ΧΘΕΣ … ΣΗΜΕΡΑ … ΑΥΡΙΟ

Ο ασφαλής χαιρετισμός και η “πράσινη ανάπτυξη”

Μπορεί ο χαιρετισμός Χρυσοχοΐδη- Αρναουτάκη στα Ανώγεια, λόγω των μέτρων προστασίας από τον κοροναϊό να έγινε με τους αγκώνες, ωστόσο οι δύο άνδρες μόνο αποξενωμένοι δεν μπορούν να αισθάνονται.

Εξάλλου η κοινή θητεία τους στο Υπουργικό συμβούλιο του Γιώργου Παπανδρέου τούς συνδέει και τους θυμίζει κοινές διαδρομές. Μάλιστα στη διάρκεια της σύσκεψης για τον Μυλοπόταμο, ο Περιφερειάρχης πρότεινε ως μια καλή λύση για την περιοχή, την εφαρμογή ενός αναπτυξιακού προγράμματος με έμφαση στην παιδεία, τον πολιτισμό και τις υποδομές.

«Υπουργέ- είπε στον Χρυσοχοΐδη- κάτι σαν την “Πράσινη Ανάπτυξη” που είχαμε σχεδιάσει επί ΠΑΣΟΚ και η οποία βοήθησε πολλές περιοχές της Κρήτης, μεταξύ των οποίων και τα Ζωνιανά».

Ο Αρναουτάκης είναι ένθερμος υποστηρικτής της παραπάνω πρότασης, για την υλοποίηση της οποίας γνωρίζει ότι απαιτείται η πολιτική βούληση, γι’ αυτό εκτός από τον Χρυσοχοΐδη κατέστησε κοινωνό και τον υφυπουργό Υποδομών με την ανωγειανή καταγωγή, Γιάννη Κεφαλογιάννη.

 

Ηχηρές απουσίες στη σύσκεψη

Προφανώς και ο Μυλοπόταμος δεν είναι μόνο τα Ανώγεια. Γι’ αυτό και χτύπησε άσχημα η απουσία παραγόντων από άλλα χωριά της περιοχής στη σύσκεψη που έγινε στο Δημαρχείο των Ανωγείων. Δεν ξέρω αν δεν εκλήθησαν ή δεν πήγαν, αλλά η απουσία τους προκάλεσε ερωτηματικά. H εκπροσώπησή τους από το δήμαρχο Μυλοποτάμου και τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, προφανώς και δεν αρκεί… Αν δεν απατώμαι, αστυνόμευση, μέτρα, ενδεχομένως και… κοινωνικό μασάζ χρειάζονται και τα Λιβάδια και τα Ζωνιανά. Ή μήπως όχι;

 

Η πείρα και οι γνώσεις

Κάποιοι στ’ Ανώγεια απόρησαν «τί δουλειά έχει ο ταξίαρχος του Ηράκλειου σε μια σύσκεψη που αφορά την αστυνόμευση γειτονικού νομού;».

Εύλογη απορία δεδομένου ότι δεν είδαμε να παρίστανται στην σύσκεψη οι επικεφαλής των νομών Χανίων-Λασιθίου.

Εκτιμούμε ωστόσο ότι ουδέν παρασκήνιο υποκρύπτεται. Είναι ξεκάθαρο ότι η επιχειρησιακή πείρα και οι γνώσεις του Νίκου Σπυριδάκη στην ανθρωπογεωγραφία του εγκλήματος στο νησί είναι παγκρήτιας εμβέλειας.

Και αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν, ούτε από την ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ.

 

Ένα μνημείο αφιερωμένο στο τραγικό θύμα της επιχείρησης-φιάσκου - στη φονική ενέδρα στα Ζωνιανά, για τον φίλο και συνάδελφο τους, τον αδικοχαμένο Στάθη Λαζαρίδη, οι ειδικοί φρουροί του ΤΑΕ Μυλοποτάμου
Δεν ξεχνούν τον Στάθη

Δεν ξεχνούν τον φίλο και συνάδελφο τους, τον αδικοχαμένο Στάθη Λαζαρίδη, οι ειδικοί φρουροί του ΤΑΕ Μυλοποτάμου. Συγκινεί το μνημείο με το εκκλησάκι στον περιβάλλοντα χώρο του Τμήματος στο Γαράζο.

Ένα μνημείο αφιερωμένο στο τραγικό θύμα της επιχείρησης-φιάσκου στα Ζωνιανά, στη φονική ενέδρα που είχαν στήσει κάποιοι τον Νοέμβριο του 2007.

