ALL THE BEAUTY AND THE BLOODSHED
Σκην.: Λώρα Ποϊτράς
Πρωτ: Ναν Γκόλντιν
Η αμερικανίδα φωτογράφος Ναν Γκόλντιν πρωτοστατεί στην προσπάθεια να θέσει την οικογένεια των φαρμακοβιομηχάνων Σάκλερ προ των νομικών ευθυνών της για την κρίση οπιοειδών που μαστίζει τις Η.Π.Α. από τη δεκαετία του 1990. Μία πλευρά του αγώνα της αφορά την καθαίρεση του ονόματος των Σάκλερ από αίθουσες σπουδαίων μουσείων όλου του κόσμου, τα οποία η οικογένεια ευεργετεί στο πλαίσιο του εξωραϊσμού της δημόσιας εικόνας της.
Βιογραφικό κι ακτιβιστικό ντοκιμαντέρ που κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ Βενετίας του 2022 και βρέθηκε υποψήφιο για Όσκαρ στη συγκεκριμένη κατηγορία.
Ένα από τα πιο χειροπιαστά παραδείγματα -σύγχρονο, καίριο, αποτελεσματικό- της τέχνης που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ζωή. Μια καλλιτέχνις που με άκαμπτο πείσμα στο ένστικτο και το όραμά της έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα διεισδυτικό και περιζήτητο σώμα δουλειάς, εξίσου αφοσιωμένη σ’ ένα ζήτημα που αφορά τόσο την κοινωνία της όσο και τον επαγγελματικό της χώρο, διεκδικώντας το δίκιο χωρίς να υπολογίζει προσχήματα, καριέρα και φήμη.
Η ταινία μοιράζεται ισόρροπα ανάμεσα στο μποέμικο αυτοβιογραφικό έργο της Γκόλντιν και την κοινωνική μαχητικότητά της, συνθέτοντας το πορτρέτο μιας δημιουργού που από τη μια βουτά βαθιά μέσα της για ν’ ανασύρει υλικό για τη δουλειά της, κι από την άλλη βρίσκεται ανυποχώρητα συνδεδεμένη με τη ζωή και τις προκλήσεις της. Μια υποδειγματική ταινία για ένα πάντα επίκαιρο ζήτημα.
ΝΑΠΟΛΕΩΝ
NAPOLEON
Σκην.: Ρίντλεϊ Σκοτ
Πρωτ.: Χοακίν Φίνιξ, Βανέσα Κέρμπι, Ταχάρ Ραχίμ, Ρούπερτ Έβερετ
Στη Γαλλία του όψιμου 18ου αιώνα ο Ναπολέων Βοναπάρτης καταλαμβάνει την εξουσία, οδηγεί τη χώρα σε νικηφόρες μάχες, αλλά τελικά πέφτει θύμα της υπέρμετρης φιλοδοξίας του.
Βιογραφικό δράμα που ακολουθεί μια μακρά ιστορία ενσάρκωσης του κορσικανού στρατηλάτη στον κινηματογράφο. Από το τεχνικά κι αισθητικά πρωτοποριακό επίτευγμα «Ναπολέων» («Napoleon», 1927) του Αμπέλ Γκανς, στο «Ντεζιρέ» («Désirée», Χένρι Κόστερ, 1954) και στο «Austerlitz» (1960) ξανά του Γκανς, ως το σκηνοθετικά μεγαλειώδες «Βατερλό» («Waterloo», Σεργκέι Μπόνταρτσουκ, 1970) με τις χιλιάδες κομπάρσων του. Επιπλέον, ο ίδιος ο Σκοτ δεν είναι τελείως ασύνδετος με το θέμα, καθώς επιστρέφει στη ναπολεόντεια περίοδο μετά το σκηνοθετικό του ντεμπούτο «Οι μονομάχοι» («The Duellists», 1977).
