Μια από τις καλύτερες παραλίες στο βόρειο μέτωπο της ανατολικής Κρήτης, ήταν ο «Θόλος» στο Καβούσι της Ιεράπετρας. Απάνεμη, ήρεμη, οικογενειακή, χωρίς ομπρέλες και σεζλόνγκ. Ένας όμορφος κόλπος στο τέλος ενός κάμπου με ελιές, που έδιναν τη σκυτάλη σε συστάδες από αλμυρίκια φυτρωμένα πάνω στη βοτσαλωτή παραλία.
Δεν ξέρω ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να βάλει μηχανήματα στην παραλία, να αφαιρέσουν το βότσαλα και ν’ αφήσουν σωρούς από χώμα κατά μήκος του αιγιαλού; Και δεν ξέρω αν στο ίδιο… πρότζεκτ εντάσσεται και το βαθύ κλάδεμα στα αλμυρίκια ώστε να χάσουν το ίσκιο τους και οι λουόμενοι τον… ύπνο τους. Πραγματικά αγνοώ ποιοι και τι θέλουν να κάνουν στην άλλοτε όμορφη παραλία. Σίγουρα ο καιρός που διάλεξαν, δεν είναι ο κατάλληλος, αιφνιδιάζοντας τους ανυποψίαστους λουόμενους. Όποιοι και αν είναι αυτοί, αν ήθελαν να κάνουν καλό στην παραλία, αυτό θα ήταν η απομάκρυνση των σκουπιδιών και των ψόφιων όρνεων μέσα από τη θάλασσα…