Το εκκλησάκι έγινε με πρωτοβουλία και έξοδα συναδέλφου του αδικοχαμένου Στάθη ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του αλλά και ως υπενθύμιση για τα όσα συνέβησαν στο παρελθόν. Η θυσία του Στάθη να μην πάει χαμένη…

 

@patris
Θα τρίζουν τα κόκκαλα όσων έφαγαν από τα ντολμαδάκια της Μαρίκας το… γαστριμαργικό ’89, με τους παραλληλισμούς του Αλέξη!
Filis

 

Έπαθε και έμαθε ο Χαρδαλιάς

Κατάσταση… χειμαδιό στα Ανώγεια με τα μέτρα προστασίας για την covid 19. Συνωστισμός στις σκάλες του Δημαρχείου κατά την είσοδο Χρυσοχοΐδη αλλά πουθενά μάσκες.

Ούτε φυσικά και μέσα στη σύσκεψη. Κατά την απογευματινή σύσκεψη ωστόσο με τον Χαρδαλιά στο αεροδρόμιο Ηρακλείου, άπαντες ήταν με τις μάσκες τους.

Βλέπετε ο κ. Χαρδαλιάς στο πρόσφατο παρελθόν είχε επικριθεί σφόδρα για την παρουσία του σε συσκέψεις και ευπαθείς χώρους άνευ μάσκας και φυσικά δεν ξανακάνει το ίδιο λάθος.

Ειδικά όταν υπάρχουν κάμερες και φωτογραφικοί φακοί.

 

Αρνητικός σε πανηγύρια και γλέντια

Στη σύσκεψη του αεροδρομίου με τον Χαρδαλιά, όπου παρεμπιπτόντως παρέστη και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας κατέστησε σαφές στους αυτοδιοικητικούς, να ξεχάσουν για το φετινό καλοκαίρι τα πανηγυράκια και τις εκδηλώσεις, καθώς, όπως είπε, οι συνθήκες συνωστισμού τα καθιστούν απαγορευτικά.

Εν ολίγοις, τους διαμήνυσε να μην χρηματοδοτούν πολιτιστικούς συλλόγους για γλέντια και να μη σιγοντάρουν πανηγυρικές εκδηλώσεις.

 

Είμαι ο Ανδρέας και έχουμε ’89!

Και να που στην Αριστερά ξαναγυρίζει η συζήτηση στο… βρόμικο 89! Μόνο που κάποιοι θα αισθάνονται πολύ άβολα, καθώς αυτά που λέει τώρα Τσίπρας, που ούτε λίγο ούτε πολύ παραλληλίζει τον εαυτό του με τον Ανδρέα Παπανδρέου, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα πιστεύω και τις τότε (συμ)πράξεις της Αριστεράς…

Ο Αλέξης Τσίπρας κατά την τοποθέτησή του, στην Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ,  έκανε λόγο για απόπειρα δημιουργίας «κλίματος ’89» από την κυβέρνηση, εκτιμώντας ότι στόχος την τελευταίων εξελίξεων είναι ο ίδιος.  Μεταξύ των αντιδρώντων στην ρητορική Τσίπρα, ο

Νίκος Φίλης,  ο οποίος υπογράμμισε ότι διαφωνεί: «Δεν με εκφράζει το “βρόμικο ’89”. Δεν μπορούμε να λέμε σήμερα ότι μπορεί να επαναληφθεί το βρόμικο ’89.

Άλλοι ήταν οι πρωταγωνιστές τότε. To ΠΑΣΟΚ είχε την ευθύνη για την θεσμική κρίση, ενώ η Αριστερά ήταν δύναμη εξυγίανσης και όχι συγκάλυψης σκανδάλων…».

 

Πειράγματα για το μέγεθος

Πριν τη σύσκεψη στο Δημαρχείο των Ανωγείων, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είχε την ευκαιρία να τα πει για λίγο με το δήμαρχο Σωκράτη Κεφαλογιάννη, στο γραφείο του. Ο κ. Χρυσοχοΐδης σχολίασε με εμφανή διάθεση πειράγματος «πόσο μικρό είναι το γραφείο σου, δήμαρχε» για να εισπράξει την άμεση απάντηση Κεφαλογιάννη «…αλλά με τόσο μεγάλες δραστηριότητες!».

