THE GENTLEMEN
Σκην.: Γκάι Ρίτσι.
Πρωτ.: Μάθιου Μακόναχι, Τσάρλι Χάναμ, Χένρι Γκόλντινγκ, Μισέλ Ντόκερι, Χιού Γκραντ, Κόλιν Φάρελ
Στο σημερινό Λονδίνο, ένας μεγαλέμπορος μαριχουάνας προσπαθεί να διατηρήσει την εθνικής εμβέλειας αυτοκρατορία του, ενάντια στις επιθέσεις που δέχεται από ανταγωνιστές που θέλουν να τη σφετεριστούν.
Ο Ρίτσι επιστρέφει διασκεδαστικά μετά από πολλά χρόνια στο είδος που τον ανέδειξε, την cockney περιπέτεια εγκλήματος. Μετα-αφηγηματική σινεφιλία και macho αρρενωπότητα πλέκονται ταχυδακτυλουργικά μεταξύ διαφορετικών χρόνων, εκδοχών κι υπο-πλοκών, και στην οποία ένα ιδανικά επιλεγμένο καστ αποδίδει απολαυστικά τον ζωώδη ανταγωνισμό μεταξύ των άλφα αρσενικών, για τον οποίο -σαν να μην έφταναν οι συμβάσεις του είδους κι η προϋπηρεσία του σκηνοθέτη σ’ αυτό- ο Μίκι προδιαθέτει ήδη από την παραβολή που αφηγείται στον Dry Eye.
Σ’ αυτό το ανδροκρατούμενο παιχνίδι εξουσίας, η μόνη γυναίκα της πλοκής ευτυχώς εμφανίζεται έξυπνη, σέξι, δυναμική κι ισάξια με τον ανδρικό περίγυρο, αλλά είναι κρίμα που σ’ ένα αφηγηματικό περιβάλλον τόσο υψηλών επιπέδων τεστοστερόνης, ο μόνος ρόλος που μπορεί ο κατά τ’ άλλα επιδέξιος σεναριογράφος Ρίτσι να σκεφτεί για έναν γκέι χαρακτήρα είναι στερεότυπα φορτισμένος ως σεξουαλικά στερημένος κι ύπουλος εκβιαστής.
ΤΟ ΑΠΙΘΑΝΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΝΟΣ ΦΑΚΙΡΗ
THE EXTRAORDINARY JOURNEY OF THE FAKIR
Σκην.: Κεν Σκοτ.
Πρωτ.: Ντανούς, Έριν Μοριάρτι, Μπερενίς Μπεζό, Μπάρκαντ Άμπντι.
Ο Ατζά είναι ένας νεαρός ινδός που ξεκινάει για το Παρίσι αναζητώντας τον γάλλο πατέρα του. Εκεί θα γνωρίσει μια όμορφη αμερικανίδα, αλλά πριν προλάβει να την ξανασυναντήσει στο ραντεβού τους, μπλέκει σε απίθανες συμπτώσεις που τον περιφέρουν στην Ευρώπη.
Αισθηματική κομεντί βασισμένη στο μυθιστόρημα του γάλλου Ρομαίν Πουερτολάς «Το Απίστευτο ταξίδι του φακίρη που παγιδεύτηκε σε µια ντουλάπα ΙΚΕΑ» («L’ extraordinaire voyage du fakir qui était resté coincé dans une armoire Ikéa»), που εκδόθηκε το 2013 κι έχει μεταφραστεί σε πάνω από 30 γλώσσες. Λίγο από «Slumdog Millionaire» (Ντάνι Μπόιλ, 2008), λίγο από «Η ζωή του Πι» («Life of Pi», Ανγκ Λι, 2012), αλλά στο πηλίκο κάτι πολύ λιγότερο κι απ’ τα δύο. Καταρχάς το σενάριο εξαρχής μοιάζει να μην έχει ξεκάθαρους στόχους. Ο Ατζά πάει στο Παρίσι για να βρει τον πατέρα του, στην πορεία απορροφάται από τον έρωτα και τελικά αποφασίζει αδιευκρίνιστα να επαναπατριστεί, καθώς η ερωτική απογοήτευση μοιάζει μάλλον ανεπαρκής ως αιτία, δεδομένου ότι η μετανάστευση αποτελούσε γι’ αυτόν όνειρο ζωής, κι ενώ η ανεύρεση του πατέρα του εκπληρώνεται υποβιβασμένη σε φευγαλέα σεναριακή λεπτομέρεια. Ο Ντανούς μοιάζει να παίζει μηχανικά, σε αδιόρατη απόσταση από τα γεγονότα, ενώ όσο το επιμύθιο προς τους ανήλικους στους οποίους αφηγείται την ιστορία του μοιάζει συγκεχυμένο, τόσο και τα προσόντα του ως δασκάλου αμφισβητήσιμα.
ΧΑΛΒΑΗ 5-0
Σκην.: Μάνος Καμπίτης
Πρωτ.: Μάρκος Σεφερλής, Ελένη Καστάνη, Γιάννης Καπετάνιος, Έλενα Τσαβαλιά, Γιάννης Ζουγανέλης
Ο ντετέκτιβ Μπέκρας της Ελληνικής Αστυνομίας καλείται να εξιχνιάσει τη δολοφονία ενός χαλβαδοβιομήχανου.
Στην πρώτη του πρωταγωνιστική κινηματογραφική εμφάνιση, ο Σεφερλής κάνει ό,τι και στην εμπορικά υπερ-επιτυχημένη θεατρική του καριέρα. Χαραμίζει το ταλέντο του σε μια κωμωδία με χιούμορ σεξουαλικά ανώριμης εφηβείας: λιγούρικο, άξεστο, χυδαίο, σεξιστικό κι ομοφοβικό. Σ’ αυτά ας προστεθεί η προχειρότητα κι η κακοτεχνία της παραγωγής, για να προκύψει μία από τις χειρότερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών.