ΚΑΛΗΜΕΡΑ με δύναμη και έτοιμοι πλέον να υποδεχθούμε τον Μάρτιο, αλλά όχι και την άνοιξη, αφού το ψύχος καλά κρατεί.
ΠΡΙΝ όμως έρθει ο Μάρτιος, σημαντικά γεγονότα θα συμβούν τις επόμενες μέρες με κορύφωση την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου.
ΓΝΩΣΤΟΣ ο λόγος, καθώς δύο χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών, η Ελλάδα κατεβαίνει στο δρόμο.
ΜΠΟΡΕΙ ο χρόνος να μη γυρίζει πίσω, αλλά η εξιχνίαση της υπόθεσης, η αποσαφήνιση και ο καταλογισμός ευθυνών αποτελούν την ελάχιστη δικαίωση στις μνήμες των θυμάτων.
ΓΙΑ πρώτη ίσως φορά τα τελευταία χρόνια έχουν ανακοινώσει την συμμετοχή τους στην κινητοποίηση τόσοι φορείς.
ΧΑΘΗΚΑΜΕ στην υπόθεση με τις κλήσεις που πολλοί τις πλήρωσαν και σε άλλους δεσμεύτηκαν οι λογαριασμοί, ακούγοντας μια το Συνήγορο του Πολίτη και μια το Δήμο Ηρακλείου.
ΤΕΛΙΚΑ πρέπει να πληρώσουμε κα μέχρι πότε; Κι αν πληρώσαμε χωρίς να έπρεπε, θα μπορούμε να πάρουμε τα χρήματα μας πίσω;
ΔΥΣΤΥΧΩΣ η απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη, ούτε είναι μία και όπως τελικώς κι αν εκφράζεται, εμφανίζεται «χαμένη» στην ερμηνεία του νόμου.
ΑΛΗΘΕΙΑ μέχρι να ξεκαθαριστεί το θέμα οι δημότες τι κάνουν; Πληρώνουν ή δεν πληρώνουν.
ΘΑ μου πείτε πως υπάρχει και η τρίτη λύση, αυτή που λέει: «Ό,τι τους φωτίσει ο Θεός». Μόνο να μην το λέμε και σοβαρά γιατί όλα όσα συνέβησαν «ανθρώπων έργα» είναι.
ΣΤΙΣ δύο περιπτώσεις της οργάνωσης των διαδηλώσεων για τα Τέμπη και στα χρέη των δήμων μήπως τελικά ισχύει η παροιμία «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται»;
ΓΙΑΤΙ γίνονται διάφορες «προληπτικές» κινήσεις απευθυνόμενες στους φιλήσυχους πολίτες προκειμένου να τους πείσουν να μην συμμετέχουν στις διαδηλώσεις για τα Τέμπη , από προβοκατόρικες προβλέψεις επεισοδίων έως συλλήψεις.
ΣΤΗΝ περίπτωση των χρεών προς τους δήμους, το σκηνικό λειτουργεί λίγο αλλιώς. Την ώρα που το θέμα δεν ξεκαθαρίζεται ευθέως και επίσημα, αδειάζουν οι τσέπες των δημοτών που φοβούμενοι πληρώνουν.
ΑΦΗΣΤΕ που αν πληρώσουν, δεσμεύονται και οι λογαριασμοί.