Επίτιμη δημότης Χανίων ανακηρύχτηκε χθες η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου σε εκδήλωση στην αίθουσα τελετών του Κέντρου Αρχιτεκτονικής Μεσογείου παρουσία των εκπροσώπων της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, των στρατιωτικών Αρχών και του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ευγένιου.

Επίτιμη δημότης Χανίων ανακηρύχτηκε χθες η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου σε εκδήλωση στην αίθουσα τελετών του Κέντρου Αρχιτεκτονικής Μεσογείου παρουσία των εκπροσώπων της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, των στρατιωτικών Αρχών και του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ευγένιου.

Η κυρία Σακελλαροπούλου μετά από πρόταση του δημάρχου Χανίων Παναγιώτη Σημαντηράκη και απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου είναι επίτιμη δημότης στον τόπο που όπως είπε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας «ο 20ος αιώνας ήταν αιώνας ανάπτυξης και ταχύτατης προόδου για τους Χανιώτες». «Στις μεταπολεμικές δεκαετίες η οικονομική, κοινωνική και πνευματική ζωή τής πόλης αναζωογονείται, ενώ ο χαρακτηρισμός της, το 1964, ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου συμβάλλει στη διατήρηση και προβολή του ιστορικού χαρακτήρα της.

Κι ανάμεσα στους ναούς, τις πλατείες, τα μοναδικά κτήρια βενετσιάνικης, τουρκικής και παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, στα γραφικά σοκάκια με τις καμάρες και τις λουλουδιασμένες αυλές, κυκλοφορούν τα αδρά πρόσωπα ανδρών και γυναικών, βγαλμένα θαρρείς από τις σελίδες της Ιωάννας Καρυστιάνη, της Μάρως Δούκα, της Βικτωρίας Θεοδώρου, του Γιώργη Μανουσάκη, του Γιάννη Θεοδωράκη και τόσων άλλων» σημείωσε η κυρία Σακελλαροπούλου.

Εξέφρασε μάλιστα τη χαρά της που βρίσκεται στα Χανιά, στην «πνευματική πρωτεύουσα της Κρήτης μας, με το σαγηνευτικά όμορφο και υποβλητικό λιμάνι της Μεγαλονήσου» και προσέθεσε: «Κάθε φορά που έρχομαι εδώ, εντυπωσιάζομαι από τον οικιστικό ιστό που ανοίγεται μπροστά μας σαν μεγάλη θεατρική σκηνή, ξετυλίγοντας σε κάθε στενό, σε κάθε πλατεία, αφηγήσεις αιώνων, αντιφάσεις και συγκλίσεις, μάχες χαμένες και κερδισμένες, περιόδους άνθησης και μαρασμού, υφασμένες μέσα στις χιλιετίες.

Μια πόλη-παλίμψηστο, που υποδέχεται τον επισκέπτη όχι απλώς ως τόπος μεγάλου κάλλους, αλλά και ως υπόδειγμα αντοχής στον χρόνο, διαλεκτικής συνομιλίας παρελθόντος και παρόντος, αισιόδοξης ενατένισης προς το μέλλον».