Οι ρίζες του δεν κρατούν από την Κρήτη, στο Βενεράτο, όμως, αισθάνεται πως βρήκε ένα αληθινό σπίτι. Ο Γάλλος γλύπτης με το καλλιτεχνικό όνομα YAZZ, βρίσκεται για τρίτη φορά στον «τόπο των θεών», όπως ο ίδιος αποκαλεί το νησί μας, και μιλά στην «Π» για τη συμμετοχή του σε δύο Διεθνή Συμπόσια Γλυπτικής στο Βενεράτο.
Η πρώτη του επαφή με την Κρήτη ήταν το 2008, όταν έγινε το τρίτο Συμπόσιο με θέμα «Οίνος και Πνεύμα». Τότε, πηγή έμπνευσής του ήταν ο χώρος του παλιού νεκροταφείου και είχε ονομάσει το έργο του «Σπονδή».
Στη συνέχεια, επέστρεψε στον τόπο που θεωρεί παράδεισο το 2010, όταν θέμα του ήταν ο στίχος από το ποίημα «Ερωτικός λόγος» του Γιώργου Σεφέρη «Στην πέτρα της υπομονής προσμένουμε το θάμα».
Τότε, θυμάται, ήταν άρρωστος ο πατέρας του, «χτυπημένος» από την επάρατο νόσο και έτρεμε στην ιδέα πως θα γυρίσει πίσω και δεν θα προλάβει να τον αποχαιρετήσει. Τελικά, ο πατέρας του «έφυγε» από τη ζωή εννέα μήνες μετά το τέλος του Συμποσίου.
Τη μέρα που πέθανε ο πατέρας του, ο YAZZ επικοινώνησε με τον γλύπτη, κ. Μανώλη Χαρκούτση, και του είπε να ανάψει ένα ρεσό και να το τοποθετήσει μέσα στο γλυπτό στο σημείο της καρδιάς. Ο YAZZ είχε αφήσει ένα κενό σημείο στο γλυπτό (μια τετράγωνη τρύπα) για αυτό το λόγο.
Κι ο Κρητικός γλύπτης, όπως ήταν επόμενο, τοποθέτησε το αναμμένο ρεσό. Όταν του έστειλε τη φωτογραφία του γλυπτού με το αναμμένο ρεσό στο σημείο της καρδιάς, συμπωματικά εκείνη την ώρα έριχναν τις στάχτες του πατέρα του YAZZ στη θάλασσα.
Ο Γάλλος γλύπτης μιλά με τα θερμότερα λόγια για τη φιλοξενία τόσο των διοργανωτών όσο και του κόσμου που έσπευσε να αγκαλιάσει τα Συμπόσια.
«Όλοι οι άνθρωποι στην Κρήτη είναι εξαιρετικά γενναιόδωροι. Θυμάμαι όταν δουλεύαμε πάνω στην πέτρα, ερχόταν κόσμος που πάντα είχε κάτι να μας κεράσει, λίγη ρακί, κρασί, ακόμα και καρπούζι», αναφέρει.
Λέει, ακόμα, πως «η Κρήτη είναι σαν το σπίτι μου ή, μάλλον, το σπίτι της μητέρας μου. Οι άνθρωποι εδώ μου λένε συνέχεια «φάε κάτι ακόμα, πάρε κάτι άλλο». Έτσι, όποτε επιστρέφω, η ζυγαριά μου με δείχνει ως και επτά κιλά βαρύτερο!».
Φέτος, ήρθε στο νησί για να δείξει στις δύο του κόρες, 20 και 15 ετών, ποιο είναι το μέρος που του έχει κλέψει την καρδιά. «Αγαπώ τα πάντα σε αυτό το νησί, τη μουσική του, ιδιαίτερα τον Ψαραντώνη. Εδώ οι άνθρωποι είστε παθιασμένοι και δεν υπάρχει στιγμή που δε σπεύδετε να βοηθήσετε όποιον έχει ανάγκη», αναφέρει.
Η διαμονή του έχει πολλές στάσεις αφού θέλει να εξερευνήσει όλη την Κρήτη, από τη Σητεία ως τα Χανιά και θα μείνει εδώ ως το τέλος του Ιουλίου.
Αυτές τις μέρες βρέθηκε στο Βενεράτο και επισκέφτηκε την υπαίθρια γλυπτοθήκη, όπου είναι τα έργα του. Τον στεναχώρησε, όμως, το γεγονός ότι τα γλυπτά που δημιουργήθηκαν με τόση αγάπη και μεράκι και οι καλλιτέχνες είχαν στο πλευρό τους όλη την τοπική κοινωνία, δεν είναι προσβάσιμα στον κόσμο.
Το παράπονο
Αυτές τις μέρες βρέθηκε στο Βενεράτο και επισκέφτηκε την υπαίθρια γλυπτοθήκη, όπου είναι τα έργα του.
Τον στεναχώρησε, όμως, το γεγονός ότι τα γλυπτά που δημιουργήθηκαν με τόση αγάπη και μεράκι και οι καλλιτέχνες είχαν στο πλευρό τους όλη την τοπική κοινωνία, δεν είναι προσβάσιμα στον κόσμο.
«Είναι θλιβερή η εικόνα που σου αποτυπώνεται, θυμίζει λίγο άγρια Δύση, έρημο τοπίο. Ο πολιτισμός είναι καίριας σημασίας για όλους μας.
Έχουν δημιουργηθεί τόσο όμορφα γλυπτά κι όμως, ο κόσμος δεν έχει την ευκαιρία να τα δει, να τα θαυμάσει, να τα απολαύσει.
Αν μπορούσαν να εκτεθούν στο κοινό, θα ήταν μία θετική κίνηση για όλους, θα ωφελούσε το ίδιο το χωριό, την τοπική κοινωνία, αλλά και οι τουρίστες θα είχαν ένα ακόμα αξιοθέατο να συμπεριλάβουν στο πρόγραμμά τους», αναφέρει.