Άθλος
Σε πραγματικό άθλο μπορεί να εξελιχθεί τελικά μια καθημερινή βόλτα στους δρόμους του Ηρακλείου. Εν αρχή οι λακκούβες: Ακόμα κι αν δεν πηγαίνεις κοντά τους και προσπαθείς – για παράδειγμα – να πας στην άκρη του δρόμου, τις μέρες που βρέχει κινδυνεύεις από τα νερά που θα σου πετάξουν τα αυτοκίνητα. Ο κίνδυνος που διατρέχουν βέβαια τα αυτοκίνητα είναι πολύ μεγαλύτερος.
Άσφαλτος
Ο πεζός δεν έχει ποτέ δίκιο αλλά ούτε και δικαιώματα. Γιατί, η αλήθεια, έγιναν πολλές ασφαλτοστρώσεις το τελευταίο διάστημα στο Ηράκλειο και σε αυτούς τους δρόμους δεν υπάρχουν λακκούβες. Όμως, αν είσαι πεζός μην επαναπαύεσαι, ασφαλής δεν είσαι.
Πεζοδρόμια
Ο λόγος; Απλός, απλούστατος. Δεν υπάρχουν πεζοδρόμια. Γιατί μπορεί να μην είναι πολλοί αυτοί οι δρόμοι, αλλά υπάρχουν. Είναι εκείνοι που οι ιδιοκτήτες κάλυψαν σε άλλες εποχές το σύνολο του οικοπέδου κι έκτισαν σύριζα του δρόμου. Τώρα τι να γίνει; Να τους γκρεμίσουν τους τοίχους.
Αναρρίχηση
Κι αν υποθέσουμε ότι δεν πέσαμε σε αυτήν την περίπτωση και υπάρχουν πεζοδρόμια από κει που περνάμε. Σε κάποιους δρόμους καλά και ούτε που το συζητάμε. Αλλά δυστυχώς σε κάποιους άλλους δρόμους τα πεζοδρόμια, με τον τρόπο που είναι, απαιτούν… σχεδόν αναρρίχηση! Γιατί πώς αλλιώς να πει κανείς όταν από το πεζοδρόμιο του ενός σπιτιού για να περάσει στο διπλανό του υπάρχει υψομετρική διαφορά και 40 εκατοστών;
Κίνδυνος
Τι κάνεις τότε; Μπαίνεις μες στο δρόμο και ενώ περπατάς νιώθεις… τον αέρα των αυτοκινήτων που περνούν από δίπλα σου να σε απειλεί. Λίγες είναι άλλωστε οι παρασύρσεις πεζών κάθε μέρα; Όταν δε καταφέρεις να τελειώσεις το δρόμο, νιώθεις πως έκανες μεγάλο κατόρθωμα.
Στο σπίτι
Και ύστερα σκέφτεσαι πως στο Ηράκλειο το περπάτημα είναι ή μπορεί εύκολα να γίνει επικίνδυνο σπορ. Σκέψη στην σκέψη λες ας κάτσω σπίτι που, πού να τρέχω τώρα στους δρόμους και να μην ξέρω ούτε αν θα γυρίσω. Άδικο έχεις;