύουν την ανθρώπινη απληστία, τον επεκτατισμό και την αποικιοκρατία, γιορτάζοντας παράλληλα την αγάπη για το φυσικό περιβάλλον και τα ζώα.
Στα δεκατρία χρόνια που μεσολάβησαν από την πρώτη ταινία, ο Κάμερον κι οι συνεργάτες του ανέπτυξαν ακόμα πιο εξελιγμένο εξοπλισμό γυρίσματος, κι η φετινή συνέχεια γυρίστηκε ξανά σε τρισδιάστατο Imax φορμά, αυτή τη φορά με συγκεκριμένες σκηνές σε high frame rate (υψηλή αναλογία καρέ ανά δευτερόλεπτο), που αποτελεί και την ιδανικότερη συνθήκη προβολής, ώστε η ταινία ν’ αποδώσει την πλήρη αισθητική δυναμική της, καθώς ‘ξεναγεί’ τον θεατή στο πρωτόγνωρης έκτασης κι αληθοφάνειας αφηγηματικό της σύμπαν.
Προσωπικά είχα την τύχη να παρακολουθήσω την ταινία σε αυτές ακριβώς τις συνθήκες, που το έκαναν ευκολότερο για μένα να παρασυρθώ από τον οπτικό πλούτο της σκηνοθεσίας και να παραβλέψω την κοινοτοπία και τα πλατειάσματα της πλοκής, τα οποία αποτελούν τα πιο τρωτά στοιχεία του σίκουελ.
Αφενός δηλαδή επαναλαμβάνεται η διαμάχη της πρώτης ταινίας, απλώς σε μεγαλύτερη κλίμακα, ενώ παράλληλα το φυσικό περιβάλλον της Πανδώρας γίνεται το ίδιο η ατραξιόν της ταινίας, με αποτέλεσμα η πλοκή να παραγκωνίζεται και να πλατειάζει- γι’ αυτό κιόλας είναι συζητήσιμο για το κατά πόσο η ταινία μπορεί να διατηρήσει το ενδιαφέρον του θεατή χωρίς τις ξεχωριστές συνθήκες προβολής που θ’ αποσπάσουν την προσοχή του από τις ανισότητες της αφήγησης.
-
ΚΑΠΟΙΑ ΜΙΛΗΣΕ
SHE SAID
Σκην.: Μαρία Σρέιντερ
Πρωτ.: Ζόι Καζάν, Κάρι Μάλιγκαν, Πατρίσια Κλάρκσον
Το 2017 οι δημοσιογράφοι των New York Times, Τζόντι Κάντορ και Μέγκαν Τούι, ερευνούν τις καταγγελίες εναντίον του πανίσχυρου κινηματογραφικού παραγωγού Χάρβι Γουάινστιν για σεξουαλική κακοποίηση δεκάδων γυναικών.
Δημοσιογραφικό δράμα που αφηγείται τα αληθινά γεγονότα των αποκαλύψεων, όπως αποτυπώνονται από τις ίδιες τις δημοσιογράφους στο βιβλίο τους «She Said: Breaking the Sexual Harassment Story That Helped Ignite a Movement», που εκδόθηκε το 2019 βασισμένο στην έρευνά τους, η οποία συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία του κινήματος #MeToo και στις σαρωτικές αλλαγές των κοινωνικών αντιλήψεων σχετικά με την παρενόχληση και την κακοποίηση των γυναικών.
Αν φανταστούμε έναν ισχυρό κακοποιητικό άντρα να φωνάζει και ν’ απειλεί οργισμένος ότι θα καταστρέψει τα θύματά του, αυτή η ταινία διακατέχεται από την ήρεμη, ψύχραιμη επιμονή των γυναικών που είναι αποφασισμένες να τον αποκαθηλώσουν.
‘Όχι χωρίς φόβο, αλλά με μεθοδικά, σταθερά, αποφασιστικά ερευνητικά βήματα, κι έχοντας παράλληλα να ισορροπήσουν την προσωπική τους ζωή ως σύζυγοι και μητέρες, οι δύο δημοσιογράφοι αναδεικνύονται δικαίως ως ηρωίδες σ’ έναν αδίστακτα ανδροκρατούμενο κόσμο.
Προσωπικά γοητεύομαι ακόμα περισσότερο από τον τρόπο με τον οποίο η σκηνοθέτρια Σρέιντερ φροντίζει να ζωντανέψει τις λεπτομέρειες του δημοσιογραφικού γραφείου: τις διαδικασίες, τα τεχνάσματα, τις συσκέψεις, την πυγμή του διευθυντή (εξαιρετικά ερμηνευμένου από τον Άντρε Μπράουερ).
-
DEVOTION: ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΩΝ ΑΙΘΕΡΩΝ
DEVOTION
Σκην.: Τζέι Ντι Ντίλαρντ
Πρωτ.: Τζόναθαν Μέιτζορς, Γκλεν Πάουελ, Τόμας Σαντόσκι
Το 1950 στη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας, ο Τζέσι Μπράουν είναι ο πρώτος μαύρος πιλότος του Αμερικανικού Ναυτικού, που θα δοκιμαστεί μαζί με τον συνάδελφό του, Τομ Χάντνερ, σε μία από τις δυσκολότερες αποστολές του πολέμου.
Πολεμική περιπέτεια βασισμένη στο βιβλίο του Άνταμ Μάκος «Devotion: An Epic Story of Heroism, Friendship and Sacrifice», που εκδόθηκε το 2015 κι αφηγείται τη θητεία του Μπράουν και τη φιλία του με τον Χάντνερ. Πρόκειται επίσης για τη δεύτερη αεροπορική περιπέτεια στην οποία βλέπουμε φέτος τον Γκλεν Πάουελ μετά το «Top Gun: Maverick» (Τζόζεφ Κοζίνσκι).
Αυτή εδώ δε διαθέτει βεβαίως τα ύψιστα μέτρα αληθοφάνειας της ταινίας του Κοζίνσκι, αλλά παραμένει καλογυρισμένη και με στιβαρές ερμηνείες, που προσφέρουν ευχάριστη παρότι κοινότοπη διασκέδαση.