Μια ταινία που αναρωτιέται αν η τεχνολογία μπορεί να ικανοποιήσει τις πιο ουσιαστικές επιθυμίες μας.
Ο ΑΝΤΡΑΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ
ICH BIN DEIN MENSCH
Σκην.: Μαρία Σράντερ.
Πρωτ.: Μάρεν Έγκερτ, Νταν Στίβενς.
Κοινωνική/ αισθηματική κομεντί με την οποία η πρωταγωνίστρια Μάρεν Έγκερτ κέρδισε την Αργυρή Άρκτο ερμηνείας στο φεστιβάλ Βερολίνου 2021. Πρόκειται επίσης για τη δεύτερη ταινία της γερμανίδας σκηνοθέτριας Σράντερ που βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες σε σύντομο χρονικό διάστημα, μετά το αξιόλογο «Κάποια μίλησε» («She Said»).
Η σκηνοθέτρια προσεγγίζει το θέμα με λεπτότητα και προσοχή, αναγνωρίζοντας τα κλισέ του είδους, χωρίς όμως να τα αφήνει να καπελώνουν την αληθοφάνεια της πλοκής και τη συνέπεια του σεναριακού συλλογισμού, ο οποίος καταλήγει επιφυλακτικός, αμφίθυμος κι αναποφάσιστος σχετικά με το θέμα που πραγματεύεται, για το κατά πόσο η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αντικαταστήσει την ανθρώπινη φύση.
Το κρίμα είναι ότι, δεδομένου ότι οι πρωταγωνιστές περνάνε μια φάση κατά την οποία ερωτεύονται, η ταινία στερείται το παραμικρό ίχνος γοητείας και σεξουαλικότητας, με ενδεικτικότερο παράδειγμα τη σκηνή της ερωτικής τους επαφής, που είναι μία από τις πιο απαθείς και γι’ αυτό ακούσια αστείες του στην ιστορία του είδους της. Παρότι θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι το συγκεκριμένο αποτέλεσμα αποτελεί έμμεση θέση του ύφους στο θέμα της ταινίας, προσωπικά το αποδίδω σε έλλειψη σκηνοθετικής κι ερμηνευτικής έντασης.
JOHN WICK: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
JOHN WICK: CHAPTER 4
Σκην.: Τσαντ Σταέλσκι.
Πρωτ.: Κιάνου Ριβς, Ντόνι Γεν, Μπιλ Σκάρσγκορ, Ίαν ΜακΣέιν.
Ο εκτελεστής Τζον Γουίκ πρέπει να βγει και πάλι ζωντανός, αυτή τη φορά από τη διαμάχη του με τον μοχθηρό Μαρκήσιο ντε Γκραμόντ.
Ταινία δράσης που ακολουθεί τις τρεις προηγούμενες προσθήκες από τον ίδιο σκηνοθέτη (2014, 2017, 2019), καθεμία από τις οποίες σημείωσε μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία από την προηγούμενη, όπως συνεχίζει να κάνει κι αυτή εδώ. Υψηλότερες αξίες παραγωγής, ευρύτερη κλίμακα γυρίσματος, εντυπωσιακότερη φωτογραφία, πιο εκτεταμένες σκηνές μάχης. Όλ’ αυτά εκ του -εισπρακτικού- αποτελέσματος προφανώς ενθουσιάζουν τη βάση οπαδών της σειράς, η οποία συνεχώς διευρύνεται. Προσωπικά εξακολουθώ να μη μπορώ να συνδεθώ με το ομολογουμένως δεξιοτεχνικά ενορχηστρωμένο, αλλά στην ουσία του απελπιστικά απλοϊκό θέαμα, το οποίο δεν εξελίσσεται ποτέ σε τίποτα παραπάνω από λαμπερά περιτυλιγμένες αφορμές για ξύλο, περισσότερο ξύλο κι ακόμα περισσότερο ξύλο.
ΖΛΑΤΑΝ
ZLATAN
Σκην.: Γενς Σιόγκρεν.
Πρωτ.: Γκράνιτ Ρουσίτι, Ντόμινικ Άντερσον Μπαϊρακτάτι.
Μεγαλώνοντας ως γιος μεταναστών στη Σουηδία, ο μικρός αλλά ατίθασος Ζλάταν δείχνει από νωρίς το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο, που με τα χρόνια τον οδηγεί στην ομάδα του Μάλμο κι έπειτα στον Άγιαξ, σ’ αυτό που είναι μόνο η αρχή μιας ιστορικής ποδοσφαιρικής καριέρας, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Αθλητικό βιογραφικό δράμα για τον βοσνιοκροατικής καταγωγής σουηδό ποδοσφαιριστή Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, που εξακολουθεί ν’ αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παίχτες στην ιστορία του αθλήματος, παρότι κι έναν από τους πιο επιθετικούς και βίαιους.
Δυστυχώς όμως η ταινία είναι υποδεέστερη των επιτευγμάτων και της φήμης του. Το βασικότερο ίσως πρόβλημα είναι ότι η πλοκή περιορίζεται στα παιδικά χρόνια του παίχτη και στην εφηβεία του, φτάνοντας ως τη μεταγραφή του στον Άγιαξ.
Δηλαδή για έναν τόσο περιζήτητο κι ακριβοπληρωμένο αθλητή, που πέρασε από σχεδόν όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες σε μια τόσο επεισοδιακή διαδρομή, η επιλογή του σεναρίου να επικεντρωθεί στη λιγότερο συναρπαστική φάση της ζωής του, που ήταν τα -όπως απεικονίζονται σίγουρα όχι ειδυλλιακά, αλλά ούτε και τραγικά- παιδικά του χρόνια, φανερώνει μάλλον μια πρόθεση να απευθυνθεί πρωτίστως στο παιδικό και το νεανικό κοινό, περιορίζοντας τη δυναμική του θέματος. Ακόμα κι αυτό όμως, το κάνει απλοϊκά, άνευρα, άρρυθμα, με συχνά πλατειάσματα, άνισα ανεπτυγμένους χαρακτήρες κι υποτυπώδεις ερμηνείες.
ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ
BED REST
Σκην.: Λόρι Έβανς Τέιλορ.
Πρωτ.: Μελίσα Μπαρέρα, Γκάι Μπαρνέτ.
Μετά από ένα ατύχημα που βάζει σε κίνδυνο το έμβρυο που κυοφορεί, μια έγκυος περιορίζεται από τον γιατρό της σε κατάκλιση για τους εναπομείναντες δύο μήνες της κύησης. Στη διάρκειά τους ανακαλύπτει ότι το καινούριο σπίτι που αγόρασαν με τον άντρα της είναι στοιχειωμένο, αλλά όχι από το πνεύμα που εκείνη νομίζει.
Κοινότοπη, προβλέψιμη, απλοϊκή ταινία τρόμου, όπου ο τρόμος αποτελεί μεταφορά της επιλόχειας κατάθλιψης.
ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
THE RITUAL KILLER
Σκην.: Τζωρτζ Γκάλο.
Πρωτ.: Κόουλ Χάουζερ, Μόργκαν Φρίμαν, Βέρνον Ντέιβις.
Ένας αστυνομικός ζητάει τη βοήθεια ενός καθηγητή πανεπιστημίου, ώστε να εντοπίσει τον αφρικανικής καταγωγής σαμάνο, που κρύβεται πίσω από μια σειρά άγριων φόνων.
Πρόχειρο, κακοπαιγμένο κι ανόητο αστυνομικό θρίλερ, που σε άλλες εποχές θα έβγαινε κατευθείαν στο βίντεο.