Στις 26 Οκτωβρίου, την ημέρα που ο Νίκος Καζαντζάκης έφυγε από την ζωή,θα κυκλοφορήσει το αδημοσίευτο έργο του θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Η παρουσίαση του θα πραγματοποιηθεί στις 10 Οκτωβρίου στο Μουσείο Μπενάκη, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Παπαδουλάκη.
Είναι ένα βιβλίο που σίγουρα ανήκει στο λογοτεχνικό σύμπαν του μεγάλου δημιουργού. Αποτελεί μέρος μιας ωρίμανσης, αλλά και την απόδειξη ότι ο Καζαντζάκης εντάσσει οριστικά τους προβληματισμούς του, τα διλήμματα, τις ανησυχίες του, τις υπαρξιακές του αναζητήσεις στη λογοτεχνική γραφή· εκεί εκφράζεται πλέον καλύτερα, ανασαίνει.
Το βιβλίο γράφεται αμέσως μετά τον Ζορμπά , διαθέτει όμως διαφορετικά χαρακτηριστικά. Είναι πιο εσωτερικό, το διακρίνει μια μελαγχολία βαθιά και λυτρωτική. Είναι ένα υπέροχο λογοτεχνικό έργο, γεμάτο με τα στοιχεία εκείνα που έκαναν τον Καζαντζάκη να ξεχωρίσει παγκοσμίως.
‘’Η έκδοση ενός νέου -τονίζεται-για το αναγνωστικό κοινό μυθιστορήματος του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα αποτελεί χωρίς αμφιβολία το πολιτιστικό γεγονός της χρονιάς.
Όπως όλοι οι σπουδαίοι συγγραφείς, έτσι και ο Καζαντζάκης δημιουργεί έναν δικό του κόσμο και με αυτό τον τρόπο ξεφεύγει από τα στενά περιθώρια της εποχής του και καταφέρνει να μένει πάντα διαχρονικός.
Αναλαμβάνοντας λοιπόν την έκδοση του έργου ενός τόσο μεγάλου συγγραφέα, θεωρούμε χρέος μας να προσεγγίσουμε τις νέες γενιές και να αποδώσουμε τον Καζαντζάκη στον 21ο αιώνα.’’
Στα μέσα της δεκαετίας του ’40, αμέσως μετά τον Ζορμπά, ο Καζαντζάκης γράφει τον Ανήφορο, ένα κείμενο εσωτερικό, που το διακρίνει μελαγχολία βαθιά και λυτρωτική.
Η δράση του εκτυλίσσεται αμέσως μετά τον πόλεμο, σε Κρήτη και Αγγλία.
Ο Κοσμάς, έπειτα από απουσία είκοσι χρόνων και την ενεργή συμμετοχή του στον πόλεμο, επιστρέφει στην πατρίδα του, το Μεγάλο Κάστρο, μαζί με την Εβραία γυναίκα του, τη Νοεμή, η οποία κουβαλάει την πανανθρώπινη μνήμη του Ολοκαυτώματος, και μαζί της την ερώτηση για την αξία της ζωής.
Έχουν περάσει μόλις μερικές μέρες από τον θάνατο του πατέρα του κι η Κρήτη μετράει τις πληγές της αναβιώνοντας προσωπικές ιστορίες θάρρους και πόνου.
Ο άνθρωπος που βγαίνει από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να στοχαστεί, ένας άνθρωπος που δεν έχει σωθεί, που κινδυνεύει, και ο Κοσμάς μεταβαίνει στη μεταπολεμική Αγγλία για να τον σώσει.
Το προσωπικό κόστος της επιλογής του είναι τεράστιο.
Όμως αυτό είναι το χρέος, αυτός είναι ο ανήφορος που όλοι πρέπει να διαβούμε.