Στη μία τα ξημερώματα της 24ης Φεβρουαρίου, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δέχεται ένα τηλεφώνημα: κάποιος τον ενημερώνει ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν μόλις διέταξε την εισβολή στην Ουκρανία. Τα νέα ξαφνιάζουν εντελώς τον Λαβρόφ. Όπως οι περισσότεροι πολιτικοί ηγέτες και ειδικοί σε διεθνείς υποθέσεις, δεν περίμενε μέχρι την τελευταία στιγμή ότι ο πρόεδρος θα έσερνε πραγματικά τη Ρωσία σε έναν πόλεμο με δυνητικά τόσο σοβαρές συνέπειες.
Λίγες ώρες αργότερα, αφού ο Πούτιν ανακοίνωσε μέσω τηλεοπτικού διαγγέλματος «την ειδική στρατιωτική επιχείρηση» στην Ουκρανία, όπως συνεχίζει να τη χαρακτηρίζει ο Ρώσος πρόεδρος, ο υπουργός Εξωτερικών πηγαίνει στο Κρεμλίνο για να ενημερωθεί για περισσότερες λεπτομέρειες.
Εκεί βρίσκονται επίσης μερικοί ολιγάρχες, η ταξή αυτή των Ρώσων δισεκατομμυριούχων που γνωρίζουν οτι ο πόλεμος θα επιφέρει κυρώσεις ικανές να καταστρέψουν τις περιουσίες τους και έχουν έρθει να αναζητήσουν περισσότερες πληροφορίες.
Κάποια στιγμή ένας από αυτούς βλέπει τον Λαβρόφ στους διαδρόμους και τον πλησιάζει προκειμένου να του εξηγήσει γιατί ο Πούτιν αποφάσισε να εισβάλει. Ο υπουργός δεν ξέρει τι να του πει. Τα ανώτερα στελέχη του προεδρικού επιτελείου που μόλις συμβουλεύτηκε γνωρίζουν ακόμη λιγότερα από εκείνον για το πώς προέκυψε η μοιραία απόφαση.
Έκπληκτος ο ολιγάρχης ρωτά τον Λαβρόφ πώς θα μπορούσε ο Πούτιν να σχεδιάσει μια τόσο τεράστια κίνηση βασιζόμενος σε έναν τόσο μικρό κύκλο συμβούλων, τόσο μικρό που οι περισσότεροι από τους κορυφαίους αξιωματούχους του Κρεμλίνου δεν πίστευαν ότι ήταν δυνατό. «Ο Πούτιν έχει μόνο τρεις συμβούλους» απαντά ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας.
«Τον Ιβάν τον Τρομερό, τον Μεγάλο Πέτρο και τη Μεγάλη Αικατερίνη». Το παραπάνω επεισόδιο αποκαλύπτουν χθες οι Financial Times στο πλαίσιο μιας μακροσκελούς έρευνας για το πώς η Ρωσία έφτασε στον πόλεμο και λέει πολλά για τη διαδικασία λήψης αποφάσεων και την ψυχική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ανώτατος ηγέτης της Ρωσίας.