Η φετινή ταινία επιχειρεί να συμπτύξει τα βασικά σημεία της ναπολεόντειας βιογραφίας που οι παραπάνω τίτλοι ανέπτυσσαν μεμονωμένα και το κάνει χωρίς πίεση ή βιασύνη. Το γνώριμο ράθυμο ερμηνευτικό ύφος του Φίνιξ αποτελεί κεντρική παράμετρο σ’ αυτή την εκδοχή του Σκοτ, που επιτέλους έρχεται να προσθέσει μια απομυθοποιητική οπτική στις κινηματογραφικές αναπαραστάσεις του Ναπολέοντα, που, όπως κι αυτή εδώ αποτελούν προϊόντα της εποχής τους και μέχρι τώρα περιορίζονταν σε εθνικιστικούς θριάμβους (Γκανς) και μαρτυρικά πορτρέτα (Κόστερ και Μπόνταρτσουκ).
Αντιθέτως, εδώ ο μόνιμα νωθρός Φίνιξ συμβάλλει στη σατιρική εικόνα του ηγεμόνα την οποία συνθέτει ο Σκοτ, μέσα από το γενικότερο σκωπτικό ύφος που υιοθετεί, ξαναπιάνοντας το νήμα των «Μονομάχων», που κοροΐδευαν επίσης τις κοινωνικές συμβάσεις της αρρενωπότητας. Ο σκηνοθέτης λοιπόν φροντίζει να υπονομεύει τον ήρωά του με κάθε ευκαιρία, με παραδείγματα τον σκυλίσιο τρόπο που κάνει σεξ στην (όχι με την) Ιωσηφίνα και τη γενικότερη κακοποιητική του συμπεριφορά απέναντί της, ενώ παρότι οι τίτλοι τέλους φαινομενικά απαριθμούν τα κατορθώματά του, τελικά εστιάζουν στον τεράστιο αριθμό των εκατομμυρίων νεκρών που είχαν ως αποτέλεσμα οι πόλεμοι που διεξήγαγε.
Οπτικά η ταινία υπηρετεί πλουσιοπάροχα κι υποβλητικά το θέμα της με τον διευθυντή φωτογραφίας Ντάριους Βόλσκι να χρησιμοποιεί κυρίως -αν όχι αποκλειστικά- κεριά στα νυχτερινά εσωτερικά του αλά «Barry Lyndon» (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1975), ενώ οι σκηνές μάχης είναι πληθωρικές χάρη στα ψηφιακά εφέ αυτή τη φορά που πολλαπλασιάζουν τις μερικές εκατοντάδες κομπάρσων, αλλά σκληρές κι απάνθρωπες, χωρίς τη δόξα που τις συνόδευε σε παλιότερες απεικονίσεις τους.
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ
DESPERATION ROAD
Σκην.: Ναντίν Κρόκερ
Πρωτ.: Γκάρετ Χέντλαντ, Γουίλα Φιτζέραλντ, Μελ Γκίμπσον
Μια νεαρή μητέρα αναγκάζεται να σκοτώσει έναν αστυνομικό που τη βίασε και καθώς έπειτα προσπαθεί να κρυφτεί μαζί με τη μικρή της κόρη, συναντά έναν άντρα που μόλις αποφυλακίστηκε και προσφέρεται να τη βοηθήσει.
Αστυνομικό δράμα βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του αμερικανού Μάικλ Φάρις Σμιθ, που εκδόθηκε το 2017 κι εδώ διασκευάζεται σεναριακά από τον ίδιο. Οι καλές ερμηνείες των Χέντλαντ και Γκίμπσον δεν αρκούν για ν’ αποζημιώσουν για την κοινοτοπία και τις ευκολίες της πλοκής.
Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΟΥ ΒΑΛΤΟΥ
THE MARSH KING’S DAUGHTER
Σκην.: Νιλ Μπέργκερ
Πρωτ.: Ντέιζι Ρίντλεϊ, Μπεν Μέντελσον, Γκάρετ Χέντλαντ
Μετά από είκοσι χρόνια μια κοπέλα έρχεται αντιμέτωπη με τον δραπέτη κακοποιητικό πατέρα της, την ταυτότητα του οποίου έκρυβε από τον άντρα και τη μικρή της κόρη.
Δραματική περιπέτεια βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της αμερικανίδας Κάρεν Ντιόν, που κυκλοφόρησε το 2017.
Μια δυναμική Ρίντλεϊ κι ένας απειλητικός Μέντελσον ‘κουβαλούν’ την πλοκή με ενδιαφέρον κι αγωνία, παρότι η γενικότερη ατμόσφαιρα θα μπορούσε να είναι πιο σφιχτή και τεταμένη.