Αρκετοί με αφορμή τον θάνατο του Κωνσταντίνου θυμήθηκαν τι είχε συμβεί με τη Φρειδερίκη. Στις 7 Φεβρουαρίου, 1981 είχε πεθάνει η Φρειδερίκη, μητέρα του τέως στην εξορία όπου βρισκόταν ολόκληρη οικογένεια μετά το αποτυχημένο κίνημα της 13ης Δεκεμβρίου 1967. Στην Ελλάδα είχε ξεκινήσει ήδη η προεκλογική εκστρατεία για τις εκλογές του Οκτωβρίου, οι οποίες θα έφερναν για πρώτη φορά στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ. Το ερώτημα εάν θα επιτρεπόταν στη βασιλική οικογένεια να θάψει την Φρειδερίκη στο Τατόι, πλάι στον σύζυγό της, βασιλιά Παύλο, κυριάρχησε στην επικαιρότητα της εποχής.
Μεσολάβησαν πέντε μέρες από τον θάνατο της Φρειδερίκης στις 7 Φεβρουαρίου, μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου, οπότε έγινε η κηδεία της. Πέντε μέρες όπου στην Αθήνα μαίνονταν πολιτικές φωτιές, τις οποίες φούντωνε ο άνεμος της εκλογικής αναμέτρησης του Οκτωβρίου. Στον θάνατο της Φρειδερίκης ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ είδαν μια χρυσή ευκαιρία να συσπειρώσουν κάτω από την ομπρέλα τους την αντιπολίτευση, από το Κέντρο μέχρι την Αριστερά, απομονώνοντας περαιτέρω την ήδη αποδυναμωμένη κυβέρνηση Ράλλη.
Μπροστά στο αίτημα του τέως βασιλιά να γίνει η κηδεία στη Μητρόπολη και η ταφή στο οικογενειακό κοιμητήριο στο Τατόι, ο Ράλλης αναζήτησε τη μέση λύση. Επιχείρησε να συρρικνώσει χρονικά το γεγονός και να το απομακρύνει από το κέντρο: όλα θα γίνονταν αυθημερόν και στο Τατόι. Εάν δει κανένας τα πρωτοσέλιδα του Τύπου και το κλίμα που επικρατούσε τότε, καταλαβαίνει ότι σήμερα δεν ήταν τίποτα…