Κινηματογραφή

Στις κινηματογραφικές αίθουσες ξεκίνησε ήδη να καλοκαιριάζει.

 

ΕΝΑΣ ΞΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ – GRINGO

Σκην.: Νας Έτζερτον

Πρωτ.: Ντέιβιντ Ογιέλοουο, Σαρλίζ Θέρον, Τζόελ Έτζερτον, Θάντι Νιούτον

Ο ικανός αλλά ανυποψίαστος υπάλληλος μιας αμερικανικής φαρμακευτικής εταιρείας απάγεται στο Μεξικό από εμπόρους ναρκωτικών, αλλά τ’ αφεντικά του αποφασίζουν να τον αφήσουν αβοήθητο, προδίδοντάς τον με αδιαφορία που αυτός δεν προτίθεται να ξεχάσει.

Κωμωδία εγκλήματος γραμμένη με φροντίδα από τον ελληνοαμερικανό Άντονι Ταμπάκις και τον Μάθιου Στόουν, ερμηνευμένη με ζωηράδα και κέφι από το εξαιρετικό καστ, χαρίζοντας ανέμελη, έξυπνη κι ανατρεπτική διασκέδαση.

 

TOMB RAIDER

TOMB RAIDER

Σκην.: Ρορ Ούθαγκ

Πρωτ.: Αλίσια Βικάντερ, Ντόμινικ Γουέστ, Γουόλτον Γκόγκινς, Ντάνιελ Γου

Η νεαρή κληρονόμος Λάρα Κροφτ ταξιδεύει στο Χονγκ Κονγκ αναζητώντας τα ίχνη του εξερευνητή πατέρα της που εξαφανίστηκε πριν από εφτά χρόνια, ψάχνοντας τον τάφο μιας αρχαίας γιαπωνέζας μάγισσας.

Περιπέτεια όπου η Βικάντερ προσφέρει τη δεύτερη κινηματογραφική ενσάρκωση της ηρωίδας του ομώνυμου βίντεο- γκέιμ που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1996, μετά από εκείνη της Αντζελίνα Τζολί στα κακότεχνα κι αδιάφορα «Lara Croft: Tomb Raider» (Σάιμον Γουέστ, 2001) και «Lara Croft-Tomb Raider: το Λίκνο της Ζωής» («Lara Croft-Tomb Raider: the Cradle of Life», Γιαν ντε Μποντ, 2003).

Μετά την πιο άγρια και πληθωρική Τζολί, που ερμήνευε τον ρόλο με επιφανειακή, ακατέργαστη και στερεότυπη υπεροψία, εδώ έχουμε μια πιο ‘γήινη’ Βικάντερ με λεπτότερα χαρακτηριστικά, ευτυχώς πιο πλούσια γραφή κι ερμηνεία του χαρακτήρα, όχι λιγότερο έξυπνη ή μαχητική από την προκάτοχό του. Το πρόβλημα είναι ότι ούτε η πλοκή, ούτε το θέαμα κι η δράση έχουν να προσφέρουν τίποτα συναρπαστικά καινούριο ή στιβαρά εκτελεσμένο παλιό που να δημιουργήσει σ’ εμάς τουλάχιστον κάτι περισσότερο από τυπική περιέργεια και τελική απογοήτευση.

 

ΜΟΥΣΑ – MUSE

Σκην.: Χάουμε Μπαλαγκουέρο

Πρωτ.: Έλιοτ Κόουαν, Φράνκα Ποτέντε, Άνα Ουλάρου

Ένας καθηγητής Πανεπιστημίου ονειρεύεται τη δολοφονία μιας γυναίκας που αργότερα συμβαίνει στ’ αλήθεια. Το γεγονός θα γίνει αφορμή ο καθηγητής να γνωριστεί με τις θανάσιμες εφτά μούσες.

Ταινία τρόμου βασισμένη στο μυθιστόρημα του ισπανού Χοσέ Κάρλος Σομόζα, «La dama número trece», που κυκλοφόρησε το 2003. Κοινότοπη, προβλέψιμη, μερικώς ασυνάρτητη και καθόλου τρομακτική, αυτή η αλληγορία για την καλλιτεχνική έμπνευση είναι μία από τις πιο αδιάφορες πρόσφατες προσθήκες στο είδος.