 

«Κόκκινη κάρτα» για τη φιλοξενία

Τα Ανώγεια φημίζονται για τη φιλοξενία τους όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πάρουν «κόκκινη κάρτα» καθώς δεν προσφέρθηκε ούτε ένα ποτήρι νερό στους αστυνομικούς των συνοδευτικών. Άλλες εποχές προσέφεραν έστω μια ρακή, ένα καλιτσούνι, ένα κομμάτι τυρί. Είναι ζήτημα καλής διαγωγής και φιλοξενίας για τους ανθρώπους που βρίσκονταν τόσες ώρες επί ποδός.

Στο Γαράζο συνάδελφοί τους στο ΤΑΕ Μυλοποτάμου έκοψαν τυρί και προσέφεραν σε όλους για το καλό.

 

…καλώς τα παιδιά

Γνωστές φάτσες συνάντησαν οι αστυνομικοί στο δημαρχείο των Ανωγείων, στην σύσκεψη με τον Μιχ. Χρυσοχοΐδη. Και δεν έκρυψαν την έκπληξή τους. «Άσε καλύτερα να μην μιλήσουμε» σχολίαζαν.

 

 

Παραλογισμός

Αποδέκτης μιας ιστορίας με φόντο τη Λότζια έγινε η στήλη, που δεν κρύβει τον προβληματισμό της για το πώς ο παραλογισμός της γραφειοκρατικής αντίληψης αποδεικνύεται ισχυρότερος της κοινής λογικής και μάλιστα όταν το ζητούμενο είναι η πνευματική, πολιτιστική και επιστημονική προσφορά στην πόλη. Είχε προγραμματιστεί από το χειμώνα -προ κοροναϊού-, ανάμεσα στον Δήμο Ηρακλείου και έναν φορέα της πόλης η διοργάνωση μιας δημόσιας και δωρεάν εκδήλωσης όπου θα παρουσιαζόταν ένα σπάνιο υλικό με τη συνδρομή του υπουργείου Πολιτισμού.

 

 Τραγέλαφος

Μετά τη λήξη της καραντίνας ξεκίνησαν να συζητούνται ξανά οι λεπτομέρειες της συνδιοργάνωσης, που άρχισε να σκοντάφτει, όταν ο Δήμος εκ των υστέρων, αξίωνε από τον φορέα, να πληρώσει το μεροκάματο των υπαλλήλων της Λότζια,  που θα απασχολούνταν Κυριακή για την παρουσίαση της εκδήλωσης.  Ακολούθησε ένας τραγέλαφος συνεννόησης, όπου ο ένας από τη Λότζια έλεγε ότι «το πρόβλημα θα ξεπεραστεί» και ο άλλος ανακάλυπτε συνεχώς προβλήματα. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι ενώ όλοι περίμεναν η δυσκολία της εκδήλωσης να αφορά στην παραχώρηση του σπάνιου υλικού από το υπουργείο Πολιτισμού, η διοργάνωση κόλλησε στο ότι ο Δήμος ως συνδιοργανωτής δεν έβρισκε κωδικό να πληρώσεις τους εργαζομένους του.

 

…κερασάκι

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η τελική απάντηση του εκπροσώπου της πολιτικής ηγεσίας του Δήμου, που ισχυρίστηκε ότι ακόμα και αν η Λότζια καλύψει τα χρήματα των εργαζομένων θα πρέπει ο άλλος φορέας που συνδιοργανώνει την εκδήλωση να έχει την ευθύνη των μηχανημάτων που θα χρησιμοποιηθούν, αλλά και την ευθύνη του…  κοροναϊού(!).  Όπως καταλαβαίνετε, η εκδήλωση δεν έγινε ποτέ… Τα σχόλια δικά σας …

 

 Τα GPS

Δεν λέμε πως ο Στελής Σταυρακάκης επηρεάστηκε από το ρεπορτάζ της «Π» για την αποτελεσματικότητα του GPS στην πάταξη της ζωοκλοπής, αλλά ταυτόχρονα με τη δημοσίευση του θέματος  και στη διάρκεια της σύσκεψης με τον Χρυσοχοΐδη στα Ανώγεια, ως δημοτικός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης, κατέθεσε τη σχετική πρόταση. Και όχι μόνο κατέθεσε, αλλά αξίωσε και από τον υπουργό, τα GPS που θα τοποθετηθούν στα ζώα να χρηματοδοτηθούν από το κράτος, καθώς το κόστος τους μόνο αμελητέο δεν είναι.