Ταινίες με υποσχέσεις.
ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ – WHAT HAPPENED TO MONDAY
Σκην.: Τόμι Βίρκολα
Πρωτ.: Νούμι Ραπάς, Γουίλεμ Νταφό, Γκλεν Κλόουζ, Μαργουάν Κενζάρι, Κρίστιαν Ρούμπεκ
Σε μερικές δεκαετίες από σήμερα, η Γη ταλαιπωρείται από υπερπληθυσμό και το μέτρο που έχει επιλεγεί για να ελεγχθούν οι γεννήσεις είναι η απαγόρευση στα ζευγάρια ν’ αποκτούν πάνω από ένα παιδί. Όμως όταν ένα ζευγάρι αποκτά εφτάδυμα κορίτσια, ο πατέρας τους σκαρφίζεται ένα έξυπνο κόλπο για να συγκαλύψει την ταυτότητά τους και να εξασφαλίσει την επιβίωσή τους. Μια μέρα όταν τα κορίτσια έχουν γίνει πια γυναίκες, μία απ’ αυτές εξαφανίζεται κι έτσι οι υπόλοιπες πρέπει να τη βρουν πριν τους ανακαλύψουν οι αρχές.
Περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, που για πολλούς λόγους αποτελεί μία από τις πιο ενδιαφέρουσες πρόσφατες εκπλήξεις του είδους. Η έξυπνη κεντρική σεναριακή της ιδέα μιλάει για ζητήματα ανθρώπινης ταυτότητας (γονίδια/ περιβάλλον), ατομικής και συλλογικής ευθύνης, δικαιωμάτων κι υποχρεώσεων κ.α. Το σπουδαίο ταλέντο της πρωταγωνίστριας Ραπάς διαχωρίζει τις ηρωίδες μέσα από οχτώ ιδιότυπες ερμηνείες, ενώ τα αριστοτεχνικά ψηφιακά εφέ τις συγκεντρώνουν στον ίδιο χώρο με θαυμαστή αληθοφάνεια. Ο σκηνοθέτης Βίρκολα από την πλευρά του, καταφέρνει να διατηρήσει αμείωτο τον ρυθμό, σε μια πλοκή που στο μεγαλύτερο μέρος της αποφεύγει την ευκολία, διατηρώντας σταθερά δύσκολη την κατάσταση για τις ηρωίδες, πριν αφήσει τη λύση του μυστηρίου της να διαφανεί πολύ πριν το τέλος, εγκαταλείποντάς το στην κοινοτοπία.
THOR: RAGNAROK
Πρωτ.: Κρις Χέμσγουορθ, Τέσα Τόμσον, Κέιτ Μπλάνσετ, Μαρκ Ράφαλο, Τομ Χίντλστον, Ίντρις Έλμπα, Τζεφ Γκόλντμπλουμ
Ο Θορ μαζί με τον Χαλκ, τη Βαλκυρία και τον Λόκι, προσπαθούν να σταματήσουν τη Θεά του Θανάτου Χέλα, πριν κυριεύσει ολοκληρωτικά την Άσγκαρντ.
Κωμική περιπέτεια φαντασίας που αποτελεί την τρίτη ατομική εξόρμηση του υπερήρωα, μετά από τα «Thor» (Κένεθ Μπράνα, 2011) και «Thor 2: Σκοτεινός Κόσμος» («Thor: the Dark World», Άλαν Τέιλορ, 2013).
Η πιο διασκεδαστική από τις τρεις μέχρι στιγμής ταινίες του ήρωα, διαφοροποιείται από τις προηγούμενες με πολύ περισσότερο χρώμα, χιούμορ κι αισθητική δεκαετίας 1980, στοιχεία που τη φέρνουν πολύ κοντά στο ύφος των «Guardians of the Galaxy» κι αποδεικνύοντας γι’ ακόμη μια φορά ότι πλέον δεν έχει πολλή σημασία ποιος ήρωας βρίσκεται στον τίτλο, αφού οι ταινίες της Marvel είναι σταθερά ομαδικές και μοιάζουν πια τόσο πολύ μεταξύ τους.
Ο κόσμος μπορεί ν’ ανταποκρίνεται θετικά, αλλά ο κορεσμός έχει επέλθει προ πολλού.
SUCCESS STORY
Σκην.: Νίκος Περάκης
Πρωτ.: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Φιόνα Γεωργιάδη, Τόνια Σωτηροπούλου, Πάνος Μουζουράκης, Τζένη Θεωνά
Ο ψυχίατρος γιος μιας από τις πλουσιότερες οικογένειες στην Ελλάδα ερωτεύεται μια όμορφη ηθοποιό, ενώ παράλληλα καλλιεργεί τις πολιτικές του φιλοδοξίες.
Κοινωνικό δράμα που αποδεικνύει ότι ο Περάκης μπορεί ακόμη να σατιρίζει εύστοχα την ελληνική πραγματικότητα μέσα από καίριες αφηγήσεις. Το πρόβλημα μ’ αυτήν εδώ είναι ότι μοιάζει να επαναλαμβάνει ζητήματα που ο σκηνοθέτης έχει ξαναπεί στην «Ψυχραιμία» (2007) και στις «Σειρήνες στη στεριά» (2011), ενώ το κάνει με μια ελαφρώς πιο απρόσεκτη σκηνοθεσία και μ’ ένα πιο άνισο σενάριο.
ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ – HAPPY DEATH DAY
Σκην.: Κρίστοφερ Λάντον
Πρωτ.: Τζέσικα Ροθ, Ίσραελ Μπρουσάρ, Ρούμπι Μοντίν, Τσαρλς Άιτκεν
Η Τρι δολοφονείται τη μέρα των γενεθλίων της, αλλά αμέσως μετά ξυπνάει και ξαναζεί την ίδια μέρα από την αρχή. Ο κύκλος επαναλαμβάνεται ασταμάτητα, κι έτσι προκειμένου να τον σταματήσει, η κοπέλα αποφασίζει να τον αξιοποιήσει αναζητώντας την ταυτότητα του δολοφόνου της.
Θρίλερ αγωνίας, δομημένο σαν déjà vu, όπως υπήρξαν προηγουμένως τα «Η μέρα της μαρμότας» («Groundhog Day», Χάρολντ Ράμις, 1993) και «Στα όρια του αύριο» («Edge of Tomorrow», Νταγκ Λάιμαν, 2014). Το σενάριο πρόσφορο, ο ρυθμός σταθερά ζωηρός, η πρωταγωνίστρια Ροθ έξυπνη, ικανή κι αστεία, το χιούμορ εύστοχο, αλλά η κατάληξη υπερβολική κι όχι αρκετά πειστική.