Η ανθρωπότητα βρίσκεται στο οριακό σημείο της Μεγάλης επανεκκίνησης της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, η οποία επιχειρεί με μια λυσσαλέα επίθεση, να επιβληθεί στον ανθρώπινο πληθυσμό, να μεταλλάξει, να κυριεύει, να αλλοιώσει, να καταστείλει κάθε κανονικότητα. Μπορεί οι μέρες να περνούν εφιαλτικές για την ανθρωπότητα, αλλά ο ήλιος την πορεία του δεν την αλλάζει. Τετάρτη 20 Μαρτίου, γιορτάζει την Ισημερία του Έαρος.
Αν κι οι σημερινοί Έλληνες ουδέν γνωρίζουν για Ισημερίες κι Ηλιοστάσια, οι αρχαίοι λαοί παρακολουθώντας την από αιώνες πορεία του ήλιου, τον γιόρταζαν μεγαλοπρεπώς. 2024 εποχή βασιλείας των στρεβλών κι άνομων, αλλά τα ουράνια δεν αλλάζουν την καθημερινή τους πορεία, παρότι διαμεσολαβητές του θανάτου επιβουλεύονται ελευθερίες και κεκτημένα. Είκοσι Μαρτίου 2024, η πρώτη μέρα της ανοίξεως κι η Δήμητρα στολίζει την γη με ανθούς και πρασινάδες για να υποδεχτεί την Περσεφόνη από τα παλάτια του Πλούτωνα. Η μεγάλη γιορτή των Ισημεριών ήταν σημείο αναφοράς των πολιτισμένων κοινωνιών από τα πανάρχαια χρόνια.
Η φύση, η μεγάλη μας μάνα αναγεννιέται, ανασταίνεται και μαζί της ανασταίνεται κι η ελπίδα. Αρχικά ο εορτασμός της Εαρινής Ισημερίας σχετιζόταν με την έλευση του νέου έτους. Ήταν η πρωτοχρονιά τους και την γιόρταζαν μεγαλοπρεπώς. Ο ήλιος (ο δημιουργός της επαναλαμβανόμενης παρέλασης των εποχών) στην διάρκεια της Άνοιξης βρίσκεται πάνω από τον Ισημερινό της γης και διανέμει ακριβοδίκαια τις ζωογόνες ακτίνες του και στα δύο ημισφαίρια. Μέρα και νύχτα. Οι αρχαίοι Έλληνες μύστες που μελετούσαν και γνώριζαν τις θείες λειτουργίες της φύσεως, αυτές τις μέρες τελούσαν επίσημες τελετές για την αποκάλυψη των θείων μυστικών που κρατάει φιλόστοργα κρυμμένα στα βάθη της.
Ο Πυθαγόρας και οι άλλοι Ιεροφάντες της Ελευσίνος γνώριζαν την κρυμμένη σημασία των ημερών αυτών και την μετέδιδαν μόνο σ’ όσους αγαπούσαν το φως του ήλιου και του απέδιδαν θείες ιδιότητες. Οι Ορφικοί γιόρταζαν κατά την Εαρινή Ισημερία τον θάνατο του Διόνυσου του Ζαγρέως και την εκ νέου γέννησή του από την φύση του Ολυμπίου Διός. Ο Θείος Ορφέας αποκαλούσε την Εαρινή Ισημερία Θεία Νύμφη που κατέρχεται από τον ουρανό στην γη κάθε χρόνο για να εξαγνίσει τις ψυχές του Άδη. Αυτό το θαύμα του ηλίου και την συμμετοχή του στην αναγέννηση της φύσεως, γιόρταζαν σε όλες τις πολυθεϊστικές κοινωνίες.
Για τους Αιγυπτίους ήταν ο Όσιρις, για τους Βαβυλωνίους ο Βάαλ, για τους Ινδούς ο Βράχμα, για τους Πέρσες ο Μίθρα, για τους Έλληνες ο Δίας, ή Απόλλων ή Διόνυσος. Ανεξάρτητα όμως με το όνομά του, οι αρχαίοι καθιέρωσαν για τον ήλιο πολλές εορτές. Παρά τις προσπάθειες ξεριζωμού της πατρώας μας παραδόσεως ,από πολιτικές και θρησκείες η Εαρινή Ισημερία κρυμμένη πίσω από διάφορα ονόματα εορτάζεται παντού: Σαν παγκόσμια ημέρα του πολίτη, σαν γιορτή της Μητέρας, σαν ημέρα κοσμολογίας ή σαν Ανάσταση.
Σήμερα σε πολλούς Ιερούς τόπους της Ελλάδος οι Έλληνες εορτάζουν φανερά πια, με διάφορες ιεροπραξίες, την νίκη του ήλιου και την επαναγέννησή της «ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ». Εμείς ας υψώσουμε σήμερα τα μάτια κι ας ατενίσουμε το φως το αληθινό. Γυμνόποδες ας ακουμπήσουμε το χώμα, να αγγίξουμε την σάρκα της μάνας γης να θυμηθούμε ότι είμαστε δικά της παιδιά. Να της ζητήσουμε να σώσει τον πλανήτη από την κατασκευασμένη κλιματική κρίση.
Να φανερώσει στα μάτια των παγκοσμοιοποιητών, τις Αμαδρυάδες νύμφες, να ξαναπρασινίσει τα καμένα δάση, να φέρει τις Νηρηίδες στις στερεμένες πηγές, τις Ωκεανίδες στις μολυσμένες θάλασσες και να αποδείξει την μικροτητα των ανθρώπων χαλαστών της να εξαφανίσουν το φυσιολογικό και να καταποντίσουν την μέχρι τώρα κανονικότητα. Και ενδεδυμένοι φως ελληνικό να αναφωνήσουμε: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΑ ΓΑΙΑ. Χρησιμοποίησε τους αιώνιους νόμους σου να σώσεις την απειλούμενη από τους παγκοσμιοποιητές ανθρωπότητα.
* Η Ελένη Μανιωράκη-Ζωιδάκη είναι δασκάλα, ποιήτρια, συγγραφέας