Από όλες τις απόψεις και τα σχόλια για την εκκλησία κρατώ αυτό του καθηγητή Νικόλα Σεβαστάκη που έγραψε στα κοινωνικά δίκτυα: «Μόλις άκουσα ότι από θεολογική άποψη (απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου του 1982), μετέχω σε ‘πορνεία’ και ‘μοιχεία’, αφού έχω κάνει μόνο πολιτικό γάμο. Προφανώς και οι χιλιάδες οικογένειες (των ετερόφυλων ζευγαριών) που δημιουργήθηκαν στη βάση αυτής της αμαρτωλής σύμβασης – του πολιτικού γάμου- πρέπει να λογαριάζονται επίσης προϊόντα πορνείας και μοιχείας. Στην ουσία, η Εκκλησία δεν τις αναγνωρίζει ως αυθεντικές οικογένειες, αφού κατ’ αυτήν δεν μετέχουν στο μυστήριο όπως το αντιλαμβάνεται.
Θα πει κανείς ότι το μεταφυσικό-θεολογικό σκεπτικό περί αμαρτίας είναι θεμέλιο της πίστης. Ένα τουλάχιστον από τα θεμέλιά της. Μπορεί να σε αγαπούν αλλά να σε θεωρούν πόρνο και μοιχό. Κάτι είναι κι αυτό.
Θα πω μόνο πως προσωπικά, ως άθεος ή εκτός Εκκλησίας, δεν έχω πρόβλημα με τους χαρακτηρισμούς αυτούς. Ξέρω όμως πολλούς και πολλές που πληγώνονται και θα αισθάνονταν βαθιά προσβεβλημένοι από τέτοιες κουβέντες, αν τις ήξεραν. Ευτυχώς το 1982 απέχει, αν και η σημερινή συζήτηση θα έχει κάποια από τα χαρακτηριστικά του τότε».
![…Και από κάτω το σχόλιο της συγγραφέως Ρέας Γαλανάκη]()
Κρίμα, κρίμα…
…Και από κάτω το σχόλιο της συγγραφέως Ρέας Γαλανάκη: «Πολύ θα το ήθελα κι εγώ να “μετέχω σε πορνεία και μοιχεία”, αλλά δυστυχώς όλοι οι γάμοι μου έγιναν πριν θεσπιστεί ο πολιτικός γάμος. Κρίμα, κρίμα, κρίμα!»