Υπάρχουν κάποιοι πολιτικοί -και δυστυχώς δεν είναι λίγοι- που πιστεύουν για τον εαυτό τους ότι είναι αναντικατάστατοι και ουδείς άλλος εκτός από τους ίδιους μπορεί να σώσει την Ελλάδα. Ως εκ τούτου, αδυνατούν και να αντιληφθούν τη στιγμή κατά την οποία έχει πληρωθεί ο χρόνος να αφήσουν την ενεργό (ο Θεός να την κάνει) πολιτική και να ιδιωτεύσουν. Δηλαδή πρέπει να διακατέχονται από ένα μόνιμο άγχος για το πώς θα κυβερνηθεί η Ελλάς άνευ της δικής τους καίριας συμβολής και παρεμβάσεως…
Ένας από αυτούς τους πολιτικούς άνδρες (υπάρχουν ασφαλώς και γυναίκες εννοείται) είναι ο συμπαθής Νικήτας Κακλαμάνης. Ο κύριος Κακλαμάνης είναι σήμερα εβδομηνταεννέα ετών και εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά πριν από τριανταπέντε χρόνια, τον Απρίλιο του 1990. Έχει διατελέσει ασφαλώς βουλευτής, ευρωβουλετής (με την Πολιτική Άνοιξη), υπουργός, δήμαρχος, ξανά βουλευτής και βέβαια μέχρι σήμερα αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.
Σε αυτό τον φέρελπι πολιτικό, λοιπόν, ο οποίος μάλιστα έχει σταθεί σαφέστατα σταθεί αντιπολιτευτικά απέναντι στις κυβερνήσεις τόσο του Αντώνη Σαμαρά όσο και του Κυριάκου Μητσοτάκη, θα αναθέσει την προεδρία της Βουλής ο πρωθυπουργός. Προκύπτει συνεπώς το ερώτημα, τι εντέλει νέο και αν θέλετε τι ευεργετικό πρόκειται να εισφέρει στον θεσμό ο Νικήτας Κακλαμάνης;
Αντιλαμβάνομαι ότι έτσι ίσως απαλλαγεί το Μέγαρο Μαξίμου από έναν οχληρό παράγοντα στο κοινοβούλιο. Είναι όμως αυτό το κριτήριο με το οποίο θα πληρωθεί μια θέση όπως του Προέδρου της Βουλής; Υποθέτω πως όχι, αλλά δυστυχώς αυτό γίνεται… Μην επικαλεστεί κανείς την κοινοβουλευτική εμπειρία του προτεινόμενου, αυτή την έχουν πολλοί και εν πάση περιπτώσει δεν είναι ο μόνο έμπειρος κοινοβουλευτικός της ΝΔ ο κ.Κακλαμάνης.
Όταν απέτυχε να επανεκλεγεί στη θέση του Δημάρχου Αθηναίων πριν δεκαπέντε χρόνια, ο Νικήτας Κακλαμάνης είχε δηλώσει ότι θα αποχωρήσει από την πολιτική. Σήμερα πλέει πλησίστιος για την προεδρία της Βουλής. Αν ο ίδιος δεν έχει την αυτογνωσία να καταλάβει, γιατί δεν επιδεικνύει την ανάλογη υπευθυνότητα ο αρχηγός της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, ο οποίος, όπως εύστοχα γράφτηκε, χθες θυσίασε μια πολύ καλή Πρόεδρο της Δημοκρατίας για έναν πολύ καλό Πρόεδρο της Βουλής;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο νέος πρόεδρος της εθνικής μας αντιπροσωπείας θα παράσχει στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες και τους φωτορεπόρτερ άφθονη παραπολιτική ύλη. Δεν θα παράσχει όμως στον θεσμό που θα κληθεί να υπηρετήσει την απαιτούμενη gravitas, ειδικά σε ένα τοπίο κοινοβουλευτικού κατακερματισμού. Για μια ακόμα φορά, κρίμα.