Αποφασισμένη να ανοίξει το κεφάλαιο των παρκινγκ στα τείχη εμφανίζεται η δημοτική Αρχή, αλλά θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική, διότι ο κόσμος δεν είναι ανυποψίαστος, όπως κάποιοι πιθανόν νομίζουν. Διότι το να ζητήσεις από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο να νομιμοποιήσει τη λειτουργία πάρκινγκ στην τάφρο κατά μήκος της Χαριλάου Τρικούπη είναι κενό γράμμα, αφού ήδη ο κόσμος σταθμεύει εκεί και εξυπηρετείται.
Άρα ο Δήμος στην πραγματικότητα εγκαθιστώντας παρκινγκ στο συγκεκριμένο σημείο δεν στοχεύει στην επίλυση του προβλήματος της στάθμευσης, αλλά στοχεύει ευθέως στο να τσιμπήσει ζεστό χρήμα από την τσέπη του κόσμου και να τον αναγκάσει να πληρώνει αυτό που σήμερα του παρέχεται δωρεάν.
Εδώ η Λότζια θα πρέπει να κάνει δεύτερες σκέψεις σε σχέση με τις οικονομικές αντοχές της κοινωνίας, σκεπτόμενη όχι σαν επιχειρηματίας για το πόσα θα «παντελονιάσει» το δημοτικό ταμείο, αλλά για το πώς θα λειτουργήσει στην πράξη ως η πιο κοντινή εξουσία στον πολίτη.
Η πρόταση του Δήμου μπορεί να έχει νόημα μόνο στην περίπτωση του χώρου δίπλα από το παλιό εργοστάσιο Καστρινάκη επί της λεωφόρου Ικάρου, όπου πράγματι μπορεί να αξιοποιηθεί κυρίως για τις ανάγκες του Αρχαιολογικού Μουσείου και των τουριστικών λεωφορείων που μεταφέρουν κόσμο.