Ένα δεξιοτεχνικά παιγμένο ψυχολογικό δράμα, και μια ακόμα πανέμορφη παρότι άνιση κομεντί, από δύο σπουδαίους δημιουργούς.
THE POWER OF THE DOG
Σκην.: Τζέιν Κάμπιον
Πρωτ.: Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Κίρστεν Ντανστ, Τζέσι Πλέμονς, Κόντι Σμιτ-ΜακΦι
Στη Μοντάνα του 1925 η ιδιοκτήτρια ενός πανδοχείου παντρεύεται έναν πλούσιο κτηνοτρόφο, αλλά τρομοκρατείται από τον αδερφό του, που την αντιπαθεί και την εκφοβίζει συστηματικά.
Ψυχολογικό δραματικό γουέστερν βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του αμερικανού Τόμας Σάβατζ, που εκδόθηκε το 1967. Η Κάμπιον τιμήθηκε με Αργυρό Λέοντα καλύτερης σκηνοθεσίας στο φετινό φεστιβάλ Βενετίας.
Εκτός από το γεγονός ότι, κατά τη γνώμη μου, το σενάριο μοιάζει να παραλείπει στάδια στη σχέση της Ρόουζ με τον Φιλ, που να εξηγούν την ως έχει μάλλον απότομη κατάπτωσή της, η ταινία καταφέρνει να δημιουργήσει με εξαιρετική μαεστρία αισθήματα μοναξιάς, απειλής, καταπίεσης, κινδύνου και μίσους, χωρίς να τα φωνάζει- αντιθέτως, με εκπληκτικά ζυγισμένες, εσωτερικά δουλεμένες ερμηνείες, που δείχνουν πολύ περισσότερα απ’ όσα λένε. Η ταινία διατίθεται στο Netflix.
Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
THE FRENCH DISPATCH
Σκην.: Γουές Άντερσον
Πρωτ.: Μπιλ Μάρεϊ, Όουεν Γουίλσον, Μπενίσιο ντελ Τόρο, Λέα Σεντού, Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, Έιντριεν Μπρόντι, Τίλντα Σουίντον, Τίμοθυ Σαλαμέ, Τζέφρι Ράιτ, Ματιέ Αμαλρίκ
Με αφορμή τον θάνατο του αρχισυντάκτη τους, τρεις συντάκτες του αμερικανικού περιοδικού «Η Γαλλική Αποστολή», που εκδίδεται στη γαλλική πόλη Ανουί (Ennui-sur-Blasé= Βαρεμάρα-μετ’-Απαθείας), αφηγούνται ισάριθμες ιστορίες τους που δημοσίευσαν στο παρελθόν.
Κομεντί που αποτελεί ακόμα ένα φωτογραφικό, σκηνογραφικό, ενδυματολογικό σεμινάριο, όπως κάθε ταινία του Άντερσον, μόνο που η συγκεκριμένη μοιάζει να υπονομεύει αυτό το οποίο ακριβώς γιορτάζει: την αφήγηση.
Το αδιάκοπο και γεμάτο από πληροφορίες voice-over, μαζί με τον φρενήρη ρυθμό εκτύλιξης των ιστοριών οριακά προλαβαίνουν να προσδώσουν υπόσταση στους χαρακτήρες και στις υπο- πλοκές, εν μέρει χάρη στο συσσωρευμένο ερμηνευτικό ταλέντο που τα ζωντανεύει. Έτσι, η απόλαυση διατηρείται από τα καταιγιστικά οπτικά, ερμηνευτικά και χαρακτηρολογικά ευρήματα, αλλά είναι συζητήσιμες η συνοχή κι η λειτουργία τους ως ένα επιδραστικό αφηγηματικό σύνολο.
GHOSTBUSTERS:
AFTERLIFE
Σκην.: Τζέισον Ράιτμαν
Πρωτ.: Μακένα Γκρέις, Φιν Γούλφχαρντ, Πωλ Ραντ, Κάρι Κουν, Μπιλ Μάρεϊ, Νταν Ακρόιντ, Έρνι Χάτσον
Μετά τον θάνατο του πατέρα της, μια μητέρα με τα δύο παιδιά της έρχονται να εγκατασταθούν στο σπίτι του σε μια επαρχιακή πόλη στη μέση του πουθενά. Εκεί οι δύο έφηβοι ανακαλύπτουν τον περίεργο εξοπλισμό του παππού τους, τον οποίο θα χρησιμοποιήσουν για ν’ αποτρέψουν την αναγέννηση μιας αρχαίας θεάς που θέλει να εξολοθρεύσει τον κόσμο.
Κωμική περιπέτεια φαντασίας που συνεχίζει τις δύο προηγούμενες ταινίες του πατέρα του σκηνοθέτη, Άιβαν Ράιμαν, το 1984 και το 1989, παρακάμπτοντας το ριμέικ με γυναικείο καστ που γύρισε ο Πωλ Φιγκ το 2016.
Ευχάριστη κι εντελώς ανώδυνη διασκέδαση, προορισμένη κυρίως στο παιδικό/ εφηβικό κοινό.
Ως τέτοια, αποπνέει σπιρτάδα και τρυφερότητα, αλλά στερείται σοβαρό σεναριακό διακύβευμα κι αποτυγχάνει να αξιοποιήσει τους παλιούς πρωταγωνιστές με κάτι παραπάνω από μια διεκπεραιωτική εμφάνιση.