Κινηματογραφή

Η μητρότητα δεν είναι εύκολο πράγμα.

Η ΔΙΑΔΟΧΗ

HEREDITARY

Σκην.: Άρι Άστερ

Πρωτ.: Τόνι Κολέτ, Άλεξ Γουλφ, Γκέιμπριελ Μπερν, Μίλι Σαπίρο

Μετά από τον θάνατο της ηλικιωμένης μητέρας της Άννι, περίεργα και τρομακτικά φαινόμενα αρχίζουν να περιβάλλουν την οικογένειά της.

Ταινία τρόμου που αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους μυθοπλασία του 31χρονου αμερικανού σκηνοθέτη Άστερ, έπειτα από έξι μικρού μήκους ταινίες, από τις οποίες βρήκα κι είδα τις τρεις πρώτες στο YouTube. Σ’ αυτές κι ειδικά στην πρώτη, «The Strange Thing About the Johnsons» (2011), διαπιστώνει κανείς την δεξιοτεχνία με την οποία ο σκηνοθέτης δημιουργεί έκπληξη, σοκ, αγωνία και τρόμο.

Εδώ αξιοποιεί πλήρως την ευκαιρία που του δίνεται να τα προσφέρει σε μεγαλύτερη κλίμακα, συνεχίζοντας το αγαπημένο του θέμα που είναι η προβληματική -για να το πω όσο πιο απλά μπορώ χωρίς να προδώσω οτιδήποτε- οικογένεια.

Μία από τις σπάνιες πρόσφατες προσθήκες στο είδος του τρόμου, όπου η πλοκή δεν εγκλωβίζεται στα χιλιοϊδωμένα κλισέ αλλά ο τρόμος προκύπτει από την ευφυή οπτική της εξιστόρησης. Απόκοσμη ατμόσφαιρα, συνεχής περιέργεια, αναπάντεχες εκπλήξεις, και μια σπουδαία Κολέτ σε μια ερμηνεία απίστευτου αυτοελέγχου και δύναμης αποζημιώνουν πλήρως για ένα τέλος που καταλήγει ακριβώς όπως προβλέπεται, χωρίς την επιπλέον έκπληξη για την οποία προδιαθέτει η μέχρι τότε εκτύλιξη της πλοκής.

HOTEL ARTEMIS

Σκην.: Ντρου Πιρς

Πρωτ.: Τζόντι Φόστερ, Στέρλινγκ Κέι Μπράουν, Σοφία Μπουτέλα, Τζεφ Γκόλντμπλουμ

Στο δυστοπικό Λος Άντζελες του 2028, η Νοσοκόμα διευθύνει το Ξενοδοχείο Άρτεμις, μια κλινική αποκλειστικά για εγκληματίες, που αναστατώνεται από την άφιξη του τραυματισμένου ιδιοκτήτη της και μεγαλύτερου εγκληματία της πόλης.

Φουτουριστικό δράμα εγκλήματος που παρότι είναι ατμοσφαιρικά στιλιζαρισμένο και διαθέτει ένα αξιόπιστο, εύστοχα επιλεγμένο καστ, η πλούσια και γρήγορη πλοκή του δεν καταφέρνει ν’ αποκτήσει τη συναισθηματική βαρύτητα που θα ήθελε, θα μπορούσε και θα έπρεπε, παραμένοντας απλώς ένα επιφανειακό παιχνίδι εντυπωσιασμού.

BOOK CLUB

BOOK CLUB

Σκην.: Μπιλ Χόλντερμαν

Πρωτ.: Νταϊάν Κίτον, Τζέιν Φόντα, Κάντις Μπέργκεν, Μαίρη Στίνμπέργκεν, Άντι Γκαρσία, Ντον Τζόνσον, Ρίτσαρντ Ντράιφους, Κρεγκ Τι Νέλσον

Τέσσερις ηλικιωμένες αλλά θαλερές φίλες συνεχίζουν τη μηνιαία λέσχη ανάγνωσης που έχουν ιδρύσει μεταξύ τους απ’ όταν ήταν νέες. Οι τολμηρές «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι» που επιλέγουν αυτόν τον μήνα, τις υπενθυμίζουν ότι δεν έχουν πεθάνει ακόμη και τις ωθούν ν’ αναζωπυρώσουν την ερωτική τους ζωή.  Εύκολη κι ανέμελη, κοινότοπη και προβλέψιμη ρομαντική κομεντί για τoυς τρόπους με τους οποίους παραμένει κανείς ζωντανός, όχι απλώς βιολογικά, αλλά συναισθηματικά κι ερωτικά.

 

ΚΟΡΙΤΣΙ ΓΙΑ ΦΙΛΗΜΑ

I FEEL PRETTY

Σκην.: Άμπι Κον, Μαρκ Σίλβερστιν

Πρωτ.: Έιμι Σούμερ, Μισέλ Γουίλιαμς, Τομ Χόπερ, Ρόρι Σκόβελ, Έμιλι Ρατακόφσκι

Η Ρενέ είναι μια νέα κοπέλα με πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση, ώσπου μια μέρα ένα ατύχημα στο γυμναστήριο τής δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι έχει γίνει πολύ ομορφότερη απ’ ό,τι ήταν.

Φεμινιστική κωμωδία με το μήνυμα ότι η γυναικεία ομορφιά δεν είναι αυτή που πλασάρει η βιομηχανία της μόδας, αλλά πηγάζει εσωτερικά, από τη θέληση και την αυτοπεποίθηση κάθε γυναίκας. Η Σούμερ όπως πάντα είναι διασκεδαστική και διαθέτει ένα επίσης ταλαντούχο υποστηρικτικό καστ, με καλύτερη όλων την απολαυστική Γουίλιαμς σ’ έναν αναπάντεχο γι’ αυτήν κωμικό ρόλο.

Από ‘κει και πέρα, το κεντρικό σεναριακό εύρημα είναι πρόσφορο, αλλά όσο η πλοκή φτάνει στο τέλος της η ρητορική της μπερδεύεται περισσότερο: η επιφώτιση της ηρωίδας υποβιβάζεται σε προωθητικό τέχνασμα της εταιρείας στην οποία εργάζεται, ενώ το τελευταίο πλάνο τη δείχνει να κοπιάζει στο γυμναστήριο για να βελτιώσει αυτό ακριβώς που έχει χρειαστεί όλη η προηγούμενη ταινία για να καταστεί αμελητέο: την εμφάνισή της.

 

ΜΑΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ

MOMO

Σκην.: Βενσάν Λομπέλ, Σεμπαστιάν Τιερί

Πρωτ.: Κριστιάν Κλαβιέ, Κατρίν Φροτ, Σεμπαστιάν Τιερί

Ένα μεσήλικο ζευγάρι χωρίς παιδιά, έρχεται ξαφνικά αντιμέτωπο μ’ έναν κωφό κι αλλόκοτο εισβολέα που ισχυρίζεται ότι είναι ο γιος τους.

Κωμωδία για τη μητρότητα που προσωπικά δε βρήκα ούτε έξυπνη, ούτε αστεία, αλλά πρόχειρη, αδέξια, χοντροκομμένη κι ασυνάρτητη.