Ένα ειδικό σχόλιο-αναφορά στους γονείς της έκανε η Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Φέτος η γιορτή μου έπεσε στη μαύρη επέτειο του Πραξικοπήματος της 21 Απριλίου. Σε αυτή την αντιφατική ημέρα, γιορτής και ιστορικής αναφοράς, πέρασα ένα όμορφο μεσημέρι με τους γονείς μου, τον Νίκο Κωνσταντόπουλο και τη Λίνα Αλεξίου, 2 ανθρώπους που αγωνίστηκαν κατά της Χούντας, συνελήφθησαν, στοχοποιήθηκαν, διώχθηκαν.
Ο πατέρας μου, από τους πιο άγρια βασανισθέντες από τη Χούντα, έμεινε για 4 ολόκληρα χρόνια της όμορφης νιότης του στη φυλακή, αρνούμενος να συνθηκολογήσει και να υποταχθεί. Κι η μάνα μου, που στάθηκε λαμπάδα αναμμένη για τον σύντροφό της αλλά και για τον αντιδικτατορικό αγώνα…
Δυο άνθρωποι που δεν εξαργύρωσαν ποτέ τους αγώνες τους και που δίδαξαν ήθος, ακεραιότητα, αγωνιστικότητα, σκληρή δουλειά για μια καλύτερη κοινωνία. Δυο άνθρωποι-υποδείγματα, από αυτά που φωτίζουν τη διαδρομή των ανθρώπων και της κοινωνίας…
Τους οφείλω πάρα πολλά. Μου έδωσαν πάρα πολλά, με πιο σημαντικά από όλα το παράδειγμά τους, την αστείρευτη αγάπη τους κι αυτή τη φοβερή ελευθερία να είμαι ο εαυτός μου, να διεκδικώ τα όνειρά μου, να αμφισβητώ, να αναρωτιέμαι, να μάχομαι, να παλεύω ακόμη και για ό,τι θεωρείται αδύνατο…» έγραψε μεταξύ άλλων.