Κάθε χωρισμός είναι δύσκολος. Επώδυνος. Ειδικά όταν αποχωρίζεσαι το παιδί σου. Αλλά έτσι είναι η ζωή, έτσι πρέπει να γίνεται! Μόλις μεγαλώσει πρέπει να το αφήνεις να ανοίξει τα φτερά του, να σταθεί μόνο στα πόδια του.
Ήταν πριν 14 χρόνια όταν μια μικρή παρέα βρέθηκε για να γράψει ιστορία. Δεν ήξερε τότε τι θα συμβεί. Δεν μπορούσε να προβλέψει το λαμπρό μέλλον αυτού που ξεκινούσε. Κι όμως…
Κυοφορήθηκε το Cretalive σε δύσκολες εποχές, γεννήθηκε σε περίοδο κρίσης, αλλά τα κατάφερε. Σήμερα που μεγάλωσε έχει να το λέει ο κόσμος, μαζί κι εγώ, που είμαι περήφανος για τα παιδιά που συμπορευθήκαμε σε αυτό το ταξίδι. Μαζί φτιάξαμε ένα ισχυρό, αξιόπιστο και πάντα μαχητικό μέσο που έφτασε στην κορυφή. Χωρίς καμία πλάτη. Με λάθη και παραλείψεις, αλλά ξεκάθαρο και πάντα απέναντι σε εύκολους λαϊκισμούς.
Τώρα όμως έκλεισε αυτός ο κύκλος. Αφήνω το Cretalive με μεγάλη συγκίνηση. Δεν ήταν όλα ρόδινα σε αυτή τη διαδρομή. Υπήρχαν εμπόδια, εντάσεις, δυσκολίες. Κρατώ, όμως , τις καλύτερες στιγμές. Και το τελικό αποτέλεσμα που εγγυάται ένα μέλλον φωτεινό και αισιόδοξο. Εις το επανιδείν!
ΥΓ: Πώς γυρίζουν τα πράγματα! Για μια νέα στήλη προοριζόταν κάποτε το κολάζ στο…αντίο χρειάστηκε!