Με αφορμή την επίπονη διαδικασία της ταυτοποίησης των σορών του δυστυχήματος των Τεμπών, θυμηθήκαμε την αντίστοιχη διαδικασία και μάλιστα με περισσότερα θύματα, που ακολουθήθηκε μετά την πύρινη τραγωδία στο Μάτι.
Ιατροδικαστικά αυτής της προσπάθειας ηγήθηκε η καθηγήτρια ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας, Χαρά Σπηλιοπούλου, η οποία μίλησε στο Radio Me και την εκπομπή «Άνω Κάτω και Πλαγίως», για το ψυχολογικό βάρος αυτής της ιστορίας:
«…Για την τραγωδία στο Μάτι μπήκα στο νεκροτομείο στις 24 Ιουλίου και βγήκα στις 22 Αυγούστου! Τις περισσότερες ημέρες είχα πυρετό. Είχα πει στους αστυνομικούς ότι κάνω τα πάντα, ακόμα και να σφουγγαρίσω, αλλά μην με βάλετε να μιλήσω με συγγενή νεκρού. Δεν το άντεχα…
Οι συγγενείς των νεκρών δεν ακούνε τίποτα, ακούνε μόνο το κλάμα τους. Ευτυχώς μας έστειλε η Αστυνομία ψυχολόγους. Οι συγγενείς μας έλεγαν ότι κρατιούνται για να μην πέσουμε εμείς! Μου έκανε τρομερή εντύπωση. Οσάκις χρειαζόμουν βοήθεια, φώναζα εθελοντές ψυχολόγους και μιλούσα μαζί τους για να τα βγάλω πέρα…».
Διεθνής αλληλεγγύη
Η κυρία Σπηλιοπούλου αναφέρθηκε παράλληλα στη διεθνή αλληλεγγύη των ιατροδικαστών μετά το δυστύχημα των Τεμπών. Πρωί πρωί, τόνισε, με πήρε τηλέφωνο ο επικεφαλής του ιατροδικαστικού εργαστηρίου του Βελιγραδίου και με ρώτησε αν θέλουμε βοήθεια και αν χρειάζεται να κατέβουν.
Το ίδιο, πρόσθεσε, και ο επικεφαλής του Εργαστηρίου στα Σκόπια, που ενδιαφέρθηκε ακόμα και αν χρειαζόμασταν αίμα για να κατέβουν να δώσουν στη Θεσσαλονίκη.
Αυτή η αλληλεγγύη, είπε, είναι που ξεχωρίζει τους ανθρώπους στις δύσκολες στιγμές και θυμήθηκε την πρόσφατη αποστολή της Ελλάδας στην Τουρκία, όπου στείλαμε τη πιο δυνατή ομάδα.